DE BENIEUWDE RONSENAAR

DE BLINDE VLEK IN HET STRATEGISCH PLAN

EERHERSTEL VOOR DE STEENBRUGGE

RENOVATIE MOET OOK WIJNSTRAAT VALORISEREN

Jean-Pierre Vandermeiren, voorzitter van de Sociale Bouwmaatschappij Vlaamse Ardennen en van het Ename Expertise Centrum, heeft een hart dat klopt voor Ronse.
Dat bewees hij eerder al toen hij in de Cultuurfabriek alle troeven van Ronse fijn in kaart bracht en zich daarbij als geen ander respectueus toonde voor de schoonheid van onze stad. Oudenaardist Vandermeiren is een Ronsenaar van het hart.

Met zijn Sociale Bouwmaatschappij vat hij nu de mooie droom op om de hele Familia-site te ontsluiten tot aan de voet van de Kruissens. Hij wil er een mooi ogend woongebied van maken met 140 koop- en huurwoningen. Waarvan 40 in een eerste fase.

Dit project sluit perfect aan bij de door de stad ook geplande renovatie van het Oude Vrije. Met de doorsteek van Markt naar Marktje en een nieuwe bestemming voor de Oude Sint-Martens zal het hart van Ronse vanaf De Nieuwe Leie via Mustmuseumkwartier tot Markt binnen afzienbare tijd helemaal gerenoveerd zijn.

Het project Vandermeiren brengt echter onrechtstreeks ook dé blinde vlek in het Strategisch Plan in kaart. De bewoners van die nieuwe woningen onderaan de Kruissens zullen – als er niks gebeurt – immers eerst over de snel en zwaar verloederende Steenbrugge moeten, willen ze door (een halflege) Wijnstraat en andere centrumstraten gaan winkel-wandelen.

Geef de Steenbrugge de sfeer van weleer

Maar het kan natuurlijk ook anders. De Benieuwde Ronsenaar pleit hier dan ook voortaan behalve voor restauratie van de Oude Sint-Martinus ook voor herinrichting van de Steenbrugge.

Het is geen pleidooi pro domo. Al ken ik de Steenbugge natuurlijk wel uit mijn broekzak: ik ben er opgegroeid. Mijn basketliefde deed ik op onder de ringen van het pleintje waar Atheneum en College hun heroïsche matches speelden. Op zondagvoormiddag streden Sfinx, Union en BC Ronse er om de hoogste Ronsese bastketroem. Ik heb er op Palmzondag-processies Sanctamaagden zien knielen voor tabernakels. Vanuit mijn kamer autoscootertjes geteld. Straatvoetbal gezien. Vooral heel veel sociale gezelligheid geweten op en rond de banken.

Terwijl particulieren in de late sixties omwille van het geldgewin op een heel droeve dag één van de mooiste sites van Ronse hebben laten platwalsen tot zwarte tarmac, proberen nu veertig jaar later andere particulieren met de moed der hoop hun woningen rond het oude pleintje te eren en te restaureren.

Avac. Voormalige Stonebridge. Huize Cuvelier. Voormalige apotheek Provost. Voormalige Centramarkt: nu antiekgalerij Rotnacum. Notaris Goeminne. En verderop in de Watermolenstraat, vanaf het herenhuizecomplex Cambier tot aan de Familia de familie Marnic Van Wetter. Allen zetten ze alles in het werk om het bestaande privépatrimonium met veel lovenswaardige inspanningen en zware privé-invbesteringen in stand te houden en te verbeteren. De Nieuwe Haard plant er van zijn kant invularchitecteur in de voormalige elektrozaak Carlier.

Lamentabele lap autoweg

Maar het pleintje zelf ligt er niettemin triest en lamentabel bij met dat geïmproviseerd rond-punt als een haastig neergesmeten bloempot.

Net zoals de Grote Markt nog niet zo lang geleden, is het ‘plein’ vandaag weinig meer dan een (doodlopend) stuk autoweg. Een mislukte landingsstrip voor koning auto. Een totaal onnatuurlijke en stadsvreemde, oneigenlijke wegverbreding vanaf de Volksbond tot aan de voet van de Kruissens.

Helemaal te gek voor woorden. De infrastructuur vanaf de voet van de Wijnstraat tot aan het grote winkelcentrum is gewoon niet om aan te zien.

Ooit was het dus anders. De details van dat prachtige aquarel van wijlen architect Paul Cuvelier hierboven en een schoolbasketfoto uit ’65 kunnen helaas nooit de gezelligheid weergeven zoals ze was in de tijd van Fons uit de Victory: de Emir van carnavalsvereniging de Turken.

Het kasteeltje komt natuurlijk nooit terug. Maar de ruimte tussen de voet van de Kruissens en Delhaize verdient daarom niet minder eerherstel. Als gezellig pleintje op mensenmaat. Als visitekaartje naar het commerciële centrum vanaf de noodlijdende Wijnstraat.

Die Wijnstraat verdient namelijk een veel betere entree. Zeker nu ze voor honderden bewoners uit de buurt de toegangspoort naar de binnenstad en het gerenoveerde Oude Vrije worden zal.

Wie is sterker dan alle gemakzuchtige bezwaren? Alleen politici die durven doorgaan voor de toekomst van Ronse …hebben er zelf een.