WRITERS IN RESIDENCE

VADER

Bij Onze Lieve Vrouw ten Wittentak glijdt je ijle wierook
rond het verzegeld jeugdmissaal.
Een enkele valk schuilt nog op de Hootond.
Om jou rouwen alle dode getouwen.




DE TRANEN VAN MOWGLI

Nog stonden de wolven niet klaar voor de sprong,
zwierf ik met jou door de dode junglestad
vol schatten die wij sinds altijd zochten
maar nooit wilden vinden, en nog
soesde de slang in de boom,
likte de tijger zijn verschroeide pot,
krijsten de lachwekkende apen ons uit.
Maar toen stonden wij oog in oog
met de trouwste onder de panters
en zag ik in dat oog, onmerkbaar haast,
de rimpel van smart en wist ik
dat jij in hun dorpen naar hen toe zou gaan.
Overal rees dreigend nekvel,
maakte men zich klaar voor de sprong.















Mei, en met vader trek ik de steile heuvel op naar Onze Lieve Vrouw ten Wittentak. Ooit is Maria daar verschenen en liet haar voet een sneeuwwitte afdruk na in de uitverkoren eik, want bestaan er mooiere leugens dan die van de legenden?

Het liefst zit ik buiten de kapel, op een van de banken tussen de dubbele rij bomen die oeroude sagen vertellen aan de voortjagende wolken.

In de verte drijft het gemurmel van gebeden weg op flarden wierook, hier is er alleen rust onder het zeil van de wind.

POL VANCAENEGHEM

(Uittreksels uit ‘En alles gebeurt net niet’ en ‘Dit was het dan een beetje’.)

De Noveen van Wittentak is een bedevaart ter ere van Maria,‘Troosteres der Verdrukten’ sinds 1439. Dit jaar van 28 juni tot 7 juli. Meer info : Comité Wittentak Stationsstraat 29 en: Dekenaal secretariaat, Kaatsspelplein 3 (055/21.20.97)