EGOSTRIP (67)
Gelijk of da’k het u hier zegge moatse vent mijne jongen. Ge moet de Martino gekend hebben. Anders hebde daar geen gedacht van. Verstade mij? Wij zijn daar ne keer binnengestuikt. Welwelwel, santé mijn ratse. ’t Was met onze president van de Chardon des Dunes. Diene mens had zijn schoon foularken in de soie naturelle aan van bij Butch en onder zijnen arm al zijn geld en zijne passeport in een sacochke in de croco van in de Samdam. Mijne goeien moat den bekende Gentschen rallypiloot Andy was ook met ons mee. Kende Andy niet? De vierentwintig uren van Ieper? De Nacht van Oostende? De Boekels van Spa? De Coupe van de keunink in Francorchamps? En zijne copiloot Muurtgat? Nee, niet Muurtgat van den Duvel. Muurtgat van Muurtgat, tout court. Diene mens werkteget als biersteker bij de Celta Meiresonne, zodus. Ook van de partij was meneer Allonsius die een zeer hoge positie had aan ’t stad Gent en ne schonen bureau aan t Koorenmetershuis.
Onze president wildeget genen Martino hij mag ’t hij geen anchoits. Hij had meer goesting naar nen Dame Blanche met drie bollen. Hij zettege hem azo een beetje apart van ons aan een tafelken in de fond gelijk nen seigneur. ’t Was al achter de renovatiewerkingen van de Martino alles schoon proper. Nie meer gelijk da wij het nog geweten hebben in de tijd van meneer Raymond, als we met den basket in den Bateas gingen spelen tegen de bruutzakken van Gasbol Gent. Onze president besteldege sebiet van den eerste keer twee kannen chucola voor op zijne krem, gene gewonen. Wij zeggen hem nog president ge gaat moeten spuien jong al die chucola dat is slecht voor uwen pancreast maar geen avance. Hij pakt mij toch wel die eerste kanne en giet ze gelegans over zijne krem g’had het moeten zien dégoulineren langst alle kanten van zijn coupeke. Sebiet daarop pakt hij die tweede kanne en giet ze in één geute azo van boven zijn hoofd tot in zijn keelgat.
’t Staat daar ne piepoo aan den toog. Benito heette g’hij. Enfin zo noemdegen z’hem daar. Hij trekteget een beetse op Freddy De Kerpel. Schone bruin en overal spieren gelijk bussels poreie. Ik zegge nog tegen mijnen goeien moat Andy naar mijn gedacht is dat verzekerst nen vreemden van Tscjefkesloatmeekeien. Zegt diene gast tegen de serveuse zo zegt hij zoetse geef mij ook azo ne keer ’n kanneke van die chukola voor op de krem astublieft. Sebiet Benito mijn loetse, zegt ze. Da was 'n koppel die twee da konde zo zien. Zij mee nen decolleté voor scheel van te kijken gelijk Jerry Lewis geel haar marchandise g’etaleerd over den toog. Benito pakt da kanneke chucola en marcheert ermee dwars door de zale van de Martino tot vlak voor onze president aan zijn tafelke. Hij kiepert hij geel die kanne over het verdwaasde wezen van onze president. Voilà zegt hij. We gaan wij u hier schone manieren leren. Ge zult gij de mensen van den horeca in ’t vervolg wel een beetse leren respecteren. Pakt uw jeannettesacocheken en maakt dadde hier voorst zijt en dat we u hier nooit nie meer were zien. ’t Is hier de Martino geen varkenskot hebde mij verstaan?
Zo is da gebeurd jong gelijk da’k het u hier vertelle vraag het aan mijne goeien moat Andy. Wij zijn wij dan allemaal meegeweest naar buiten. Solitair met onze president wa moede doen. We waren wij grovo modo met een stuk of twintig. Nie mee willen president, zegt meneer Allonsius we gaan wij hier in ’t Park Hotel op ons gemak nen Irish drinken. Maar mijne moat Andy heeft ons allemaal meegesleurd naar den Old Wheel voor La Bamba te gaan dansen met de schone wijven. Daarachter ook nog nen mazout in de Scotch Inn. Daar zijn we nie lange gebleven. ’t Zaten daar just nog twee afgelekte tallooren aan den toog die wildegen dat we Pimms trakteerdegen maar nie mee ons. En daarbij, Andy moest ’s anderendaags koersen in Basècles en ik moest mee met mijne moat Andy, om zijn regenbanden te steken.
