SPIEGELSCHRIFT
DUPONT OVER TROUBLED WATER
Als het wat meezit, is die bacteriële besmetting in het leidingwater begin volgende week alleen nog maar een nare herinnering. Minder leuk is dat het opstekend egoïsme samen met het leidingwater zelf als een sluipend gif zijn weg heeft gevonden naar de gratis waterbedeling. Hierna geef ik in extenso het getuigenis daarover van de (even) opzij gezette OCMW-voorzitter Wim Vandevelde via Facebook.
‘Soms begrijp ik het niet meer. De toestanden bij de eerste waterbedeling op Parking Portois zetten bij veel Ronsenaars terecht kwaad bloed. Het waren schrijnende beelden. Oudere mensen, gezinnen met kleine kinderen die in de blakende zon geduldig wachten in de rij terwijl jonge allochtonen schransten dat het geen naam heeft. Wie een oproep durfde doen om wat respect en geduld te tonen, was meteen voor hen de zondebok. Ik heb politiemensen op een totaal onrespectvolle wijze zien uitschelden door snotneuzen.
Ik wil geen zaken op de spits drijven, maar het zou sommigen in onze stad, ook mandatarissen, sieren om binnen hun gemeenschap hierover eens een ernstig gesprek te organiseren.
Misschien nog dit: er zijn 4 gewonden binnen gebracht op de spoed in het AZ Glorieux. Allen mensen die met fietsen en brommers , overladen met waterflessen, ten val zijn gekomen. Het was een pijnlijk besluit van het crisisoverleg. Maar typerend voor het egocentrisme en egoïsme bij velen.
En ja, deze mens is kwaad.’
De ene zerotolerantie is de andere niet
Met zijn post raakt Wim Vandevelde ongetwijfeld een pijnpunt in de sowieso al moeilijke Ronsese samenleving waarmee ongeveer elke Ronsenaar op een of andere manier bij dag en bij nacht wordt geconfronteerd.
Het staat natuurlijk eenieder vrij zijn mening daarover te ventileren . De houding van egoïsten is altijd en overal verwerpelijk, dat spreekt voor zich. Laat daarover geen enkele twijfel bestaan.
Wim Vandevelde is echter sinds kort een man met een missie. Hij is door de Ronsese kiezer gekozen om het nieuwe Ronse gestalte te geven, ook al verloopt de opstart moeilijk door zijn foute voordrachtakte voor het OCMW. Maar goed: nobody is perfect. Als je dan bij de eerste noodsituatie straatheibel aangrijpt om bevolkingsgroepen met de vinger te wijzen en hun vertegenwoordigers binnen de eigen meerderheid en erbuiten ter verantwoording te roepen, dan ventileer je vooral je eigen partijprogramma.
Dan rui je de sowieso al kwetsbare Ronsese samenleving op. Niemand wordt daar beter van. Politiemensen zijn er om toe te zien op de orde, in te grijpen bij de verstoring ervan. Ze zijn daar voor opgeleid. Politici zijn er om het algemeen belang van de Ronsenaars te dienen, niet om ze tegen elkaar op te zetten.
Ik zat onlangs op een Grieks eilandje. Het eerste wat me daar in het hotel werd verteld, is dat ik maar beter niet van het leidingwater drinken kon. Ik had de waarden van het water in Ronse en op Chios best eens willen vergelijken. Het is een geruststellende gedachte dat er ook bij de laagste graad van vervuiling (de norm is: zerotolerantie) van ons dagelijks gecontroleerd water al zo grondig en doeltreffend wordt ingegrepen. De ene zerotolerantie is nu eenmaal de andere niet.
Pluim voor de aanpak van burgemeester Luc Dupont en voor alle crisiswerkers dit weekend. Luc Dupont is en blijft in Ronse vooralsnog: the bridge over troubled water.
SPIEGELSCHRIFT.
Blognoten over Ronse.
Als het wat meezit, is die bacteriële besmetting in het leidingwater begin volgende week alleen nog maar een nare herinnering. Minder leuk is dat het opstekend egoïsme samen met het leidingwater zelf als een sluipend gif zijn weg heeft gevonden naar de gratis waterbedeling. Hierna geef ik in extenso het getuigenis daarover van de (even) opzij gezette OCMW-voorzitter Wim Vandevelde via Facebook.
‘Soms begrijp ik het niet meer. De toestanden bij de eerste waterbedeling op Parking Portois zetten bij veel Ronsenaars terecht kwaad bloed. Het waren schrijnende beelden. Oudere mensen, gezinnen met kleine kinderen die in de blakende zon geduldig wachten in de rij terwijl jonge allochtonen schransten dat het geen naam heeft. Wie een oproep durfde doen om wat respect en geduld te tonen, was meteen voor hen de zondebok. Ik heb politiemensen op een totaal onrespectvolle wijze zien uitschelden door snotneuzen.
Ik wil geen zaken op de spits drijven, maar het zou sommigen in onze stad, ook mandatarissen, sieren om binnen hun gemeenschap hierover eens een ernstig gesprek te organiseren.
Misschien nog dit: er zijn 4 gewonden binnen gebracht op de spoed in het AZ Glorieux. Allen mensen die met fietsen en brommers , overladen met waterflessen, ten val zijn gekomen. Het was een pijnlijk besluit van het crisisoverleg. Maar typerend voor het egocentrisme en egoïsme bij velen.
En ja, deze mens is kwaad.’
De ene zerotolerantie is de andere niet
Met zijn post raakt Wim Vandevelde ongetwijfeld een pijnpunt in de sowieso al moeilijke Ronsese samenleving waarmee ongeveer elke Ronsenaar op een of andere manier bij dag en bij nacht wordt geconfronteerd.
Het staat natuurlijk eenieder vrij zijn mening daarover te ventileren . De houding van egoïsten is altijd en overal verwerpelijk, dat spreekt voor zich. Laat daarover geen enkele twijfel bestaan.
Wim Vandevelde is echter sinds kort een man met een missie. Hij is door de Ronsese kiezer gekozen om het nieuwe Ronse gestalte te geven, ook al verloopt de opstart moeilijk door zijn foute voordrachtakte voor het OCMW. Maar goed: nobody is perfect. Als je dan bij de eerste noodsituatie straatheibel aangrijpt om bevolkingsgroepen met de vinger te wijzen en hun vertegenwoordigers binnen de eigen meerderheid en erbuiten ter verantwoording te roepen, dan ventileer je vooral je eigen partijprogramma.
Dan rui je de sowieso al kwetsbare Ronsese samenleving op. Niemand wordt daar beter van. Politiemensen zijn er om toe te zien op de orde, in te grijpen bij de verstoring ervan. Ze zijn daar voor opgeleid. Politici zijn er om het algemeen belang van de Ronsenaars te dienen, niet om ze tegen elkaar op te zetten.
Ik zat onlangs op een Grieks eilandje. Het eerste wat me daar in het hotel werd verteld, is dat ik maar beter niet van het leidingwater drinken kon. Ik had de waarden van het water in Ronse en op Chios best eens willen vergelijken. Het is een geruststellende gedachte dat er ook bij de laagste graad van vervuiling (de norm is: zerotolerantie) van ons dagelijks gecontroleerd water al zo grondig en doeltreffend wordt ingegrepen. De ene zerotolerantie is nu eenmaal de andere niet.
Pluim voor de aanpak van burgemeester Luc Dupont en voor alle crisiswerkers dit weekend. Luc Dupont is en blijft in Ronse vooralsnog: the bridge over troubled water.
SPIEGELSCHRIFT.
Blognoten over Ronse.
posted by Stef Vancaeneghem at 12:20
<< Home