DE NIEUWE RONSENAAR (33)
De Gokchinees in Ronse
Humo brengt deze week een onwaarschijnlijk sterk verhaal van Douglas De Coninck en Jan Antonissen over de zogeheten Gokchinees : ‘De man achter de voetbalfraude.’
Je gelooft nauwelijks wat je leest, als het gaat om de passage van die Chinees in Ronse.
De genaamde Zheyun Ye, kortweg Ye, blijkt hier zomaar een maand lang met zijn valies vol cash te hebben rondgehangen op SK-Ronse. Hij kon hier ongegeneerd met de spelers spreken en zelfs vrolijk zijn plannen ontvouwen tegenover voorzitter en bestuur. Geen kattepis zo te horen die plannen. Of liever : te gek voor woorden. Hij wou met SK meteen door naar eerste klasse… om er meteen de landstitel te pakken voor de neus van Anderlecht Champion en Club Brugge. Dan in één ruk door in de Champions League.
Liever dan op dat moment gewoon eens ‘Dromen zijn bedrog’ van Marco Borsato of het supporterslied ‘Génération Désenchantée’ te draaien in de kantien met de supporters, wordt ten kantore van SK voorzitter André Deruyver met de heer Ye in kwestie een ontwerpcontract opgesteld. Het bepaalt dat de genaamde Ye met ingang van 1 februari 2005 en tot 31 mei 2006… 500.000 euro in SK zal pompen. Dit namens de firma Shanghai Yun Wei International Trade Ltd met zetel te Pudong Shangai. Het contract wordt echter nooit getekend. Vooral dan dank zij de alerte reflex van doorgewinterd zakenman Serge Crucke die zelf regelmatig in Shanghai vertoeft voor zaken. Serge Crucke doet als eerste de moeite om eens door een kennis ter plekke te laten natrekken waar die kerel zijn firma voor staat. Die vindt er niks dan een lege kamer.
SK-voorzitter Deruyver : ‘Serge Crucke heeft vanaf de eerste ontmoeting gezegd : ‘Dit is een pion van de Chinese gokmafia.’ Hij had daar geen bewijzen voor, alleen een gevoel.’
Goed gevoel, Serge.
Madammen met een bontjas
Op de vraag van Humo waarom de SK-voorzitter Deruyver dan toch nog een maand lang talmde en dat contract opstelde, is het antwoord van André Deruyver:
‘Ja kijk Ronse stond tweede. Promotie was niet denkbeeldig. Hier hadden we een man die een half miljoen euro wou investeren, alleen om de naam van Cecilia Bilanci (dat was Ye’s obscure bontmantelwinkel in Parijs, volgens Humo gewoon een dekmantelwinkel-DNR) op de spelersshirts te krijgen. Zegt u a priori neen als iemand met zo’n aanbod komt ? Het pijnpunt was en bleef dat hij absolute heerschappij over het sportieve eiste. Daarop hebben wij altijd neen gezegd.’
Op een volgende vraag van Humo wat SK Ronse dan moest beginnen met zo’n dure Parijse bontjassenwinkel uit Parijs antwoordt SK-voorzitter Deruyver :
‘Ha, de spelersvrouwen aan een schone frak helpen, eventueel (lacht). Weet u, wij zitten hier niet in een rijke regio. In Ronse is niets te beleven. Als er opeens zo’n Chinees komt, dan is dat eens iets anders. De man heeft hier een paar wedstrijden bijgewoond. En maar roepen : ‘Je veux être champion !’ We hadden, vond hij, een probleem op de rechterflank. ‘We gaan David Beckham kopen’, zei hij (lacht).David Beckham!’
Niets te beleven in Ronse?
Tot zover de essentie, wat Ronse betreft, uit het opmerkelijk verhaal van Humo. Het zadelt de verbouwereerde Ronsenaar op met een paar pijnlijke bedenkingen.
Eén. Volgens André Deruyver valt er dus in Ronse niets te beleven. Alle doemensen van Ronse zullen hem dit zeker in dank afnemen. Volgens onze inside-info heeft het oesterfestijn op de schitterend geslaagde Kerstmarkt zowel voetbal als basket 5000 euro opgeleverd uit de zakken van de enthousiaste Ronsenaars. Het is dan wel geen 500.000 euro nepgeld of gokgeld dat er nooit komt. Maar het ligt er wel. Dan zeggen dat er in Ronse niets te beleven valt, ja goed weer.
Twee. Je vraagt je vooral af hoe het bestaat dat de Chinese gokmafia uitgerekend in een stadje als Ronse terechtkomt. Het antwoord van Marc Callu, leidend ambtenaar bij de Kansspelencommissie in Humo dat vooral de kleinere clubs ( de Chinees zou ook gepraat hebben met Lierse, Bergen, Geel) gemakkelijk te benaderen zijn en minder in het oog lopen, verklaart niet alles. Je kan je afvragen via welke kanalen zo’n man naar Ronse komt afzakken.
De hele story doet inmiddels denken aan die nep-oliesjeik die ooit in Ronse neerstreek en deze stad wou redden van de ondergang. André Deruyver, die er niet voor terugdeinst te sneren naar zijn voorganger en SK-stichter Orphale Crucke omtrent degelijk bestuur en lijken die uit de kast vallen (zie ook DNR 19), doet er goed aan eerst voor eigen deur te vegen.
