DE BENIEUWDE RONSENAAR (33)

RONSE TWEETALIGE STAD VOOR TRENDS

DE GOEDKOOPSTE STAD VAN VLAANDEREN…

In het jongste nummer van Trends wordt andermaal een beeld opgehangen van Ronse als tweetalige stad. Dat is jammer. Want er is voor de rest zo te lezen ook goed nieuws. Van de woonmarkt, de leegstand, de verkrotting en de inwijking.

De referentieprijs voor woningen is in Ronse gestegen van 101.500 euro naar 112.872 euro in 2006. Ondanks die prijsstijging van meer dan 11 percent blijft Ronse de goedkoopste gemeente van Vlaanderen.
Dat klinkt helaas mooier dan het is. Maar er is hoop.

De goede kant op

‘De verkoop gaat hier eigenlijk vlot en de prijzen zitten al enkele jaren opnieuw in de lift.’ aldus Sabrine Schotte van Immoconstruct in Trends.

‘Maar het is wel zo dat Ronse het lang moeilijk heeft gehad. Er is hier jaren geleden heel wat industriële activiteit verloren gegaan. Dat heeft leegstand gecreëerd. Er zijn ook veel middenstanders vertrokken.’

Sinds enkele jaren gaat het dus de goede kant op. In 2002 heeft de stad zelfs een prijs gekregen van Unizo voor haar beleid om leegstaande winkelpanden terug in gebruik te nemen. Volgens Schotte ligt een mogelijke verklaring voor het lage prijspeil in het aanbod van arbeidserswoningen.

‘Er zijn hier veel relatief kleine arbeiderswoningen. Die dateren nog van de tijd van de weverijen. En die gaan tegen democratische prijzen van de hand.’

Aan de vraagzijde zit het volgens Schotte goed.

‘Ik denk dat de stadsvlucht gekeerd is. Ronse is toch opnieuw aantrekkelijker geworden. De verkrotting is gestopt. We zien hier ook veel kopers uit het Brusselse, vaak allochtonen. Ronse is eigenlijk een tweetalige stad. Maar ook mensen uit Oudenaarde of Ninove vinden de weg naar Ronse weer. Wij hebben hier een zestigtal appartementen gebouwd. In totaal hebben we er 23 verkocht aan mensen van buiten Ronse.’

Klare taal

Een al bij al positief verhaal over Ronse. Met volgens ons evenwel deze twee minpunten.

Een. Er gaapt in het Ronsese woonaanbod ontegensprekelijk een diepe kloof tussen het inderdaad aantrekkelijke aanbod van betaalbare arbeiderswoningen en de vrijwel onbetaalbare burgershuizen. Die zijn bovendien in te slechte staat om bewoonbaar te zijn voor jonge gezinnen met kinderen die comfort op maat van deze tijd willen.

Twee. Jammer dat Trends hier het belangrijke onderscheid niet maakt tussen een vaak vergeten Vlaamse stad die haar Vlaamse identiteit van de daken schreeuwt en dat volkomen ongenuanceerd imago van een ‘tweetalige stad’ die daardoor allochtonen blijft aantrekken uit Brussel en gelukszoekers uit Wallonië.

Dat is een fout signaal naar allochtonen die aldus de onterechte indruk wordt gegeven dat ze hier in een mini-Brussel terechtkomen terwijl hen hier integendeel door alle Ronsese beleidsinstanties op het hart zal worden gedrukt dat ze het Nederlands als voertaal best zo snel mogelijk onder de knie krijgen willen ze zich integreren en een plaats veroveren op de arbeidsmarkt.

Evenmin netjes naar de Ronsenaars zelf die via de faciliteiten zo al een zware prijs betalen voor hun solidariteit met de Waalse broeders aan de overkant van de Région des Collines die Ronse als sociaal paradijsje blijven zien.

Wallonië lokt Ronsese fabrieken weg naar Henegouwen met eurosubsidies en dropt ondertussen zijn marginale gelukszoekers in Ronse. Demotte en Di Rupo kijken de andere kant uit en rekenen op hun kameraden ter plekke.
De fabrieken voor hen, de werklozen voor ons.

Dubbelzinnige immobiliënmarkt

Zo lang de lokale immobiliënmarkt aldus warm en koud blijft blazen en het klantenpotentieel niet ronduit duidelijk maakt dat Ronse een Vlaamse stad is, zal Ronse opgezadeld blijven met dit identiteits- en situatieprobleem waardoor deze stad in een wurgreep wordt gehouden tussen het rijke Vlaanderen en het verpauperde Wallonië.

Doch laat dit alles vooral niemands slaap verstoren in het Vlaams Parlement…