Theater VT speelt ‘Martino’ een komedie van Arne Sierens in een regie van Sven Ronsijn op 10, 11, 17, 18, 24 en 25 maart om 20 u.
Reserveren via 0478 888 444 of via www.teatervtv.be (reservatie gewenst).
Niet te missen, de Martino uit de Gentse Vlaanderenstraat alsof u er zelf zat. Puur genieten.
Onze president wildeget genen Martino hij mag ’t hij geen anchoits. Hij had meer goesting naar nen Dame Blanche met drie bollen. Hij zettege hem azo een beetje apart van ons aan een tafelken in de fond gelijk nen seigneur. ’t Was al achter de renovatiewerkingen van de Martino alles schoon proper. Nie meer gelijk da wij het nog geweten hebben in de tijd van meneer Raymond, als we met den basket in den Bateas gingen spelen tegen de bruutzakken van Gasbol Gent. Onze president besteldege sebiet van den eerste keer twee kannen chucola voor op zijne krem, gene gewonen. Wij zeggen hem nog president ge gaat moeten spuien jong al die chucola dat is slecht voor uwen pancreast maar geen avance. Hij pakt mij toch wel die eerste kanne en giet ze gelegans over zijne krem g’had het moeten zien dégoulineren langst alle kanten van zijn coupeke. Sebiet daarop pakt hij die tweede kanne en giet ze in één geute azo van boven zijn hoofd tot in zijn keelgat.
’t Staat daar ne piepoo aan den toog. Benito heette g’hij. Enfin zo noemdegen z’hem daar. Hij trekteget een beetse op Freddy De Kerpel. Schone bruin en overal spieren gelijk bussels poreie. Ik zegge nog tegen mijnen goeien moat Andy naar mijn gedacht is dat verzekerst nen vreemden van Tscjefkesloatmeekeien. Zegt diene gast tegen de serveuse zo zegt hij zoetse geef mij ook azo ne keer ’n kanneke van die chukola voor op de krem astublieft. Sebiet Benito mijn loetse, zegt ze. Da was 'n koppel die twee da konde zo zien. Zij mee nen decolleté voor scheel van te kijken gelijk Jerry Lewis geel haar marchandise g’etaleerd over den toog. Benito pakt da kanneke chucola en marcheert ermee dwars door de zale van de Martino tot vlak voor onze president aan zijn tafelke. Hij kiepert hij geel die kanne over het verdwaasde wezen van onze president. Voilà zegt hij. We gaan wij u hier schone manieren leren. Ge zult gij de mensen van den horeca in ’t vervolg wel een beetse leren respecteren. Pakt uw jeannettesacocheken en maakt dadde hier voorst zijt en dat we u hier nooit nie meer were zien. ’t Is hier de Martino geen varkenskot hebde mij verstaan?
Zo is da gebeurd jong gelijk da’k het u hier vertelle vraag het aan mijne goeien moat Andy. Wij zijn wij dan allemaal meegeweest naar buiten. Solitair met onze president wa moede doen. We waren wij grovo modo met een stuk of twintig. Nie mee willen president, zegt meneer Allonsius we gaan wij hier in ’t Park Hotel op ons gemak nen Irish drinken. Maar mijne moat Andy heeft ons allemaal meegesleurd naar den Old Wheel voor La Bamba te gaan dansen met de schone wijven. Daarachter ook nog nen mazout in de Scotch Inn. Daar zijn we nie lange gebleven. ’t Zaten daar just nog twee afgelekte tallooren aan den toog die wildegen dat we Pimms trakteerdegen maar nie mee ons. En daarbij, Andy moest ’s anderendaags koersen in Basècles en ik moest mee met mijne moat Andy, om zijn regenbanden te steken.
Theater VT speelt ‘Martino’ een komedie van Arne Sierens in een regie van Sven Ronsijn op 10, 11, 17, 18, 24 en 25 maart om 20 u.
Reserveren via 0478 888 444 of via www.teatervtv.be (reservatie gewenst).
Niet te missen, de Martino uit de Gentse Vlaanderenstraat alsof u er zelf zat. Puur genieten.
posted by Stef Vancaeneghem at 10:14
<< Home