BRIEFGEHEIMEN
DE REUS EN DE RORE
Dat ze het bronzen hoedje van je graf hadden gegapt. Dat was tot dusver het laatste wat ik over jou vernam. Niks nog respect. Ze pikken het Kindje Jezus uit zijn kribbe. Ze plunderen het brons van de graven. Ze verknallen de vers gevoegde kerfmuren van de Stadstuin. Ze bekladden hele muren met onnozele peeties. Voor de ene krabbel worden we aangespoord om mee de dader(s) op te sporen en tegelijk wordt een Wijnstraat-gedrocht met veel Picturale poeha onthuld door de burgemeester hemzelve met de daderes erbij op een hijskraan. Je moet tegenwoordig rap zijn om ze te volgen. Minister Ben Louisa Gustaaf Weyts sleurde er vorige zaterdag in 'De Passage' onder de gerestaureerde schilden van Jan Van Nassau zelfs Gewijde van Dampierre bij om de Slag der Gulden Sporen bij wijze van toeristische promotie lichtelijk te verschuiven, van Groeninghe naar Ronse. De geschiedenis wordt geschreven door de winnaars. Was dat in jouw tijd ook al zo, professeur? Die tomeloze recup? Als ik al die ouwe foto’s digitaal zie herleven, heb ik de indruk van wel. Pakte je daarom als levende Ronsese legende je biezen naar Oostende? Omdat je de reuzen van de middelmaat als concurrenten voor de roem niet meer aankon?
Honderd en tien jaar na je geboorte zal je hier andermaal met muzikale eer overladen worden. Galaconcert met onder meer sopraan Astrid Stockman. En Andrei Lugovski uit Minsk die volgens zijn bio ‘zo’n unieke zangstem heeft dat ze moeilijk te omschrijven valt.' Al moet je met dat laatste wat uitkijken. Dat zegden ze van De Gevuigoode Mandolienen ook. Of het als compliment kon beschouwd worden, blijft nu voor altijd een open vraag. Ien Ronse ees dat iet.
Hoe zouden de Ronsenaars je ooit kunnen vergeten? Jij, fondateur der Boomoofiesten. Wereldvermaard beiaardier, tot in Sluis toe. Componist van wel vierhonderd liedjes. Behalve het ‘Lied der Bonmoss’ dat nu al in het collectief geheugen van elke Boomoo nazindert, ook meer verheven muziekjes als die ‘Ode aan Jan Piers’ (eat this, burgemeesters van Ronse), de ‘Mars voor de Visserskaai’. En als laatste parel voor de Bommels: ‘De vier Reuzen van Ronse’.
Vereeuwigd ben je ook, als ze tenminste de knopjes niet pikken, door je muzikaal monument aan de Zottenmuur. Pal aan wat volgens het stadsbestuur ‘De nieuwe Boulevard des Champs Elysées van Ronse’ worden moet. Eeuwige roem aan de Elysese velden van Ronse! Wie wil daar niet voor tekenen?
Maar er is meer waarvan ik zeker weet dat het je plezieren zal. Uitgerekend op de dag van dat Galaconcert is er ten stadhuize een academische zitting voor de herdenking van een ( wees gerust: véél minder bekende) muziekmaker uit 1515. Ene Cyprianus de Rare die zelf terecht genoegen dient te nemen met dat bescheiden beeldeke: helemaal verdoken om de hoek van de Grute kierke. Diep onder de stek van waaruit jij helemaal bovenaan de kerk eigen composities als ‘Valse Bleue’ en ‘Vlaams Vredeslied’ over het vredevolle Klein Marktje liet neerderdalen.
Vraag aan een Ronsenaar wie die Cyprianus de Rore was. Hij zal het tot in Mechelen horen donderen. Vraag hem wie ‘Mootie’ was. Hij zal je prompt de weg wijzen naar de Zottenmuur. Of naar ’t beeld van Rik Wouters aan de Hoge Mote, erbij vertellend dat jij de echtgenoot van die piekerende madam daar was. Dat je des zomers in je lange onderbroek op de beiaard je eigen ‘Ave Maria’ tokkelde. Dat al haar huiselijke zorgen je telkens weer dreven tot nieuwe ‘grute prozekten’ zoals je je plannen noemde.
Want alle Boomoos op één Zoote Mondaag in 1950 weten te rassembleren om ze gaandeweg drie dagen van hun eigen huiselijke zorgen weg te houden, daarvoor moet je dus een echte Ronsese Reus zijn. Dat ze niet in massale getale op je begrafenisplechtigheid in Sint-Hermes waren de Ronsenaars, daar moet je vooral niet van wakker liggen in je graf. ’t Was toen just congé payé. In afwachting van de volgende Boomoofiesten waren ze allemaal naar de zon en de zee. Daarmee.
Aan wijlen Ephrem Delmotte.
