DE NIEUWE RONSENAAR (13)
De troeven van Ronse
Met het oog op het Strategisch Beleidsplan is er een sterkte-zwakte analyse gemaakt van Ronse. Wat maakt ons sterk ? Waar liggen onze kansen ? Wat maakt ons zwak ? Wat bedreigt ons ? Laten we er geen doekjes om doen : er zijn minpunten. Ze wegen zwaar. De gevolgen ervan zijn zichtbaar in het stadsbeeld. Ronse heeft een verouderd woonpatrimonium. Het compacte centrum is dichtbevolkt. Ronse is duidelijk een aantrekkingspool voor zwakkere groepen. Vrijetijdsinfrastructuur, vrijetijdsaanbod en verblijfsaccomodatie zijn ondermaats. Er is geen onsluiting. Het zwaar vervoer is hooguit een beetje verlegd vanuit het hart van de stad naar het bredere centrum. Concreet : vroeger zag je megatonners over een markt als een verkeerswisselaar schuren. Nu zie je ze door Glorieux en Ninovestraat donderen en schuiven.
Er is hoge werkloosheid. De financiële draagkracht van de Ronsenaars is dan ook navenant. Ga naar warenhuizen vanaf de derde week van de maand, je weet het. Werkgebrek geeft geldgebrek. Geldgebrek ondermijnt koopkracht en imago van de bewoners. De fiere bourgeois en koopkrachtige arbeiders van weleer zijn vervangen door een zienderogen verpauperende bevolking. Verouderde woningen. Verdere inkomensdaling. Voortschrijdende leegstand van het winkelcentrum. Zonevreemdheid van de grootste werkgever. Dit alles geeft de doemdenkers vrij spel voor de meest zwartgallige scenario’s. Koppel daaraan daar de typisch Ronsese slogans die elke Ronsese doemens naar het hoofd krijgt (‘daaden zaa nie goen’ en ‘wie poast ie daatie ees ?’) en we kunnen Ronse loslaten en vergeten.
Ronse loslaten ? Ronse vergeten ? Nooit. Jamais. Niemals. Never. Niet zo voor alle Ronsenaars die weigeren Ronse op te geven en deze stad haar Renaixance gunnen.
Want voor wie het nog niet was opgevallen : deze stad heeft ook een hoop troeven en kansen.
Om te beginnen is Ronse één van de mooiste steden van Vlaanderen. Geen chauvinisme. Wie de moeite doet om Ronse vanop één van de heuvelen te bekijken, ziet met wat verbeelding de glinsterende schoonheid van een Toscaans schilderij. Ronse is een prachtige compacte stad in een groen dal. Staan er in die stad nogal wat huizen te verkrotten, dan kan hetzelfde niet gezegd worden van de strateninfrastuctuur. Markt en centrum zijn grondig vernieuwd. Wie lange tijd uit Ronse is weggeweest, kijkt daarvan op. En het is nog maar een begin. In de komende jaren wordt de hele historische site rond Sint-Hermes aangepakt. Het oude hart van de stad.
We hebben een heel rijk verenigingsleven en een trouw kooppubliek. We winkelen misschien al eens elders, maar voor al onze basisaankopen vertrouwen we de degelijke service en dienst-na-verkoop van onze lokale zelfstandigen. Ontbreekt het ons aan wat hotelkamers, dan hebben we wel een voldoende aanbod voor jeugdlogies.
Ronse ligt niet alleen prachtig, zo midden in het groen, Ronse ligt bovendien op de grens van twee gemeenschappen. We wonen op best bereikbare afstand van TGV en vliegveld (Euralille, Lille Lesquin, Zaventem, Charleroi) en op een boogscheut van de A8. Daguitstappen naar Ardennen en kust zijn best haalbaar. De meertaligheid van de Ronsese Vlamingen is een troef. De laatste hardnekkige fransdolle unilinguisten die zich nu nog wat proberen te verschansen in hun overjaarse Franstalige serviceclubs of snoeverige gilden zijn aan hun laatste verloren achterhoedegevechten toe. En ze weten het. Ronse is nu in wezen al een Vlaamse veeltalige stad mét gegarandeerd hoffelijk onthaal voor alle anderstaligen. Een troef is en blijft daarom hoe dan ook de koopaantrek naar Wallonië toe en de kansen in de tertiaire sector.
Ook van dat verouderd woonpatrominium kunnen we een troef maken. Meer en meer krijgen oude Ronsese sites (Delbar, Incoplas, De Leie, Dumoulin, Cyr Cambier) andere bestemmingen. Overal krijgen afgedankte fabriekjes een nieuw eigentijds bestaan als loft. Vastgoed en bouwgronden zijn zoals overal elders fors gestegen, maar in vergelijking met elders gek genoeg nog relatief laag. Dit biedt kansen voor de renovatie van het woonaanbod.
Op al deze troeven wil het Strategisch Beleidsplan van àlle Ronsenaars (niet van meerderheid versus oppositie) de komen tien jaar inspelen. Het loont dan ook zeker de moeite om de komende weken en maanden op elk deelaspect ervan grondiger in te gaan.
Dit zal dan ook gebeuren in dit massaal bezocht webplatform voor alle Ronsenaars.
Als razendsnel groeiende mediaspeler in Ronse zal De Nieuwe Ronsenaar daartoe het forum van alle Ronsenaars zijn. Uw forum, fidele lezer.
