BRIEFGEHEIMEN

Doodziek van de media, zeg je. Maak me niet wijs dat je op P.VDD. uit Brugge en J.G. uit Hasselt hebt gewacht om te zien dat er wat mis gaat met het ‘amalgaam’ genaamd ‘de media’.

Amalgaam. Zegt het woord je nog wat? Mij wel. Toen Elio di Rupo – voor alle duidelijkheid: zeer ten onrechte - door de kranten van de Vlaamse Uitgeversmaatschappij werd afgeschilderd als pedofiel was dàt het enige woord dat de huidige premier nog overhield. Om in de diepste eenzaamheid de karaktermoord op zijn persoon te overleven. Karaktermoord. Zegt het woord je nog wat? Mij wel. Vorige week nog horen schreeuwen.

Wat ik me sinds die schandelijke misser omtrent Di Rupo altijd ben blijven afvragen is: wie mikt zoiets zomaar ongecontroleerd in de krant? A qui profite le crime? Wie heeft er toen voor gezorgd dat Di Rupo op die manier – een weekend, allicht nog veel langer - mediatiek en politiek werd vermoord?

Daarover hoorde ik al die jaren niks dan oorverdovende stilte.

Gaandeweg hebben wij, de ‘inktkoelies’ en ‘pennenlikkers’ van mijn generatie het allemaal zien omslaan. Eerst gingen de BV’s in de politiek. Jouw wereld. Dan kwamen de boekskes. Volgde de verkleutering van de populaire kranten.

Met het opdrogen van de inkt uit onze oude Pelikan verdween de tijd die je nodig hebt voor het schrijven. Van de verzuiling en de getelefoneerde partijberichten ging het naar het knip-en plakwerk van ‘vlotte stukjes’. Waarover maakte niet meer uit. Wat voortaan telde, was het gratis potje choco bij de krant. Het Palmke. Een bonneke voor Walibi.

Twee parameters zouden voortaan alleenzaligmakend zijn op krantenredacties: de advertentiemarkt en de lezersmarkt. (Voor de incrowd: het puntstuk van de CIM-taart).

Eerst kocht Het Nieuwsblad de krant Het Volk op. Defensief, in de strijd om het puntstuk taart van hierboven. Dan kreeg de 'Omloop Het Volk' zijn bastaardnaam, werd Het Nieuwsblad een Passe-Partout, een hap Humo, een lap VT4 …kortom:.een mediatiek amalgaam.

Mijn eigen krantentijd zat er echt helemaal op de dag dat we geacht werden

DE GEHEIME DOCHTER VAN WILLY SOMMERS!

in de krant te mikken.

Ja dus, het klopt helemaal. Wat dat betreft spreek ik je niet tegen. Er is inderdaad van alles mis gegaan in de Vlaamse media. Het amalgaam is vandaag zelfs niet langer meer te traceren op zijn talloze ingrediënten. De Vlaamse pers is de weg kwijt in het doolhof van sociale netwerken, nieuwe media , een-vrouw-bladen, mannekensboekskes, sites, Fakebook en ander getwitter.

Maar blijf er toch maar af, Bart De Wever. De titel van je lezing voor de Nederlandse Tweede Kamer luidt ‘De media een gevaar voor de politiek’. Jawel. Zo mogen we het hopen en graag hebben. Was het maar zo in alle landen zonder door jouw vandaag vermaledijde media.

Blijf er toch maar af, Bart De Wever. Je hebt ze zelf al teveel misbruikt om daar vandaag iets geloofwaardigs over te vertellen.

Je eet uit alle ruiven, slimste mens.

Fout met media en politiek en omgekeerd gaat het pas goed als de twee gemixt worden. Zoals jij constant doet. Fout gaat het als journalisten door eenmanspartijen worden aangetrokken om te figureren achter de Grote Fluitspeler van het moment en voor hem stemmentrekker te worden in Brugge of Gent. Fout gaat het als politiekers van jouw slag tegelijk burgemeester van Antwerpen en hoofdredacteur van Reyers Laat willen worden. Van al mijn schrijfheren heb ik altijd wel wat willen bij leren. Veertig jaar lang. Maar niet van jou De Wever. Nooit. Never. Niemals. Jamais.

Doe je werk als politieker. Doe wat je wil. Eet friet of niet. Maakt niet uit. Maar veeg voor eigen deur. Werk genoeg daar. Met al je mediatiek ontspoord ‘journaille’ in eigen huis.

(Aan Bart De Wever. Censor).