BLUE MOON

21.

Met onze Snukkende Snaren doen we vandaag het voorprogramma van de Rotary Vlaamse Ardennen. Het gebeuren is aangekondigd als ‘Exclusief Event Rondom de Ronde’. We spelen in een tent bovenop de Oude Kwaremont. De hoofschotel is kreeft. Op een bedje van hopseuten. De prijs is all-in. Reservaties verplicht. Met verzekerde aanwezigheid van Freddy Maertens en Serge Baguet. En als toetje Etienne Vermeersch voor de nabeschouwing. Garçons in vanillekleurige smoking en bordeauxrode vlinderdas van bij Massimo Duti draven rond met fluitjes.

‘Er is Sampagne à volonté’.

Onze chef van de Snukkende Snaren heeft voor de gelegenheid zijn gespikkelde salopette aan. Plus zijn muts met ster van Che Guevara. Bij wijze van protest tegen de bezetting van Tibet door China. Jacques Rogge moet zelfs niet proberen van de Belgische atleten naar ginder te krijgen. Mededogen met de monniken. Met de vlam in de pij.

Onze drummer heeft een ietwat vervaalde bermuda aan, gelijk Gène Bervoets. De kleur is waterzooi. De overige Snukkende Snaren maken het verschil in disco outfit van Village People. Zelf hou ik me achter mijn didgeridoo in Mescalero Apache-tenue. Om het feest aldus de gewenste exotiek mee te geven op deze grillige lentedag. Het zijn dergelijke details die ons zo geliefd maken bij het grote publiek.

In de tent klinkt mijn didgeridoo alsof je met Air Force One door de tunnel van Louise-Marie zou vliegen. Doch daar kunnen we zelfs met de beste pa-installatie van bij Rudi Projects echt niks aan doen, sorry voor de overlast. Je blijft altijd met reverb-effecten zitten. Dat de voorzitter van de Rotary dat maar niet begrijpt. Hij als Paul Harris Fellow nochtans. Een man van verdiensten. Met morgen een hele boterham onder zijn naam, op de necrologiebladzijde van De Standaard.

De maaltijd wordt extra gekruid door het rechtstreekse verslag van de Ronde van Vlaanderen. Dit op een megascreen, ons gratis ter beschikking gesteld door Eldi.

‘Samen met mijzelf heten uw gastheren hier vandaag dan ook Missel Wuyts en Zozee De Cauwer van de VRT.’

Zo meldt ons de presentator van dienst, tussen het hels vork- en mesgekletter door. Deze man redt levens, hij is ambulancier van beroep en op Events als dit ook presentateur. Bovendien helemaal niet duur. Je kan hem voor communies of bijvoorbeeld een jubilee boeken op tinternet.

Normaal weigeren we als Snukkende Snaren dergelijke kleinschalige privé-optredens. We willen ons imago als supergroep niet compromitteren. Daarbij, als we aan dergelijke drempelverlaging beginnen, geraken we nog in de knoei met de voorbereiding van onze World Tour deze zomer. Doch omdat onze filmopnamen nu toch eventjes stil liggen, vond onze chef het kunnen. Als tussendoortje. Martin Scorscese zit, voor de verfilming van onze Never Ending Tour, nu toch toevallig met die overboeking van drie draaidagen voor zijn nieuwe Stones-film. (Wie pakt er, behalve valiezenmarchand Vuitton met Keith Richards, nu nog uit met dat oudmannekenshuis?)

Hoe dan ook een verkeerde beslissing van onze chef, zo blijkt hier bovenop de Kwaremont. Want niemand die naar ons luistert. Iedereen schreeuwt de tent vol pronostieken, lalt Ronde-encyclopediek. Halverwege ons speellijstje snukt onze chef dan ook de prise uit zijn gitaar en beslist dat we maar beter samen naar de Ronde van Vlaanderen kunnen kijken. We zullen ons gerief erna wel weg doen. Nu is er toch geen doorkomen aan. We gaan onze camionette schenden.

Eenieder in de tent hangt met de lippen afwisselend aan de fluitjes Champage en aan die van het top-verslaggeversduo Wuyts & De Cauwer. Mét assist door Renaat Schotte vanop zijn stalen ros.

‘De costauds zijn al goed aan het moeven.’
‘Maar Pilippo Podzato houdt zich nog gedeinzet.’
‘Hier zie, ons stamcafé. In den Trap op, bij Marie-Jeanne.’
‘Ballan krijgt een Coup de Fringale.’
‘Wat wil zeggen dat zijn suikers op zijn.’
‘Ha gij noemt dat suikers.’
‘Kijk, een gat van 24 seconden.’
‘Het monster wacht met open muil’.
‘Nog tnegentig kielemeterst.’

‘Doch de vrees
voor De Muur
is groter dan
de drift om
ervan weg te knallen.’

‘Schoon gezegd, Missel. Precies een poëemke van Hugo Claus.’

‘Euforia!
Euthanasia!
Du koost die
zelfgekozen
dood
als een kinderkopke
nedergelegd
al bovenop
de Koppenberg
de Ronde
is verre rond.’

‘Kijk zie, Ballan scherp gelijk mijn Gillette.’
‘Dit is dames en heren Manuel Quinzinato.’
‘De bijkans-advocaat.’
‘Hij combineert koersen met rechten.’
‘Kunnen dat dan nog moeilijke studies zijn?’
‘Tommeke op het wiel van Spartacus Cancellara’.
‘En daar is alweer dat knulletje van een Langeveld Sebastian.’

‘Geniet met mij
van getemperde tempi
door Robert Wagner.
Lohengrin van de koers
Polyfonisch. Diatonaal.
The ride of The Valkyries.'

Hoste zijn dérailleur wipt zot onder zijn gat.’

‘Volder sleept. Dit is tactisch.
Dit is puur denkwerk.
Ziehier het brein van Wilfried Peeters
in het kopke van Stijn Devolder.’

‘Ja, Renaat?’
‘Volderken uit Saint-Lewie. Supporterslokaal De Gilde.’
‘Dank je wel, Renaat.’

‘José, Oudenaarde, Geraardsbergen of Ronse? Zeg het mij. Nu.’
‘Waar is Volderke kampioen geworden, peinsde Missel?’
‘In Ronse off all places natuurlijk, José.’
‘Ha bon, Missel.’

‘Ronse de Vlaamse Ardennen
waar grote kampioenen
opstaan en dan vallen.
Met hun peripetieën.
Hun Hektiek. Dramatiek.’

‘Wilde gij mijn fluitse nog ne keer vullen?’ vraagt onze drummer.
‘Alles is op’, zucht een werkloze garçon. Vanop zijn plooistoel naast het kaal geplunderd dessertbuffet houdt hij de blik gericht op het megascherm.

‘Al vanaf kielemeter tzeventig was alles op en weg.'

Blue Moon. Roman.
Illustratie: ‘Morning has broken’.
Copyright: Stef Vancaeneghem.
(De personages van deze roman zijn fictief).