DE BENIEUWDE RONSENAAR
KRONIEK VAN DE GEMEENTERAAD
DIT STUK STAAT ONDER ZELFCENSUUR:
NIETS IS STERKER DAN DE STILTE
Lieve lezer, verwacht hier van mij geen verslag van de gemeenteraad. Vanavond stuur ik Miemien (foto hierboven) in mijn plaats naar het stadhuis. Ik hoop dat Erwin Huyghe, de sympathieke informatie-ambtenaar haar daar goed ontvangt. Dat hij haar mijn stoelke aanwijst op de persbanken. Ik zit normaal vlak naast onze madam, Marie-Mathilde Keetelles van de Courrier de Renaix.
(Beste Erwin, soigneer ze daar beiden goed. Ik bedoel ons madam en Miemien. Vergeet vooral niet om ons madam op tijd en stond een glaasje Spa Rood in te schenken. Normaal chargeer ik mij daar zelve mee. De stopsels zijn namelijk soms nogal hard voor haar zachte handen. Als ge niet oppast spiet de Spa ze in uw gezicht. Gelijk de champagne uit de Ritz-Carlton van San Francisco in het wezen van José Happart. Voor Fernand De Vos, de correspondent van het gemuilkorfde Nieuwsblad mag het tegenwoordig eventueel een glaasje Spa Blauw zijn. Voor al je moeite betaal ik je donderdagavond na je badmintontraining dan wel een Straffe Hendrik bij onze maat Chico, in de kantien van het Rosco).
Van Felix en hangbuikvarkentjes.
Miemien is onze kat. Een beetje beweging vanavond zal haar deugd doen. Ze staat veel te dik. Op dit moment slentert ze rond in de tuin als nieuwe variante op het hangbuikvarken. Te log voor het meest hulpeloze uit het nest gestuikte vogeljongske. Te traag voor de kleinste veldmuis. De tortelduiven bovenop de treurwilg lachen met haar muil en het roste eekhoorntje tart haar met de staart op jumpafstand. Geen enkele kater maakt haar nu nog het hof vanwege haar xxxl-maatjes meer. Ons Miemien is duidelijk aan Start-to-Run en Piet Huysenprut toe. Volgens het thuisfront is dat (zoals steeds) allemaal mijn eigen schuld en verwen ik haar teveel met Felix. Niet het bier, het kattevoer. ‘Felix’ vind ik nochtans best wel een mooie naam voor kattevoer. Het heeft iets literairs. Iets van Felix Timmermans en de Broers Geboers.
Ma liberté, longtemps je t'ai gardée
De hele winter lang heeft Miemien me vanuit haar mandje naast mijn schrijfdesk lui liggen begapen met een blik van: jongen, jongen, jongen! Waar zijde gij toch mee bezig? Zo altijd maar dat schrijven. Zijde gij nog niet getikt van al dat getik. Hebde gij nu echt niks beters te doen? Snurken gelijk ik bijvoorbeeld? De enkele keer dat ik Miemien in beweging krijg is als ik bij wijze van afwisseling eens vijf minuten mijn Marine Band mondharmonica tegen de lippen zet. Voor laat ons zeggen ‘Ma Solitude’ van Georges Moustaki. Of 'Ma Liberté' of een nieuw airke voor de Gevuigoode Mandolienen. Dan komt Miemien als een blazende tijger op mijn armen gesprongen. In een poging om me met bekwame spoed tot ophouden te dwingen.
Ik vermoed dat ze met die pogingen om mij te censureren - als muzikant welteverstaan - niet de enige is. Bij optredens zie ik bijvoorbeeld hoe Johan Vanderaspoilden, de chef van onze Mandolienen, op zijn mengplaat de knop van mijn microfoon systematisch stiekem naar stiller schuift als mijn solo’s ochieregod er zitten aan te komen en de andere Mandolienen al bij voorbaat de rug stollen voor wat hen wacht.
In the middle of Ronse
Doch dit terzijde, waar was ik gebleven? Juist: in the middle of Ronse. Waar de ene helft van de pers zelf vindt dat de burgemeester inderdaad beter al die gebroken armen en benen niet langer door zijn politiechef laat doorgeven wil hij het imago van Ronse zonder golfclub toch een ietsepietsje opkrikken met het oog op de aantrek van de betere tweeverdieners die de Kloef moeten komen bevolken. En waar de andere helft van de pers moord en brand schreeuwt omdat er van de burgemeester zogezegd niet meer mag over geschreven worden. Over die moord en die brand dus. En bijgevolg in het kader van de gefnuikte persvrijheid op tinternet deze objectieve vraag lanceert tot zijn voortaan ongeïnformeerde lezers:
Vraag 1: Vindt u dat de burgemeester aan censuur doet?
Vraag 2: Vindt u integendeeel dat hij aan censuur doet?
UITSLAG: TWEEHONDERD PERCENT
ZEGT HET KLAARLIJK : CENSUUR!
