DE NIEUWE RONSENAAR (9)
Geachte Gouverneur,
De provincie die u de eer hebt te besturen, neemt binnenkort Het Centrum van de Ronde van Vlaanderen over van de stad Oudenaarde. Heel Oost-Vlaanderen draait nu al op voor vijfenenegentig percent van alle exploitatiekosten die niet uit eigen middelen komen, zoals tickets. Bij de Oprichting van het Oudenaardse Centrum werd er geschermd met jaarlijks zestigduizend te verwachten bezoekers. Veel te hoog gegrepen, zo blijkt nu. Het zijn er amper twintigduizend. Het Centrum is dan ook verlieslatend. Volgens de Oudenaardse gedeputeerde Jean-Pierre Van Der Meiren is de overname door de provincie goed nieuws.
‘Op die manier verzekeren wij het voortbestaan van het Centrum’, zegt Van der Meiren.
Het zal wel zijn . Met het geld van alle Oost-Vlamingen. Als we onze volgende provinciale taksbrief krijgen, zullen we aan de Oudenaardse voorman denken.
Voor ons, Ronsenaars, is het overigens helemaal geen troost dat het Centrum een regelrechte flop is. Enig leedvermaak is ons vreemd. Maar als verwoed wielerfanaat bent u zelf goed genoeg geplaatst om te weten dat, als er nu één stad in heel uw provincie zo’n wielercentrum had verdiend, het dan toch wel Ronse was zeker. U kent uw wielerklassiekers. Wielerstad Ronse. Twee legendarische wereldkampioenschappen. Twee Belgische profkampioenschappen. Waarvan één volgend jaar. Allicht bent u dan eregenodigde. Wielergeschiedenis in Ronse. Historische duels tussen Rik Van Looy, de Keizer van Herentals en zijn belager Benoni Beheyt. Pure dramatiek op de meet tussen regioheld Claudy Criquielion en de Canadese elleboogstoter Steve Bauer. Om nog te zwijgen van het jaarlijks Azencriterium met Anquetil, Gimondi, Fignon en wie al niet. En dit nog tot diep in de jaren tachtig van vorige eeuw. Maar neen, het moest en zou dus Oudenaarde zijn.
Bon. We komen als Ronsenaars al bij al voor een keer goed weg. We zijn aan een verlieslatend pseudo-trigger point ontsnapt. We zullen als Oost-Vlamingen de Oudenaardse put nu sportief meehelpen vullen. Dat spreekt. Ronsenaars staan altijd klaar om hun Oudenaardse buren uit de nood te helpen en hen van alles te schenken. Zoals de Belgacom en wat al niet. Ronsenaars weten maar al te goed hoe ze zelf ook altijd dik hebben kunnen rekenen op de Oudenaardse politici. Bijvoorbeeld met de N60 : tot boven de Kruissens en geen meter verder.
Onze groothartige wil om als Ronsese Oost-Vlamingen onze duit in de lege kassa van het Wielercentrum van Oudenaarde te doen, biedt ons wel de gedroomde kans om u als minzame nieuwbakken gouverneur aan te schrijven. U hebt Ronse onlangs officieel bezocht. Allicht zullen u daarbij de vele verzuchtingen van onze stad niet ontgaan zijn. Veel werk aan de winkel, weinig werk. Ronse, de laatste stad van uw provincie voor de poorten van francofonenland. Achterpoort van Wallonië, voordeur van Vlaanderen. ‘t Is maar zoals u het wil bekijken.
Wel, geachte heer gouverneur, hoogtijd dat u die voordeur van uw provincie eens grondig opknapt. Ronsenaars zijn zelf te fier om langs achterdeuren uw Gents paleis binnen te glippen in de hoop er provinciale vetpotten mee te graaien. Neem daarom zelf liever uw koersfiets en rij op zondag eens naar en door Ronse.
Vergewis u zelf ter plekke en op de velo van de toestand van uw voordeur. Zie hoe broos uw vergeten stad op de grens er bij ligt. Zie vooral hoe mooi Ronse kan worden. Zie het potentieel van uw provinciestad in het groene dal. De eretitel van Ronse is die van Koningin der Vlaamse Ardennen. De Koningin vraagt u haar te eren. U mag zelf uitmaken hoe. Ze zit wel danig op haar honger. Al te lang heeft ze haar deel afgestaan. Zeer hoopvol ziet ze nu uw initiatieven voor haar Ronsese Renaixance tegemoet.
Bij uw terugkeer naar Gent escorteren we u dan allemaal samen op onze velo. Dan zingen we dat prachtige liedje over de ‘Vlaamse Ardennen’ van Johan Verminnen, mijn persoonlijk idool.
Op wegen waarop wielrenners zwoegen
Met hun benen glimmend onder ‘t vet
Op de lijdensweg der kampioenen
Reden we vrolijk van Ronse naar Gent.
Geachte heer gouverneur, als schooljongen moest ik ooit leren hoe je een nette brief naar de gouverneur schrijven moet. Ik heb toen niet goed opgelet. Ik ben die geijkte slotformule nu even kwijt. Dan maar op zijn Ronsies:
Tuupe vuir Ronse.
-----------------------------------------
DE NIEUWE RONSENAAR
GROEIT RAZENDSNEL:
AL MEER DAN 2OOO BEZOEKEN.
BEDANKT VOOR UW BELANGSTELLING,
UW FIDELITEIT EN UW VERTROUWEN.