Humo brengt deze week een onwaarschijnlijk sterk verhaal van Douglas De Coninck en Jan Antonissen over de zogeheten Gokchinees : ‘De man achter de voetbalfraude.’
Je gelooft nauwelijks wat je leest, als het gaat om de passage van die Chinees in Ronse.
De genaamde Zheyun Ye, kortweg Ye, blijkt hier zomaar een maand lang met zijn valies vol cash te hebben rondgehangen op SK-Ronse. Hij kon hier ongegeneerd met de spelers spreken en zelfs vrolijk zijn plannen ontvouwen tegenover voorzitter en bestuur. Geen kattepis zo te horen die plannen. Of liever : te gek voor woorden. Hij wou met SK meteen door naar eerste klasse… om er meteen de landstitel te pakken voor de neus van Anderlecht Champion en Club Brugge. Dan in één ruk door in de Champions League.
Liever dan op dat moment gewoon eens ‘Dromen zijn bedrog’ van Marco Borsato of het supporterslied ‘Génération Désenchantée’ te draaien in de kantien met de supporters, wordt ten kantore van SK voorzitter André Deruyver met de heer Ye in kwestie een ontwerpcontract opgesteld. Het bepaalt dat de genaamde Ye met ingang van 1 februari 2005 en tot 31 mei 2006… 500.000 euro in SK zal pompen. Dit namens de firma Shanghai Yun Wei International Trade Ltd met zetel te Pudong Shangai. Het contract wordt echter nooit getekend. Vooral dan dank zij de alerte reflex van doorgewinterd zakenman Serge Crucke die zelf regelmatig in Shanghai vertoeft voor zaken. Serge Crucke doet als eerste de moeite om eens door een kennis ter plekke te laten natrekken waar die kerel zijn firma voor staat. Die vindt er niks dan een lege kamer.
SK-voorzitter Deruyver : ‘Serge Crucke heeft vanaf de eerste ontmoeting gezegd : ‘Dit is een pion van de Chinese gokmafia.’ Hij had daar geen bewijzen voor, alleen een gevoel.’
Goed gevoel, Serge.
Madammen met een bontjas
Op de vraag van Humo waarom de SK-voorzitter Deruyver dan toch nog een maand lang talmde en dat contract opstelde, is het antwoord van André Deruyver:
‘Ja kijk Ronse stond tweede. Promotie was niet denkbeeldig. Hier hadden we een man die een half miljoen euro wou investeren, alleen om de naam van Cecilia Bilanci (dat was Ye’s obscure bontmantelwinkel in Parijs, volgens Humo gewoon een dekmantelwinkel-DNR) op de spelersshirts te krijgen. Zegt u a priori neen als iemand met zo’n aanbod komt ? Het pijnpunt was en bleef dat hij absolute heerschappij over het sportieve eiste. Daarop hebben wij altijd neen gezegd.’
Op een volgende vraag van Humo wat SK Ronse dan moest beginnen met zo’n dure Parijse bontjassenwinkel uit Parijs antwoordt SK-voorzitter Deruyver :
‘Ha, de spelersvrouwen aan een schone frak helpen, eventueel (lacht). Weet u, wij zitten hier niet in een rijke regio. In Ronse is niets te beleven. Als er opeens zo’n Chinees komt, dan is dat eens iets anders. De man heeft hier een paar wedstrijden bijgewoond. En maar roepen : ‘Je veux être champion !’ We hadden, vond hij, een probleem op de rechterflank. ‘We gaan David Beckham kopen’, zei hij (lacht).David Beckham!’
Niets te beleven in Ronse?
Tot zover de essentie, wat Ronse betreft, uit het opmerkelijk verhaal van Humo. Het zadelt de verbouwereerde Ronsenaar op met een paar pijnlijke bedenkingen.
Eén. Volgens André Deruyver valt er dus in Ronse niets te beleven. Alle doemensen van Ronse zullen hem dit zeker in dank afnemen. Volgens onze inside-info heeft het oesterfestijn op de schitterend geslaagde Kerstmarkt zowel voetbal als basket 5000 euro opgeleverd uit de zakken van de enthousiaste Ronsenaars. Het is dan wel geen 500.000 euro nepgeld of gokgeld dat er nooit komt. Maar het ligt er wel. Dan zeggen dat er in Ronse niets te beleven valt, ja goed weer.
Twee. Je vraagt je vooral af hoe het bestaat dat de Chinese gokmafia uitgerekend in een stadje als Ronse terechtkomt. Het antwoord van Marc Callu, leidend ambtenaar bij de Kansspelencommissie in Humo dat vooral de kleinere clubs ( de Chinees zou ook gepraat hebben met Lierse, Bergen, Geel) gemakkelijk te benaderen zijn en minder in het oog lopen, verklaart niet alles. Je kan je afvragen via welke kanalen zo’n man naar Ronse komt afzakken.
De hele story doet inmiddels denken aan die nep-oliesjeik die ooit in Ronse neerstreek en deze stad wou redden van de ondergang. André Deruyver, die er niet voor terugdeinst te sneren naar zijn voorganger en SK-stichter Orphale Crucke omtrent degelijk bestuur en lijken die uit de kast vallen (zie ook DNR 19), doet er goed aan eerst voor eigen deur te vegen.
posted by Stef Vancaeneghem at 19:52
<< Home