BRIEF VAN EEN FIERTELDRAGER

Beste Stef,

Een goeie vriend uit Dendermonde liet me zondag de sfeer opsnuiven tijdens de voorbereidingen van de grote festiviteiten in zijn geliefde stad. ’t Ros Beiaard trekt er nog eens op uit. Net op de dag van de Fiertel. Een hoogmis voor iedere Dendermondenaar. Ik kreeg de kans de training van de pijnders (de dragers) en de heemskinderen mee te maken. De sfeer was betoverend. Rijendikke Dendermondenaars stonden bewonderend en vol emotie te kijken naar het spektakel. Ze kunnen niet wachten tot de grote dag en komen nu al de sfeer opsnuiven.

Ik ben zeer graag ingegaan op deze uitnodiging omdat ik wel eens wou zien hoe de pijnders hun “pjeid” dragen. Er zijn grote gelijkenissen met het dragen van het reliek van Sint-Hermes. De cadans moet goed zitten en de pijnders zijn best uit het goeie hout gesneden. Daar waar bij ons de cadans door de bellenman wordt aangegeven, is het bij onze Dendermondse vrienden de muziek en de ploegleider die de cadans aangeven. De identiteit van de inwoners van Dendermonde is diep verweven met hun “pjeid” en met de vier heemskinderen. Het is net hetzelfde als de verwevenheid van de Ronsenaar met zijn magische Fiertel.

Je voelt het ook in Dendermonde. De stad zindert. Ze oogt ook bijzonder feestelijk. Je ziet het aan de uitgelaten inwoners. De fierheid over deze mooie traditie straalt af van iedereen. Geen haar op hun hoofd dat eraan denkt om het gebeuren in de één of andere hoek te duwen. Deze traditie is er voor iedereen en is van iedereen.

Het grote verschil met de Fiertel is dat ze er te Dendermonde in geslaagd zijn om deze tienjaarlijkse gebeurtenis aan te wenden als trigger voor de stad. Hier zijn er mensen die begrepen hebben dat het best zou zijn de neuzen in dezelfde richting te laten staan en met een open geest te werken aan het dossier. Daarbij zijn kosten noch moeite gespaard om het dossier voor de erkenning van ’t Ros Beiaard als Meesterwerken van het Orale en Immateriële Erfgoed van de Mensheid rond te krijgen. Ze zijn er in geslaagd en plukken daar nu de vruchten van.

Ik liet me met genoegen meeslepen door de gezellige drukte in de stad. Heel wat toeristen komen nu naar Dendermonde afgezakt en willen zich mee laten onderdompelen in de bijzondere sfeer. Hier vaart iedereen goed bij.

Mijn aandacht wordt getrokken door de mooie affiche. Het logo UNESCO staat er mooi op te pronken en men licht me in dat deze erkenning voor de hele stad een bijzonder gegeven is. Het is de beste publiciteit voor deze unieke gebeurtenis. Het zorgt ervoor dat deze mooie traditie heel wat volk naar deze stad trekt. Niet alleen op de dag zelf, maar ook gedurende het hele Ros Beiaard-jaar leeft iedereen intens mee.

Kan jij me nu eens zeggen wat onze Fiertel niet zou hebben dat ’t Ros Beiaard wel heeft? Kan jij me eens vertellen waarom ze er bij ons maar niet in slagen om zich los te wringen uit de enge leefwereld van het eigen grote gelijk en eigen grote belang? Waarom slagen ze er niet in om samen de hand aan de ploeg te slaan en samen te ijveren voor de erkenning waarop de Fiertel recht heeft? Kan iemand me eens laten weten welke ‘inzichten’ je moet aanreiken om ze aan hetzelfde zeel te laten trekken teneinde een project neer te zetten dat een echte trigger kan zijn voor onze mooie stad?


Ik wens je een deugddoende Fiertel toe, Stef. Hopelijk hebben ze in Dendermonde goed weer. Dan zal’t hier ook wel mooi weer zijn zeker?

Wim Vandevelde
Fierteldrager


(Illustraties Fiertel: Armand Demeulemeester en Michel Provost)