OVER LEVEN IN RONSE

DE KIERKE EES VERKOOCHT
MEI NE SCHLOOME SCHLUITOO

Met de coole humor hem eigen duikt de nieuwe eigenaar van het bijgebouw naast de toren van de oude Sint-Martinus in een la van zijn sécrétaire en toont me zijn vers verworven ‘schloomen schluitoo’.
‘Die wil ik ooit bij me in mijn kist’, lacht hij. ‘Misschien maak ik dan nog een kansje bij Sint-Pieter’.
Zo lang hij zelf niet uitpakt met de bekendmaking van zijn heel ongewone aankoop doe ik dat zelf ook niet (echt). Al wordt dat hier voor de connoisseurs van Ronse wel heel makkelijk raden als ik er ook bij verklap dat diezelfde man dertig jaar geleden al droomde van renovatie van de hele site rond de oude Sint-Martens. Hij maakt daar nu in zijn eentje werk van door de aankoop van het pronkstuk zelf en de restauratie van omliggende historische panden. Dertig jaar geleden botste hij met zijn mooie droom nog op verzet van de cafébazen van het Marktje. Die zagen een verkeersluwe omgeving als een 'bedreiging' voor hun klandizie. Nu het Marktje er inmiddels verwaarloosd bij ligt, is dat wel even anders. Nu wordt er integendeel gesnakt naar algehele aanpak van de Oude Vrijheid. Het stadsbestuur heeft inmiddels ook twee studies besteld om dat allemaal planmatig en efficiënt te laten gebeuren. Beter laat dan nooit.














Er is om de nieuwe bestemming van de Oude Sint-Martens al heel veel te doen geweest. Onder impuls van deken Tjoen werd een werkgroep opgericht die er bij het stadsbestuur (tevergeefs) voor pleitte om er de oude kerkschatten van Hermes en Fiertelgebeuren in onder te brengen. Onverschilligheid en onderlinge verschillen van visie op een nieuwe bestemming binnen het schepencollege zorgden ervoor dat de werkgroep toen van een kale reis naar het stadhuis terugkeerde. Maar het signaal was gegeven en het was doorgedrongen. De nieuwe eigenaar wil nu zijn uiterste best doen, zo verzekert hij me, om ‘er iets moois van te maken’. Voor zover ik hem ken, zijn dat geen woorden in de lucht. Die man, een Ronsenaar pur sang als je dat vandaag nog zo uitdrukken mag, houdt zoveel van ons geliefd Ronse, dat de Renaixance ervan voor hem verre van een slogan is. Benieuwd wat het wordt. De toren is hoe dan ook eigendom van de stad én geklasseerd.

Waar Unizo-society-toestandjes rond het nieuwe jaar al niet goed voor zijn. Bijvoorbeeld om aan te tonen dat er, behalve Ronsenaars zelf zoals de nieuwe eigenaar van Sint-Martens ook nog andere niet-Ronsiese ondernemers zijn, die voldoende in de toekomst van Ronse geloven om hier zwaar te investeren. Willy Naessens bijvoorbeeld. Hij kan dus eindelijk, na zeven jaar wachten op die saneringsfondsen zijn hotel neerpoten aan het station. Nu ook de NMBS haar plannen ontvouwt voor de aanpak van de hele stationsbuurt kan de entree van Ronse langs het oudste station van het land haar volle glorie van weleer terugvinden.


Zeer moedig van Luc Vandenabeele om de aankomst van de Ronde van Vlaanderen naar Ronse te willen halen. De ligging en de stevige wereldreputatie van Ronse als wielerstad zijn ongetwijfeld mega-troeven om mediamagnaat en eigenaar van De Ronde Wouter Vandenhaute voor Ronse te winnen. Maar laten we mekaar vooral niks wijsmaken. De Ronde is uitgegroeid tot een internationaal mediagebeuren. Onze eigen Vlaamse Parijs-Roubaix. Als iemand de waarde van dat wielervenement kent, dan wel wielerfreak Vandenhaute. De Ronde is dus big big business. Als stadsbestuur kan je daarbij enkel maar zaaien naar de (vrijwel lege) zak. Hoe groot ook, de stadsinbreng kan daarbij nooit doorslaggevend zijn. De echte deal zal dus vooral moeten komen van de hoofdsponsors. Van Luc Vandenabeele zal alvast nooit kunnen worden gezegd dat hij niet alles uit de kast haalt om het alvast te proberen. Duimen dat het Luc lukt.







Hoe jong hij vandaag, ondanks alwéér een verjaardag, nog altijd is wil ik niet geweten hebben. Zéér jong dus het enfant terrible van de Ronsiese tsjevelarij en bij deze:

BEST GEKLEDE RONSIESE POLITICUS VAN HET JAAR.

(Al heeft het gekampt met Nedia Gmati-Trabelsi en Wouter Stockman)

Op de foto hierbij krijgt onze Jonge Jarige, voor wie het sinds vanochtend vroeg al stormloopt met wensen op Facebook, dan ook een passend huldegetoeter van de Thebaanse Trompetten. Hij wordt daarbij eerbiedig omringd door véél minder bekende figuren als daar zijn: Europees President Herman Van Rompuy, kroonprins Filip en zijn goed bezig baasje Wiki De Crem, het schoothondje van Hillary Clinton.

Happy Birthday, Ignace I!
Thebaanse Trompetters, blaast nu op uwen toeter!

Ho ja, nog dit. Nu we - in navolging van kwaliteitskranten zoals 'De Standaard' – ook hier aan hot people-nepnieuws toe zijn (‘Saartje Vandendriessche is even weg bij haar vriendje!’):
'Polie' Vanderdonckt zou afhaken als voorzitter van het Ronsiese Vlaams Belang. Volgens ongecontroleerde marktgeruchten zou Christiane Modde zich geroepen voelen hem op te volgen. Het voorzitterschap van Vanderdonckt werd vooral gekenmerkt door ...niks. Met Modde zou de inbreng van het voorzitterschap, in de schaduw van de zelfverklaarde ‘Hoeder van Het Beleid’ Erik Tack, wel eens kunnen verdubbelen.
Tot twee keer niks, dus. Ien Ronse ee dat iet.