DE NIEUWE RONSENAAR (148)

ZONDER CHAGRIJN NOCH VERZURING KAN HET OOK

MIGRANTENDEBAT ALS MIJLPAAL VOOR DE RENAIXANCE

Mensen van alle kleuren die een avond lang debatteren over deze ene vraag: hoe leven we hier met zijn allen best samen in Ronse. Het is oprechte maatschappelijke betrokkenheid op zijn mooist. Het doet deugd aan het hart. Het is vooral hoopgevend voor alle jonge mensen van hier en van elders die deze stad Ronse kiezen als de ware stek voor hun toekomst.

Aangepookt door debatleider Koen Lauwereyns toonden Luc Dupont (CD&V), Suzy Arijs (Sp.a), Rudi Boudringhien (GBIC), Jelle Vervaeke (VLD) en Peter Nachtergaele (Groen) zich in bijzonder goede doen.

Elk met hun eigen benaderingen legden ze uit waarom Ronse volgens hen een echte hartelijke vooruitstrevende stad van de wereld is en dat ook wil blijven. Een stad waar eenieder welkom is en waar elke Ronsenaar zich thuis kan voelen.

Wie dacht dat zo’n debat over de migranten zonder de kampioenen van de verzuring iets zou worden zoals vliegen met de simulator of dansen met je zuster, die kwam aardig bedrogen uit. Het was knap, het was grondig, het was boeiend en meer dan een keer verrassend.

Uitsluiters uitgesloten

De organisatoren van het Oost-Vlaams Diversiteitscentrum Odice en de medewerkende sociale organisaties maakten de volle zaal meteen duidelijk waarom ze Het Vlaams Belang en Het Belang van Ronse niet rond de tafel in de Brouwerij hadden gewild.

‘Ze zijn zelf de etnische minderheden liever kwijt dan rijk. Of dan willen ze deze mensen zoveel mogelijk onzichtbaar in het maatschappelijk weefsel. Wij vinden dergelijk uitgangspunt biezonder kwetsend voor onze medemensen. En ook beledigend voor al onze medewerkers die zich wél dag in dag uit uitsloven voor een harmonieuze samenleving. Als organisatoren kiezen we bovendien nog altijd zelf wie we rond de tafel willen.’

Het Vlaams Belang en Het Belang van Ronse niet dus. Het moet gezegd: Joost Hysselinckx (kopman NVA/Belang van Ronse) was wel zo moedig om het debat dan maar als toeschouwer bij te wonen zonder commentaar.

We can work it out

Burgemeester Luc Dupont maakte meteen duidelijk dat broederlijkheid onder alle inwoners van Ronse voor hem geen ijdel begrip is. Openheid moet aan twee kanten werken, zoals in dat liedje van The Beatles: We can work it out.

‘Integratie begint bij wederzijds respect. De inspanning daartoe moet niet enkel van de allochtonen komen. Ook de inwoners van Ronse moeten inspanningen doen. De overlast moet verder ten gronde worden aangepakt. De politie moet haar werk kunnen doen in de beste omstandigheden. Daar hebben we dringend een degelijke huisvesting voor nodig. De dienstverlening ten stadhuize moet nog beter. We gaan werk maken van buitenschoolse kinderopvang.'

Burgemeester Dupont greep tegelijk het debat aan om en passant een klare oproep te richten tot de allochtone ouders.

‘Zij moeten erop toezien dat sommigen van hun kinderen, jonge jongens vooral die ’s anderendaags op de schoolbanken horen te zitten, niet tot stukken in de nacht op straat blijven hangen.’

Suzy Arijs: ervaring in drie woorden

Suzy Arijs, die als schepen grote veldervaring heeft opgebouwd met kansarmoede en integratie in Ronse en die regelmatig contacten opzet met eerstelijnswerkers, resumeerde daarop vanuit de jarenlange praktijk vlijmscherp en krachtig hoe je in een geavanceerde multiculturele wereld vandaag doeltreffend dag na dag naar echte harmonie in de Ronsese samenleving toewerkt.

‘Goede communicatie. Degelijke informatie. Maximale participatie. Daar draait alles rond.’

Wat ze zelf doen, doen ze beter

De jonge welbespraakte VLD’er Jelle Vervaeke pleitte van zijn kant dan weer vooral voor maximale zelfredzaamheid.

‘Wij leggen onze eigen accenten en focussen erop om de mensen zoveel mogelijk zelf verantwoordelijkheid te geven. Ze worden veel te veel betutteld. Er zijn in het leven natuurlijk altijd wel situaties waarbij alles tegenslaat en dan moeten sociale vangnetten er zeker zijn. Maar laat ons er ook goed op toezien dat de juiste middelen bij de juiste mensen terechtkomen. '

Spijkers op de kop

Rudi Boudringhien, bijzonder goed op dreef, verraste meer dan een toehoorder (aangenaam) met zijn duidelijk engagement voor een open en verdraagzame Ronsese samenleving.

‘We moeten gewoon met zijn allen hier in Ronse verdraagzamer worden. We moeten permanent overleg organiseren. Zodat we mekaars noden echt leren kennen. En we moeten de migranten rechtstreeks betrekken bij ons beleid. We moeten met hen de verantwoordelijkheid voor de harmonie in de Ronsese samenleving delen. Wat is overigens het probleem daarmee? Amerika is bijvoorbeeld groot gemaakt door migranten. Of niet soms?’

Bwana Kitoko

Peter Nachtergaele van Groen en lijstduwer op de Spa-kartellijst resumeerde tenslotte beter dan wie ook en zeer overtuigend waar heel dat opgeklopte chagrijn in Ronse rond migranten om draait.

‘Sommige mensen willen gewoon niet hebben dat dit de wereld van vandaag is. Onze wereld. We moeten die aanvaarden. Of we dat nu willen of niet. Dat het gemakkelijk zal zijn, wil ik hier niet gezegd hebben. De Romeinen zijn hier tweeduizend jaar geleden gepasseerd. We zijn hun passage nog steeds aan het inkleuren.’

Overigens kunnen we volgens Peter Nachtergaele maar beter niet al te hoog van de toren blazen, als we dan toch zonodig stoer van al die mensen een onmiddellijke integratie vragen.

‘We hebben zo lang in de Kongo gezeten. Heeft één van die Belgische kolonialen zich daar ooit maar een beetje aangepast aan de Kongolese maatschappij ?’

Neen dus. En dan hebben we het nog niet over de migrantenfamilie van Saksen-Coburg die na 177 België nog altijd het Nederlands van de oewaarde landchenoten niet helemaal onder de knie heeft.

Het was een debat als een baken. Het was een mooie mijlpaal in de petite histoire van de Ronsese samenhorigheid. Het was Ronse op zijn hartelijkst. Het was gemeentepolitiek op zijn best.

We zouden wij hier
bijkans vergeten
hoe schone Ronse
toch kan zijn
ver van de zure roddel
ver van de opgeklopte
haat, het venijn
het gif, het chagrijn

Deze politici verdienen stuk voor stuk uw stem al naargelang uw politieke overtuiging. Ze komen oprecht op voor élke medemens. En dat is geen kleine verdienste in het Ronse van vandaag. En die vakkundige debatleider mag na zijn geslaagde solomarathon van ons zo’n frisse muntthee. We zullen doorgaan. Tuupe vuir Ronse. Ver van het chagrijn en de verzuring klaart het in Ronse.