EGOSTRIP (45)

De eerste sneeuw

Ik werd heel langzaam wakker,
ik wreef m'n ogen uit
Ik werd heel langzaam wakker,
ik wreef m'n ogen uit
Ik kon het niet geloven
maar voor de vensterruit
Viel zacht naar beneden,
de eerste sneeuw

Mijn mama kwam naar boven,
"'t Is tijd om op te staan",
M'n mama kwam naar boven,
"Kom trek je kleren aan',
Oh mama, lieve mama, ga je met me mee?
Ga je met me mee, in de eerste sneeuw?"

Kijk eens naar omhoog,
en kijk de lucht is grijs en zit vol vlokken,
'k Wou dat dit kon blijven duren,
dat het nooit meer zou stoppen
'k Voel me zo gelukkig in de eerste sneeuw
'k Voel me zo gelukkig in de eerste sneeuw

Waar is m'n wollen muts nu,
waar is m'n dikke sjaal,
Waar is m'n wollen muts nu,
waar is m'n dikke sjaal?
En ergens in de kelder ligt toch nog die slee
Papa moet me duwen door de eerste sneeuw

Kijk eens naar omhoog ...

Nu twintig jaren later,
heb ik geen zin om op te staan,
Nu twintig jaren later,
kijk ik weer uit het raam,
M'n mama zal niet komen,
m'n mama is lang dood
Ze ligt al lang beneden,
in de eerste sneeuw

Kijk eens naar omhoog
en kijk de lucht is grijs en zit vol vlokken,
'k Wou dat dit kon blijven duren,
dat het nooit meer zou stoppen,
'k Voel me zo alleen in de eerste sneeuw,
'k Voel me zo alleen in de eerste sneeuw
In de eerste sneeuw

Sublieme tekst van Lieven Tavernier, gezongen door Jan De Wilde.
Lieven Tavernier is ook de auteur van het terecht bekroonde en helaas nu niet meer verkrijgbare 'Over water'. Een aanrader voor wie van echte literatuur houdt en Gent op een bijzondere manier langs de waterkant wil bekijken.