DE NIEUWE RONSENAAR (2)
Exclusief Feuilleton
DE RONSESE RENAIXANCE
De wording van de nieuwe meerderheid in Ronse wordt volgend jaar een regelrechte ‘casse-tête Chinois’. Het Vlaams Belang verwacht een sprong van de huidige zes zetels naar tien en meer. Een partij die zoveel wint, kan er door de verrekening nog wat gratis zetels bovenop krijgen. Het Vlaams Belang belandt dan dicht bij een absolute meerderheid. Als Erik Tack met Joost Heysselinckx als zijn sterke running mate die al niet vanzelf scoren. Herinneren we ons de monsterscore van Orphale Crucke die met nagenoeg 5000 stemmen hooguit een tachtigtal stemmen tekort kwam om in zijn eentje zo’n absolute meerderheid binnen te rijven.
Wie echter in Ronse veertien van de zevenentwintig zetels binnenhaalt heeft dan wel een meerderheid, maar in de praktijk is Ronse dan onbestuurbaar. Veertien zetels is namelijk niet genoeg voor een comfortabel beleid. Eén malcontente in éigen rangen, één overloper, één die het laat afweten, één die koppijn heeft en zijn kat stuurt en de krappe meerderheid kantelt al bij de eerste beste stemming.
Bijgevolg kan de winnende partij zelfs met veertien zetels beter meteen zoeken naar versterking. Samenwerking tussen het Vlaams Belang met wie dan ook van de SPA is uitgesloten. Zelfs als de CD&V opkomt in kartel met NVA is coalitievorming heel onwaarschijnlijk. De partij schaart zich trouwens als één man en vrouw achter de huidige burgemeester Luc Dupont.
Als het Vlaams Belang bijgevolg met iemand zal gaan praten, dan wordt het met individuele VLD’ers. Meer bepaald met mokkende malcontente verkozenen binnen de VLD die een lastige lijstvorming, waarbij ze zich gepasseerd hebben gevoeld, niet kunnen verteren.
De sleutel van de nieuwe coalitie ligt hoe dan ook bij de VLD. Als die partij zich een beetje weet te handhaven, misschien een zetel winst scoort, dan zit zij in fauteuil voor de onderhandelingen met alle anderen.
De partij kan daarbij dan de oude weg van de petite politique politicienne volgen en zwichten voor het royale aanbod van de meest biedende partner. Dat betekent dan niet noodzakelijk het burgemeesterschap.Veeleer één of twee schepenmandaten meer dan die ene nu voor eerste schepen Rudi Boudringhien. Bij de traditionele liberale achterban van de VLD heerst nogal wat ongenoegen omtrent een op zijn zachtst uitgedrukt als te slap ervaren profilering van het liberale beleid. Vooral dan de demarkering ten opzichte van de huidige socialistische partner. Als daarop doorgedacht wordt, kan de partij kiezen voor een ‘bipartite’ met de CD&V. Dat veronderstelt dan wel een stevige uitslag voor deze huidige beide meerderheidspartners. Plus een navenante verdere verschrompeling van de afgestoten partner SPA.. Met pakweg acht zetels voor VLD en bijvoorbeeld behoud van zeven voor de CD&V, beschikt dat nieuwe bestuur dan wel over een stevige meerderheid. Wie daarbij dan het burgemeesterschap opneemt, doet niet zozeer terzake.
Van primordiaal belang wordt welke bekwame mensen in dat nieuwe bestuur Ronse uit het slop helpen en het stategisch plan - waarmee eerstdaags wordt uitgepakt - vorm kunnen geven.
Rest natuurlijk de vraag of de CD&V zomaar bereid wordt gevonden om de SPA te laten vallen. (Vervolgt).
DE RONSESE RENAIXANCE
De wording van de nieuwe meerderheid in Ronse wordt volgend jaar een regelrechte ‘casse-tête Chinois’. Het Vlaams Belang verwacht een sprong van de huidige zes zetels naar tien en meer. Een partij die zoveel wint, kan er door de verrekening nog wat gratis zetels bovenop krijgen. Het Vlaams Belang belandt dan dicht bij een absolute meerderheid. Als Erik Tack met Joost Heysselinckx als zijn sterke running mate die al niet vanzelf scoren. Herinneren we ons de monsterscore van Orphale Crucke die met nagenoeg 5000 stemmen hooguit een tachtigtal stemmen tekort kwam om in zijn eentje zo’n absolute meerderheid binnen te rijven.
Wie echter in Ronse veertien van de zevenentwintig zetels binnenhaalt heeft dan wel een meerderheid, maar in de praktijk is Ronse dan onbestuurbaar. Veertien zetels is namelijk niet genoeg voor een comfortabel beleid. Eén malcontente in éigen rangen, één overloper, één die het laat afweten, één die koppijn heeft en zijn kat stuurt en de krappe meerderheid kantelt al bij de eerste beste stemming.
Bijgevolg kan de winnende partij zelfs met veertien zetels beter meteen zoeken naar versterking. Samenwerking tussen het Vlaams Belang met wie dan ook van de SPA is uitgesloten. Zelfs als de CD&V opkomt in kartel met NVA is coalitievorming heel onwaarschijnlijk. De partij schaart zich trouwens als één man en vrouw achter de huidige burgemeester Luc Dupont.
Als het Vlaams Belang bijgevolg met iemand zal gaan praten, dan wordt het met individuele VLD’ers. Meer bepaald met mokkende malcontente verkozenen binnen de VLD die een lastige lijstvorming, waarbij ze zich gepasseerd hebben gevoeld, niet kunnen verteren.
De sleutel van de nieuwe coalitie ligt hoe dan ook bij de VLD. Als die partij zich een beetje weet te handhaven, misschien een zetel winst scoort, dan zit zij in fauteuil voor de onderhandelingen met alle anderen.
De partij kan daarbij dan de oude weg van de petite politique politicienne volgen en zwichten voor het royale aanbod van de meest biedende partner. Dat betekent dan niet noodzakelijk het burgemeesterschap.Veeleer één of twee schepenmandaten meer dan die ene nu voor eerste schepen Rudi Boudringhien. Bij de traditionele liberale achterban van de VLD heerst nogal wat ongenoegen omtrent een op zijn zachtst uitgedrukt als te slap ervaren profilering van het liberale beleid. Vooral dan de demarkering ten opzichte van de huidige socialistische partner. Als daarop doorgedacht wordt, kan de partij kiezen voor een ‘bipartite’ met de CD&V. Dat veronderstelt dan wel een stevige uitslag voor deze huidige beide meerderheidspartners. Plus een navenante verdere verschrompeling van de afgestoten partner SPA.. Met pakweg acht zetels voor VLD en bijvoorbeeld behoud van zeven voor de CD&V, beschikt dat nieuwe bestuur dan wel over een stevige meerderheid. Wie daarbij dan het burgemeesterschap opneemt, doet niet zozeer terzake.
Van primordiaal belang wordt welke bekwame mensen in dat nieuwe bestuur Ronse uit het slop helpen en het stategisch plan - waarmee eerstdaags wordt uitgepakt - vorm kunnen geven.
Rest natuurlijk de vraag of de CD&V zomaar bereid wordt gevonden om de SPA te laten vallen. (Vervolgt).
posted by Stef Vancaeneghem at 15:49
<< Home