Neem het me niet kwalijk lezer, ik wil het allemaal eventjes niet meer horen zien en schrijven. Het geneuzel en gewriemel in de marge. Het eindeloos gekraak van de geluidsinstallatie. Het oeverloos gekrakeel van de politiekerst. De vooraf binnen de fracties afgesproken stemmingen. De inhoudloze standpunten. De bodemloze stellingen. De monologen en interpellaties van E.T. De egotrips; De profileringsdrang. De verkiezingspropaganda voor 7 juni. Ik laat het allemaal even overwaaien. Tot na de zaligmakende komst van Sint-Hermes, patroonheilige aller wieties. Niks is sterker dan de stilte. Dit is bijgevolg een geval van vrijwillig opgelegde pleonastische zelfcensuur.
Sint-Hermes, bid voor Ronse
Nee, de hoogste tijd dat ik ons Miemien stuur. Ze zal dat gemakkelijk even goed, zo niet nog veel beter doen dan ik. Pas op, ze heeft nog haar bepaalde charmes ons Miemien. Elle a de beaux restes. En als ze haar lijfje strekt, dan slaat ge voor zo’n muizeke in uw schuur alle uw andere katten dood. Zeker weten. Daarbij, ze heeft nu lang genoeg liggen toekijken hoe dat werkt: lokale perscorrespondentie. Van hieraf laat ik ze los, Miemien. Van hieraf moet ze gaan. Met vallen en opstaan. Van hieraf moet ze gaan.
En nu ik toch niks beters te doen heb, probeer ik op mijn gemakske alvast dat liedje van Wim De Craene te blazen op mijn Blues Band. Miemien kijkt me aan met een air van, gaat het hier nog een beetje, blaaskaak?
Ik denk dat ik toch maar beter kan gaan fietsen. ’t Is er ’t ideaal weerke voor. De wielerterrorist uithangen. Mijn drinkbus en de verpakking van mijn energiebars overal als zwerfvuil wegsmijten, enzo. Dan in Jeugdherberg 'De Fiertel' een Ename drinken. Of een Adriaen Brouwer. Enfin, in elk geval een Oudenaardse bierke, want een Ronsischen Tripel kunt ge daar niet krijgen.
Apopos, ik hoor in het verslag van De Ronde van Vlaanderen op de VLAR-TV (de nieuwe partner van de stad Ronse) dat Oudenaarde dé wielerstad van Vlaanderen is. Ha bon. Zullen wij ons belastinggeld wel geven om reclame te maken voor de bonenklakkers.
Mocht iemand vanavond naar mij vragen (mijn goeie maat Doobie ofzo): ik zit op de de Hermesroute. Heilige Hermes, bid voor Ronse.
(Foto Miemien: Copyright Julie)
DIT STUK STAAT ONDER ZELFCENSUUR:
NIETS IS STERKER DAN DE STILTE
Lieve lezer, verwacht hier van mij geen verslag van de gemeenteraad. Vanavond stuur ik Miemien (foto hierboven) in mijn plaats naar het stadhuis. Ik hoop dat Erwin Huyghe, de sympathieke informatie-ambtenaar haar daar goed ontvangt. Dat hij haar mijn stoelke aanwijst op de persbanken. Ik zit normaal vlak naast onze madam, Marie-Mathilde Keetelles van de Courrier de Renaix.
(Beste Erwin, soigneer ze daar beiden goed. Ik bedoel ons madam en Miemien. Vergeet vooral niet om ons madam op tijd en stond een glaasje Spa Rood in te schenken. Normaal chargeer ik mij daar zelve mee. De stopsels zijn namelijk soms nogal hard voor haar zachte handen. Als ge niet oppast spiet de Spa ze in uw gezicht. Gelijk de champagne uit de Ritz-Carlton van San Francisco in het wezen van José Happart. Voor Fernand De Vos, de correspondent van het gemuilkorfde Nieuwsblad mag het tegenwoordig eventueel een glaasje Spa Blauw zijn. Voor al je moeite betaal ik je donderdagavond na je badmintontraining dan wel een Straffe Hendrik bij onze maat Chico, in de kantien van het Rosco).
Van Felix en hangbuikvarkentjes.
Miemien is onze kat. Een beetje beweging vanavond zal haar deugd doen. Ze staat veel te dik. Op dit moment slentert ze rond in de tuin als nieuwe variante op het hangbuikvarken. Te log voor het meest hulpeloze uit het nest gestuikte vogeljongske. Te traag voor de kleinste veldmuis. De tortelduiven bovenop de treurwilg lachen met haar muil en het roste eekhoorntje tart haar met de staart op jumpafstand. Geen enkele kater maakt haar nu nog het hof vanwege haar xxxl-maatjes meer. Ons Miemien is duidelijk aan Start-to-Run en Piet Huysenprut toe. Volgens het thuisfront is dat (zoals steeds) allemaal mijn eigen schuld en verwen ik haar teveel met Felix. Niet het bier, het kattevoer. ‘Felix’ vind ik nochtans best wel een mooie naam voor kattevoer. Het heeft iets literairs. Iets van Felix Timmermans en de Broers Geboers.
