HET KLOERT IEN RONSE

Samen surfen doorheen de lijstvorming voor oktober. Overheen het gewriemel van de partijen. Noem het een tussentijdse balans. Er volgen er nog.

Sylvie & Sylvie

De socialisten gaan dus met Gunther Deriemaker voor het burgemeesterschap. Zo weten we sinds 1 mei. Ze hebben na dertig jaar Ronse besturen een grote enquête gehouden bij de bevolking (aantal deelnemers onbekend) om te vragen wat de Ronsenaars van hen verwachten. Ze zijn daarbij uitgekomen…. op het eerste agendapunt van de Onafhankelijke Alliantie Tuupe Vuir Ronse: Veiligheid. Ofwel zit de alliantie dus goed in het aanvoelen van wat de Ronsenaars willen , ofwel….copy & paste.

Bij de socialisten kan je spreken van twee families. Voor het gemak noemen we die: van Sylvie & Sylvie. Familie één rond lijsttrekker Gunther Deriemaker, met als supportersclub die rond raadslid Sylvie De Bie en haar omgeving. Familie twee rond Pol Kerckhove in de periferie van ocmw-raadslid Sylvie Miclotte en haar omgeving. Neem het van me aan dat Pol Kerckhove vanuit zijn bastion in de omgeving van het Sociale Huis, TIO3, OCMW zijn laatste woord in de strijd om de sjerp nog niet gezegd heeft. Daartussen: Suzy Arijs als buffer. En erna Nedia Gmati-Trabelsi die ten allen kante belaagd wordt…Zie hierna.

Fais-moi du couscous, Marzouki.

Bij de coalitiepartner CD&V zijn de kaarten sinds deze week goed geschud. Ignace Michaux heeft dus – met of zonder de logistiek van baas De Crem- de vijfde plaats binnen. Voor de neus van Brigitte Van Houtte die de eer aan zich houdt en de zesde plaats overlaat… aan advocaat Lahlali.

Later komt daar allicht nog een vrouwelijke allochtone – net als Nedia van Tunesische origine - bij in de persoon van Safia Marzouki. Opmerkelijk toch, op de lijst van Christelijk Democratisch & Vlaams: na jaren aanwezigheid in Ronse is Marzouki vrijwel geheel Nederlandsonkundig. Niet echt een voorbeeld van een geslaagd inburgeringsparcours voor de jongeren.

Over de verdamping van Groen in het moeras van de CD&V-lijst en het slib van Louise Marie is alles hier al geschreven.

Reunie rond Rudi

De liberalen hebben hun Unie bekend gemaakt. Rudi Boudringhien heeft zichzelf op deze reunie al prompt ge-out als kandidaat Schepen van Toerisme. Een nogal bescheiden claim eigenlijk, voor een partij die kan inbreken als derde speler in het bestuur…

In het spel der advocaten die Ronse politiek verdelen (Luc Dupont, Nedia Gmati-Trabelsi, Koen Haelters, Tom Deputter, nieuwkomer advocaat Lahlali ter vervanging van advocate Brigitte Van Houtte) was en is het nochtans uitkijken naar wat meer ambitie, na al de inspanningen van Alexander De Croo: in de achterkeuken van Rudi.

Een handgranaat zonder pin

De N-VA blijft ondertussen hardnekkig op zoek naar 'een vrouw op de lijst'. Rebeccaatje Verhellen is een te lief en te bescheiden mens om het zelf te bekennen, maar ze wordt ongeveer 'gestalkt' dezer dagen om ervoor te gaan. Wie haar een beetje kent, weet welk antwoord ze daarop geeft en waarom. De N-VA–Klijpeboys dromen er ondertussen van de socialisten uit het bestuur van Ronse te kieperen. De man die daar weg moet is Pol Kerckhove. En bij uitbreiding een groot deel van zijn kiezers: lees de Nieuwe Ronsenaars en Nouveaux Renaisiens. Wie de N-VA aan de onderhandelingstafel voor het bestuur van Ronse haalt, zet dus een granaat zonder pin op tafel. Oh ja andere namen die hier al langer circuleren: Erik Derouck, zoon van Germain. En Aaron Demeulemeester, zoon van Jan, kleinzoon van Armand, broer van Simon. Je zou er je eigen jezelf bij vergeten. Aaron Demeulemeester dus. Tot bewijs van het tegendeel welterverstaan.

Tuupe Vuir Ronse: het werkt

Achter de boeiende tweestrijd om de sjerp tussen Dupont (de onbetwistbare dossierkennis, de beleidservaring, de visie ) en Deriemaker (de voeling met de basis, het charisma, de challenger) zit er bij alle partijen een nieuwe generatie Ronsenaars aan te komen.

Persoonlijke ambitie kan en mag daarbij geen enkel probleem zijn. Als die maar gedragen wordt door de wil om deze tolerante gastvrije en taalhoffelijke stad op de grens van culturen op de kaart te zetten in de wereld van morgen.

‘Tuupe vuir Ronse’ laat zich daarbij als onafhankelijke alliantie door niks of niemand inpalmen, imponeren noch inpakken. Elk zijn ding, tuupe vuir Ronse. De politiekers hun kiezers, de media hun lezers.Wat er voor ons hier toe doet, is dat de agendapunten van Tuupe Vuir Ronse vanuit de diverse politieke opinies hun weg vinden naar een transparant en proper bestuur van ons aller geliefd Ronse van morgen. Ten dienste van alle Ronsenaars, niet als platvorm voor een collectie mandaten en eigen affairisme.

Gaandeweg zien we hoe, overheen de onderlinge strijd en de diverse partijperikelen, de echte thema’s komen opborrelen die de onafhankelijke alliantie Tuupe Vuir Ronse de jongste zes jaar hier (en op Facebook ) op de kaart heeft gezet.

Veiligheid is nog maar het eerste ervan dat nu met succes zijn weg vindt naar het bestuur van morgen. Er komen er nog. We zullen doorgaan. Tuupe vuir Ronse.