U KAN UW REACTIES KWIJT VIA:
http//:www.stefvancaeneghem.be
De provincie die u de eer hebt te besturen, neemt binnenkort Het Centrum van de Ronde van Vlaanderen over van de stad Oudenaarde. Heel Oost-Vlaanderen draait nu al op voor vijfenenegentig percent van alle exploitatiekosten die niet uit eigen middelen komen, zoals tickets. Bij de Oprichting van het Oudenaardse Centrum werd er geschermd met jaarlijks zestigduizend te verwachten bezoekers. Veel te hoog gegrepen, zo blijkt nu. Het zijn er amper twintigduizend. Het Centrum is dan ook verlieslatend. Volgens de Oudenaardse gedeputeerde Jean-Pierre Van Der Meiren is de overname door de provincie goed nieuws.
‘Op die manier verzekeren wij het voortbestaan van het Centrum’, zegt Van der Meiren.
Het zal wel zijn . Met het geld van alle Oost-Vlamingen. Als we onze volgende provinciale taksbrief krijgen, zullen we aan de Oudenaardse voorman denken.
Voor ons, Ronsenaars, is het overigens helemaal geen troost dat het Centrum een regelrechte flop is. Enig leedvermaak is ons vreemd. Maar als verwoed wielerfanaat bent u zelf goed genoeg geplaatst om te weten dat, als er nu één stad in heel uw provincie zo’n wielercentrum had verdiend, het dan toch wel Ronse was zeker. U kent uw wielerklassiekers. Wielerstad Ronse. Twee legendarische wereldkampioenschappen. Twee Belgische profkampioenschappen. Waarvan één volgend jaar. Allicht bent u dan eregenodigde. Wielergeschiedenis in Ronse. Historische duels tussen Rik Van Looy, de Keizer van Herentals en zijn belager Benoni Beheyt. Pure dramatiek op de meet tussen regioheld Claudy Criquielion en de Canadese elleboogstoter Steve Bauer. Om nog te zwijgen van het jaarlijks Azencriterium met Anquetil, Gimondi, Fignon en wie al niet. En dit nog tot diep in de jaren tachtig van vorige eeuw. Maar neen, het moest en zou dus Oudenaarde zijn.
Bon. We komen als Ronsenaars al bij al voor een keer goed weg. We zijn aan een verlieslatend pseudo-trigger point ontsnapt. We zullen als Oost-Vlamingen de Oudenaardse put nu sportief meehelpen vullen. Dat spreekt. Ronsenaars staan altijd klaar om hun Oudenaardse buren uit de nood te helpen en hen van alles te schenken. Zoals de Belgacom en wat al niet. Ronsenaars weten maar al te goed hoe ze zelf ook altijd dik hebben kunnen rekenen op de Oudenaardse politici. Bijvoorbeeld met de N60 : tot boven de Kruissens en geen meter verder.
Onze groothartige wil om als Ronsese Oost-Vlamingen onze duit in de lege kassa van het Wielercentrum van Oudenaarde te doen, biedt ons wel de gedroomde kans om u als minzame nieuwbakken gouverneur aan te schrijven. U hebt Ronse onlangs officieel bezocht. Allicht zullen u daarbij de vele verzuchtingen van onze stad niet ontgaan zijn. Veel werk aan de winkel, weinig werk. Ronse, de laatste stad van uw provincie voor de poorten van francofonenland. Achterpoort van Wallonië, voordeur van Vlaanderen. ‘t Is maar zoals u het wil bekijken.
Wel, geachte heer gouverneur, hoogtijd dat u die voordeur van uw provincie eens grondig opknapt. Ronsenaars zijn zelf te fier om langs achterdeuren uw Gents paleis binnen te glippen in de hoop er provinciale vetpotten mee te graaien. Neem daarom zelf liever uw koersfiets en rij op zondag eens naar en door Ronse.
Vergewis u zelf ter plekke en op de velo van de toestand van uw voordeur. Zie hoe broos uw vergeten stad op de grens er bij ligt. Zie vooral hoe mooi Ronse kan worden. Zie het potentieel van uw provinciestad in het groene dal. De eretitel van Ronse is die van Koningin der Vlaamse Ardennen. De Koningin vraagt u haar te eren. U mag zelf uitmaken hoe. Ze zit wel danig op haar honger. Al te lang heeft ze haar deel afgestaan. Zeer hoopvol ziet ze nu uw initiatieven voor haar Ronsese Renaixance tegemoet.
Bij uw terugkeer naar Gent escorteren we u dan allemaal samen op onze velo. Dan zingen we dat prachtige liedje over de ‘Vlaamse Ardennen’ van Johan Verminnen, mijn persoonlijk idool.
Op wegen waarop wielrenners zwoegen
Met hun benen glimmend onder ‘t vet
Op de lijdensweg der kampioenen
Reden we vrolijk van Ronse naar Gent.
Geachte heer gouverneur, als schooljongen moest ik ooit leren hoe je een nette brief naar de gouverneur schrijven moet. Ik heb toen niet goed opgelet. Ik ben die geijkte slotformule nu even kwijt. Dan maar op zijn Ronsies:
Tuupe vuir Ronse.
-----------------------------------------
DE NIEUWE RONSENAAR
GROEIT RAZENDSNEL:
AL MEER DAN 2OOO BEZOEKEN.
BEDANKT VOOR UW BELANGSTELLING,
UW FIDELITEIT EN UW VERTROUWEN.
U KAN UW REACTIES KWIJT VIA:
http//:www.stefvancaeneghem.be
posted by Stef Vancaeneghem at 15:55
<< Home