Ma liberté, longtemps je t'ai gardée
De hele winter lang heeft Miemien me vanuit haar mandje naast mijn schrijfdesk lui liggen begapen met een blik van: jongen, jongen, jongen! Waar zijde gij toch mee bezig? Zo altijd maar dat schrijven. Zijde gij nog niet getikt van al dat getik. Hebde gij nu echt niks beters te doen? Snurken gelijk ik bijvoorbeeld? De enkele keer dat ik Miemien in beweging krijg is als ik bij wijze van afwisseling eens vijf minuten mijn Marine Band mondharmonica tegen de lippen zet. Voor laat ons zeggen ‘Ma Solitude’ van Georges Moustaki. Of 'Ma Liberté' of een nieuw airke voor de Gevuigoode Mandolienen. Dan komt Miemien als een blazende tijger op mijn armen gesprongen. In een poging om me met bekwame spoed tot ophouden te dwingen.
Ik vermoed dat ze met die pogingen om mij te censureren - als muzikant welteverstaan - niet de enige is. Bij optredens zie ik bijvoorbeeld hoe Johan Vanderaspoilden, de chef van onze Mandolienen, op zijn mengplaat de knop van mijn microfoon systematisch stiekem naar stiller schuift als mijn solo’s ochieregod er zitten aan te komen en de andere Mandolienen al bij voorbaat de rug stollen voor wat hen wacht.
In the middle of Ronse
Doch dit terzijde, waar was ik gebleven? Juist: in the middle of Ronse. Waar de ene helft van de pers zelf vindt dat de burgemeester inderdaad beter al die gebroken armen en benen niet langer door zijn politiechef laat doorgeven wil hij het imago van Ronse zonder golfclub toch een ietsepietsje opkrikken met het oog op de aantrek van de betere tweeverdieners die de Kloef moeten komen bevolken. En waar de andere helft van de pers moord en brand schreeuwt omdat er van de burgemeester zogezegd niet meer mag over geschreven worden. Over die moord en die brand dus. En bijgevolg in het kader van de gefnuikte persvrijheid op tinternet deze objectieve vraag lanceert tot zijn voortaan ongeïnformeerde lezers:
Vraag 1: Vindt u dat de burgemeester aan censuur doet?
Vraag 2: Vindt u integendeeel dat hij aan censuur doet?
UITSLAG: TWEEHONDERD PERCENT
ZEGT HET KLAARLIJK : CENSUUR!
Neem het me niet kwalijk lezer, ik wil het allemaal eventjes niet meer horen zien en schrijven. Het geneuzel en gewriemel in de marge. Het eindeloos gekraak van de geluidsinstallatie. Het oeverloos gekrakeel van de politiekerst. De vooraf binnen de fracties afgesproken stemmingen. De inhoudloze standpunten. De bodemloze stellingen. De monologen en interpellaties van E.T. De egotrips; De profileringsdrang. De verkiezingspropaganda voor 7 juni. Ik laat het allemaal even overwaaien. Tot na de zaligmakende komst van Sint-Hermes, patroonheilige aller wieties. Niks is sterker dan de stilte. Dit is bijgevolg een geval van vrijwillig opgelegde pleonastische zelfcensuur.
Sint-Hermes, bid voor Ronse
Nee, de hoogste tijd dat ik ons Miemien stuur. Ze zal dat gemakkelijk even goed, zo niet nog veel beter doen dan ik. Pas op, ze heeft nog haar bepaalde charmes ons Miemien. Elle a de beaux restes. En als ze haar lijfje strekt, dan slaat ge voor zo’n muizeke in uw schuur alle uw andere katten dood. Zeker weten. Daarbij, ze heeft nu lang genoeg liggen toekijken hoe dat werkt: lokale perscorrespondentie. Van hieraf laat ik ze los, Miemien. Van hieraf moet ze gaan. Met vallen en opstaan. Van hieraf moet ze gaan.
En nu ik toch niks beters te doen heb, probeer ik op mijn gemakske alvast dat liedje van Wim De Craene te blazen op mijn Blues Band. Miemien kijkt me aan met een air van, gaat het hier nog een beetje, blaaskaak?
Ik denk dat ik toch maar beter kan gaan fietsen. ’t Is er ’t ideaal weerke voor. De wielerterrorist uithangen. Mijn drinkbus en de verpakking van mijn energiebars overal als zwerfvuil wegsmijten, enzo. Dan in Jeugdherberg 'De Fiertel' een Ename drinken. Of een Adriaen Brouwer. Enfin, in elk geval een Oudenaardse bierke, want een Ronsischen Tripel kunt ge daar niet krijgen.
Apopos, ik hoor in het verslag van De Ronde van Vlaanderen op de VLAR-TV (de nieuwe partner van de stad Ronse) dat Oudenaarde dé wielerstad van Vlaanderen is. Ha bon. Zullen wij ons belastinggeld wel geven om reclame te maken voor de bonenklakkers.
Mocht iemand vanavond naar mij vragen (mijn goeie maat Doobie ofzo): ik zit op de de Hermesroute. Heilige Hermes, bid voor Ronse.
(Foto Miemien: Copyright Julie)
posted by Stef Vancaeneghem at 09:58
<< Home