Met het oog op het Strategisch Beleidsplan is er een sterkte-zwakte analyse gemaakt van Ronse. Wat maakt ons sterk ? Waar liggen onze kansen ? Wat maakt ons zwak ? Wat bedreigt ons ? Laten we er geen doekjes om doen : er zijn minpunten. Ze wegen zwaar. De gevolgen ervan zijn zichtbaar in het stadsbeeld. Ronse heeft een verouderd woonpatrimonium. Het compacte centrum is dichtbevolkt. Ronse is duidelijk een aantrekkingspool voor zwakkere groepen. Vrijetijdsinfrastructuur, vrijetijdsaanbod en verblijfsaccomodatie zijn ondermaats. Er is geen onsluiting. Het zwaar vervoer is hooguit een beetje verlegd vanuit het hart van de stad naar het bredere centrum. Concreet : vroeger zag je megatonners over een markt als een verkeerswisselaar schuren. Nu zie je ze door Glorieux en Ninovestraat donderen en schuiven.
Er is hoge werkloosheid. De financiële draagkracht van de Ronsenaars is dan ook navenant. Ga naar warenhuizen vanaf de derde week van de maand, je weet het. Werkgebrek geeft geldgebrek. Geldgebrek ondermijnt koopkracht en imago van de bewoners. De fiere bourgeois en koopkrachtige arbeiders van weleer zijn vervangen door een zienderogen verpauperende bevolking. Verouderde woningen. Verdere inkomensdaling. Voortschrijdende leegstand van het winkelcentrum. Zonevreemdheid van de grootste werkgever. Dit alles geeft de doemdenkers vrij spel voor de meest zwartgallige scenario’s. Koppel daaraan daar de typisch Ronsese slogans die elke Ronsese doemens naar het hoofd krijgt (‘daaden zaa nie goen’ en ‘wie poast ie daatie ees ?’) en we kunnen Ronse loslaten en vergeten.
Ronse loslaten ? Ronse vergeten ? Nooit. Jamais. Niemals. Never. Niet zo voor alle Ronsenaars die weigeren Ronse op te geven en deze stad haar Renaixance gunnen.
Want voor wie het nog niet was opgevallen : deze stad heeft ook een hoop troeven en kansen.
Om te beginnen is Ronse één van de mooiste steden van Vlaanderen. Geen chauvinisme. Wie de moeite doet om Ronse vanop één van de heuvelen te bekijken, ziet met wat verbeelding de glinsterende schoonheid van een Toscaans schilderij. Ronse is een prachtige compacte stad in een groen dal. Staan er in die stad nogal wat huizen te verkrotten, dan kan hetzelfde niet gezegd worden van de strateninfrastuctuur. Markt en centrum zijn grondig vernieuwd. Wie lange tijd uit Ronse is weggeweest, kijkt daarvan op. En het is nog maar een begin. In de komende jaren wordt de hele historische site rond Sint-Hermes aangepakt. Het oude hart van de stad.
We hebben een heel rijk verenigingsleven en een trouw kooppubliek. We winkelen misschien al eens elders, maar voor al onze basisaankopen vertrouwen we de degelijke service en dienst-na-verkoop van onze lokale zelfstandigen. Ontbreekt het ons aan wat hotelkamers, dan hebben we wel een voldoende aanbod voor jeugdlogies.
Ronse ligt niet alleen prachtig, zo midden in het groen, Ronse ligt bovendien op de grens van twee gemeenschappen. We wonen op best bereikbare afstand van TGV en vliegveld (Euralille, Lille Lesquin, Zaventem, Charleroi) en op een boogscheut van de A8. Daguitstappen naar Ardennen en kust zijn best haalbaar. De meertaligheid van de Ronsese Vlamingen is een troef. De laatste hardnekkige fransdolle unilinguisten die zich nu nog wat proberen te verschansen in hun overjaarse Franstalige serviceclubs of snoeverige gilden zijn aan hun laatste verloren achterhoedegevechten toe. En ze weten het. Ronse is nu in wezen al een Vlaamse veeltalige stad mét gegarandeerd hoffelijk onthaal voor alle anderstaligen. Een troef is en blijft daarom hoe dan ook de koopaantrek naar Wallonië toe en de kansen in de tertiaire sector.
Ook van dat verouderd woonpatrominium kunnen we een troef maken. Meer en meer krijgen oude Ronsese sites (Delbar, Incoplas, De Leie, Dumoulin, Cyr Cambier) andere bestemmingen. Overal krijgen afgedankte fabriekjes een nieuw eigentijds bestaan als loft. Vastgoed en bouwgronden zijn zoals overal elders fors gestegen, maar in vergelijking met elders gek genoeg nog relatief laag. Dit biedt kansen voor de renovatie van het woonaanbod.
Op al deze troeven wil het Strategisch Beleidsplan van àlle Ronsenaars (niet van meerderheid versus oppositie) de komen tien jaar inspelen. Het loont dan ook zeker de moeite om de komende weken en maanden op elk deelaspect ervan grondiger in te gaan.
Dit zal dan ook gebeuren in dit massaal bezocht webplatform voor alle Ronsenaars.
Als razendsnel groeiende mediaspeler in Ronse zal De Nieuwe Ronsenaar daartoe het forum van alle Ronsenaars zijn. Uw forum, fidele lezer.
posted by Stef Vancaeneghem at 11:49
<< Home