Galaconcert 18 april. COC. Info en reservatie: Cultuurdienst Ronse: cultuur@ronse.be Archieffoto Bommels: Ephrem Delmotte links met het eerste Koningskoppel der Bommels. Foto's Wijnstraat en Passage Fabrice Gevaert
Dat ze het bronzen hoedje van je graf hadden gegapt. Dat was tot dusver het laatste wat ik over jou vernam. Niks nog respect. Ze pikken het Kindje Jezus uit zijn kribbe. Ze plunderen het brons van de graven. Ze verknallen de vers gevoegde kerfmuren van de Stadstuin. Ze bekladden hele muren met onnozele peeties. Voor de ene krabbel worden we aangespoord om mee de dader(s) op te sporen en tegelijk wordt een Wijnstraat-gedrocht met veel Picturale poeha onthuld door de burgemeester hemzelve met de daderes erbij op een hijskraan. Je moet tegenwoordig rap zijn om ze te volgen. Minister Ben Louisa Gustaaf Weyts sleurde er vorige zaterdag in 'De Passage' onder de gerestaureerde schilden van Jan Van Nassau zelfs Gewijde van Dampierre bij om de Slag der Gulden Sporen bij wijze van toeristische promotie lichtelijk te verschuiven, van Groeninghe naar Ronse. De geschiedenis wordt geschreven door de winnaars. Was dat in jouw tijd ook al zo, professeur? Die tomeloze recup? Als ik al die ouwe foto’s digitaal zie herleven, heb ik de indruk van wel. Pakte je daarom als levende Ronsese legende je biezen naar Oostende? Omdat je de reuzen van de middelmaat als concurrenten voor de roem niet meer aankon?
Honderd en tien jaar na je geboorte zal je hier andermaal met muzikale eer overladen worden. Galaconcert met onder meer sopraan Astrid Stockman. En Andrei Lugovski uit Minsk die volgens zijn bio ‘zo’n unieke zangstem heeft dat ze moeilijk te omschrijven valt.' Al moet je met dat laatste wat uitkijken. Dat zegden ze van De Gevuigoode Mandolienen ook. Of het als compliment kon beschouwd worden, blijft nu voor altijd een open vraag. Ien Ronse ees dat iet.
Hoe zouden de Ronsenaars je ooit kunnen vergeten? Jij, fondateur der Boomoofiesten. Wereldvermaard beiaardier, tot in Sluis toe. Componist van wel vierhonderd liedjes. Behalve het ‘Lied der Bonmoss’ dat nu al in het collectief geheugen van elke Boomoo nazindert, ook meer verheven muziekjes als die ‘Ode aan Jan Piers’ (eat this, burgemeesters van Ronse), de ‘Mars voor de Visserskaai’. En als laatste parel voor de Bommels: ‘De vier Reuzen van Ronse’.
Vereeuwigd ben je ook, als ze tenminste de knopjes niet pikken, door je muzikaal monument aan de Zottenmuur. Pal aan wat volgens het stadsbestuur ‘De nieuwe Boulevard des Champs Elysées van Ronse’ worden moet. Eeuwige roem aan de Elysese velden van Ronse! Wie wil daar niet voor tekenen?
Maar er is meer waarvan ik zeker weet dat het je plezieren zal. Uitgerekend op de dag van dat Galaconcert is er ten stadhuize een academische zitting voor de herdenking van een ( wees gerust: véél minder bekende) muziekmaker uit 1515. Ene Cyprianus de Rare die zelf terecht genoegen dient te nemen met dat bescheiden beeldeke: helemaal verdoken om de hoek van de Grute kierke. Diep onder de stek van waaruit jij helemaal bovenaan de kerk eigen composities als ‘Valse Bleue’ en ‘Vlaams Vredeslied’ over het vredevolle Klein Marktje liet neerderdalen.
Vraag aan een Ronsenaar wie die Cyprianus de Rore was. Hij zal het tot in Mechelen horen donderen. Vraag hem wie ‘Mootie’ was. Hij zal je prompt de weg wijzen naar de Zottenmuur. Of naar ’t beeld van Rik Wouters aan de Hoge Mote, erbij vertellend dat jij de echtgenoot van die piekerende madam daar was. Dat je des zomers in je lange onderbroek op de beiaard je eigen ‘Ave Maria’ tokkelde. Dat al haar huiselijke zorgen je telkens weer dreven tot nieuwe ‘grute prozekten’ zoals je je plannen noemde.
Want alle Boomoos op één Zoote Mondaag in 1950 weten te rassembleren om ze gaandeweg drie dagen van hun eigen huiselijke zorgen weg te houden, daarvoor moet je dus een echte Ronsese Reus zijn. Dat ze niet in massale getale op je begrafenisplechtigheid in Sint-Hermes waren de Ronsenaars, daar moet je vooral niet van wakker liggen in je graf. ’t Was toen just congé payé. In afwachting van de volgende Boomoofiesten waren ze allemaal naar de zon en de zee. Daarmee.
Aan wijlen Ephrem Delmotte.
Galaconcert 18 april. COC. Info en reservatie: Cultuurdienst Ronse: cultuur@ronse.be Archieffoto Bommels: Ephrem Delmotte links met het eerste Koningskoppel der Bommels. Foto's Wijnstraat en Passage Fabrice Gevaert
posted by Stef Vancaeneghem at 11:32
<< Home