WEG VAN RONSE (1)
Les Gémissements de Gégé
Ronsenaresse Géraldine Vandercammen woont met haar man Carlos en haar twee dochtertjes Paola en Sofia in Reims. Ze volgt toneel aan de befaamde Cours Florent in Parijs, vertoeft wel eens in de Provence en heeft vooral veel heimwee naar Ronse. Ze blijft als actrice fideel aan Teater Voor Taal en Volk en speelde mee in Tavi in ’t Paradijs. Haar dagboek leest u regelmatig in De Nieuwe Ronsenaar.
De Nieuwjaarsvogel.
Zucht! Mijn twee prinsesjes slapen. Ik kan weer wat ademen vòòr een nieuwe coup de feu. Naar het schijnt hoort dit bij de geneugten van het moederschap. Dat zeggen ‘de mensen’ toch. Ik heb nooit meer volkse levenswijsheden gehoord dan de jongste negen maanden. Voor mijn vader viel dergelijk gezwets onder de noemer piespraat. Ik kan het niet beter kwalificeren.
‘Dus jouw dochters hebben maar achttien maanden verschil!’
‘In het begin is het wel lastig.’
‘Maar daarna zijder wel rapper vanaf!’
Wààr ben je vanaf? Ok, van de vochtige doekjes en de refluxkots op mijn schouder. Maar verder van de rest? Bovendien wil ik helemaal niet van ze af!
‘Ja, en ge gaat zien, ze gaan samen kunnen spelen’.
Natuurlijk wel. Al is daar nu nog heel weinig van te merken! Paola vindt het al vreselijk als ik Sofia (5 weken) in haar armen probeer te leggen. Ze bekijkt het liever allemaal vanop veilige afstand en wil alles onder controle houden. Ook als we haar lievelingsspelleke piepkenduik spelen. Mademoiselle bepaalt namelijk zèlf de regels volgens een strict en door haar gekozen ritueel. Ze verstopt zich onder haar slabbetje. Terwijl ze het van haar gezicht rukt, roept ze heel hard koekoek!. Ik zing dan luidkeels: de koekoek roept u op! Daarna moet ik me verstoppen.
Ik las dat de nieuwjaarsvogel een soort koekoek is die in Zuid-Afrika leeft en waarvan de jongen omstreeks nieuwjaar het nest verlaten. Wij hebben oud en nieuw in Ronse gevierd! Ik ben een tegenpool van die fameuze vogel: ik vlieg voor nieuwjaar terug naar mijn eigen nest
‘Alléz dat is tof dat je voor de feesten naar Ronse komt!’
‘Aah jaa, dat is zo met kleine kinderen.’
‘ ’t Is wel gedaan met de bamboela te dansen op de tafels van de Harmonie!’
‘’t Is nu een beetje lastig, maar ge zijt er dan wel rapper vanaf, hé!’
En zo is er voor alles een antwoord. Ik steek hier een restantje gevulde kalkoen in de microgolf en werk een laatste hapje belabberde buche binnen. Et on n’en parle plus! Zucht...
Gégé.
-----------------------------------------------------------------------------------
Ronsenaars in het buitenland zijn hier altijd welkom met het journaal van hun ervaringen. Mail hiervoor naar stef.vancaeneghem@skynet.be
Ronsenaresse Géraldine Vandercammen woont met haar man Carlos en haar twee dochtertjes Paola en Sofia in Reims. Ze volgt toneel aan de befaamde Cours Florent in Parijs, vertoeft wel eens in de Provence en heeft vooral veel heimwee naar Ronse. Ze blijft als actrice fideel aan Teater Voor Taal en Volk en speelde mee in Tavi in ’t Paradijs. Haar dagboek leest u regelmatig in De Nieuwe Ronsenaar.
De Nieuwjaarsvogel.
Zucht! Mijn twee prinsesjes slapen. Ik kan weer wat ademen vòòr een nieuwe coup de feu. Naar het schijnt hoort dit bij de geneugten van het moederschap. Dat zeggen ‘de mensen’ toch. Ik heb nooit meer volkse levenswijsheden gehoord dan de jongste negen maanden. Voor mijn vader viel dergelijk gezwets onder de noemer piespraat. Ik kan het niet beter kwalificeren.
‘Dus jouw dochters hebben maar achttien maanden verschil!’
‘In het begin is het wel lastig.’
‘Maar daarna zijder wel rapper vanaf!’
Wààr ben je vanaf? Ok, van de vochtige doekjes en de refluxkots op mijn schouder. Maar verder van de rest? Bovendien wil ik helemaal niet van ze af!
‘Ja, en ge gaat zien, ze gaan samen kunnen spelen’.
Natuurlijk wel. Al is daar nu nog heel weinig van te merken! Paola vindt het al vreselijk als ik Sofia (5 weken) in haar armen probeer te leggen. Ze bekijkt het liever allemaal vanop veilige afstand en wil alles onder controle houden. Ook als we haar lievelingsspelleke piepkenduik spelen. Mademoiselle bepaalt namelijk zèlf de regels volgens een strict en door haar gekozen ritueel. Ze verstopt zich onder haar slabbetje. Terwijl ze het van haar gezicht rukt, roept ze heel hard koekoek!. Ik zing dan luidkeels: de koekoek roept u op! Daarna moet ik me verstoppen.
Ik las dat de nieuwjaarsvogel een soort koekoek is die in Zuid-Afrika leeft en waarvan de jongen omstreeks nieuwjaar het nest verlaten. Wij hebben oud en nieuw in Ronse gevierd! Ik ben een tegenpool van die fameuze vogel: ik vlieg voor nieuwjaar terug naar mijn eigen nest
‘Alléz dat is tof dat je voor de feesten naar Ronse komt!’
‘Aah jaa, dat is zo met kleine kinderen.’
‘ ’t Is wel gedaan met de bamboela te dansen op de tafels van de Harmonie!’
‘’t Is nu een beetje lastig, maar ge zijt er dan wel rapper vanaf, hé!’
En zo is er voor alles een antwoord. Ik steek hier een restantje gevulde kalkoen in de microgolf en werk een laatste hapje belabberde buche binnen. Et on n’en parle plus! Zucht...
Gégé.
-----------------------------------------------------------------------------------
Ronsenaars in het buitenland zijn hier altijd welkom met het journaal van hun ervaringen. Mail hiervoor naar stef.vancaeneghem@skynet.be
posted by Stef Vancaeneghem at 18:57
<< Home