DE NIEUWE RONSENAAR (117)
GEEF RONSE EINDELIJK WAT HERMES TOEKOMT
GEEN KOERSBROEKEN MAAR DIEPE GESCHIEDENIS
HERMES MAAKTE RONSE : TIJD OM IETS TERUG TE DOEN
Ronse heeft géén koersbroekenwinkel annex platte tubenmuseum. Ronse heeft behalve de Kruissens en mooie koersen één van de mooiste cryptes van West-Europa. Een sanctuarium dat teruggaat naar onze rijkste westerse roots. Hoogtijd dat Ronse daarom werk maakt van de renovatie van de hele Hermes-site. Liefst mét een Multimediaal Hermes Centrum.
Dé geschikte ruimte daartoe ligt voor de hand: de oude St Martens in de schaduw van Sint-Hermes. Wie burgemeester van Ronse wil worden of blijven kan niet langer voorbij aan het feit dat, na de geslaagde renovatie van de Markt en vrijwel alle centrumstraten nu ook het oude hart van Ronse dient te worden aangepakt.
Het Sint-Martensstraat en het pleintje. De kleine Markt. De Sint-Pietersnieuwstraat. De Priesterstraat. Het Park van Den Bluten Pompier. De Bruul, zijn vijver zijn bibliotheek zijn Hoge Mote zijn Folkloremuseum, zijn Textielmuseum, zijn Brouwerij. En, naast Hotel Amour en Pinel: dé lang verwachte doorsteek naar de Grote Markt . Een historische as van de Grote Markt naar het Klein Marktje. Ziedaar het enige echt ambitieuze plan om Ronse het historisch eerherstel te geven waar de oude stad recht op heeft.
DE MOOIE DROOM VAN DEKEN T’JOEN
Deken T’Joen heeft daar zo te horen een mooie droom over. Een terechte droom. Er is hier zoveel waardevols te tonen na duizend jaar verering van Hermes. De geschiedenis van de waanzin. Van de gilden. Van Trommel en Fluitje. Van generaties dragers en bellemannen. Eregasten, ommegangen, brandweerfanfare, duivels.
We kunnen collecties in bruikleen tonen uit het Gentse Guislaininstituut (de waanzinbestrijding), kunstschatten uit Doornik, Fiertelfolklore, Fiertelkunst met Frans Tollenaere en zovele anderen die de Fiertel vereeuwigden.
We hebben een schitterende passende site. Het park kunnen we, net zoals de Square Mouroit stukken mooier maken met, naast de belleman, een esplanade naar het monument der doden.
Het Marktje kan Provençaalse allures krijgen. De trappen van Sint-Hermes vragen om een waardige vertrekplek voor de Fiertel. Met geïntegreerde elementen die verwijzen naar de Ommegang.
Dit is ronduit de mooiste plek van het oude Ronse. Dit is het kloppend hart van Hermes. Onder de toren. Daar waar de beiaard de tijd trotseert.
Geen burgemeester die er nog langer onderuit kan. Wil burgemeester Luc Dupont het werk afmaken zoals hij zegt, dan kan hij er niet meer omheen. Geef Hermes wat hem toekomt. We moeten hier geen Centrum met koersbroeken en petjes. Niet dat die koersbroeken ons te groenwit zijn. Maar Ronse torst zijn wielergeschiedenis hoe dan ook in wielerpalmaressen waar tien drinkbussenwinkels niks aan veranderen.
Ronse heeft nood aan een oord waar alles omtrent Ronse zelf samenvalt: de kunst, de geschiedenis, de mensen, het geloof, de geuzen, de gilden, de notabelen, de dragers, de marcheerders.
ONZE ONAANTASTBARE IDENTITEIT
Natuurlijk is het verwerpelijk dat het Vlaams Belang het heilige schrijn van Hermes zomaar banaliseert en politiseert door de Fierteldragers te tekenen op een achtergrond van de symbolen en tempels van andere godsdiensten.
We onderschrijven volkomen de brieven die de moedige Fierteldrager Wim Vandevelde daaromtrent in deze blog schrijft naar de voorzitter van het Vlaams Belang. We waren hier de eersten om deze schandalige politieke inpalming van het onaantastbare aan te klagen. We zullen dat blijven bestrijden. De oorverdovende stilte van het Fiertelcomité ontgaat ons niet. Die van de trotse Gilde en van de Kerkfabriek die zich anders zo gaarne moeit evenmin.
Want inderdaad beste Wim, veeleer dan ons te laten insluiten als bange wezels, zullen wij integendeel die nieuwe multiculturele wereld fier onze eigen schatten tonen, onze eigenheid, onze onaantastbare identiteit als Ronsenaars. En dat heeft dan àlles te maken met Hermes rond wiens verering Ronse ontstaan is. De wol en de wevers kwamen pas veel later.
Hermes heeft Ronse gemaakt. Hij en geen ander. Tijd dat we hem en zijn omgeving onvervaard het cachet geven dat hij verdient. Nu al zijn er mensen in de weer die uitkienen hoe ze deze zeer mooie droom van deken T’Joen op de meest efficiënte manier vorm kunnen geven.
Laat het nieuwe bestuur van Ronse daar voluit op inhaken, van de renovatie van de Hermes-site een prioriteit maken en van het Hermes-Centrum een must. Het is onze geschiedenis, onze fierheid, de harteklop van onze stad. Ons positief antwoord op het hatelijke do(e)mdenken.
.
GEEN KOERSBROEKEN MAAR DIEPE GESCHIEDENIS
HERMES MAAKTE RONSE : TIJD OM IETS TERUG TE DOEN
Ronse heeft géén koersbroekenwinkel annex platte tubenmuseum. Ronse heeft behalve de Kruissens en mooie koersen één van de mooiste cryptes van West-Europa. Een sanctuarium dat teruggaat naar onze rijkste westerse roots. Hoogtijd dat Ronse daarom werk maakt van de renovatie van de hele Hermes-site. Liefst mét een Multimediaal Hermes Centrum.
Dé geschikte ruimte daartoe ligt voor de hand: de oude St Martens in de schaduw van Sint-Hermes. Wie burgemeester van Ronse wil worden of blijven kan niet langer voorbij aan het feit dat, na de geslaagde renovatie van de Markt en vrijwel alle centrumstraten nu ook het oude hart van Ronse dient te worden aangepakt.
Het Sint-Martensstraat en het pleintje. De kleine Markt. De Sint-Pietersnieuwstraat. De Priesterstraat. Het Park van Den Bluten Pompier. De Bruul, zijn vijver zijn bibliotheek zijn Hoge Mote zijn Folkloremuseum, zijn Textielmuseum, zijn Brouwerij. En, naast Hotel Amour en Pinel: dé lang verwachte doorsteek naar de Grote Markt . Een historische as van de Grote Markt naar het Klein Marktje. Ziedaar het enige echt ambitieuze plan om Ronse het historisch eerherstel te geven waar de oude stad recht op heeft.
DE MOOIE DROOM VAN DEKEN T’JOEN
Deken T’Joen heeft daar zo te horen een mooie droom over. Een terechte droom. Er is hier zoveel waardevols te tonen na duizend jaar verering van Hermes. De geschiedenis van de waanzin. Van de gilden. Van Trommel en Fluitje. Van generaties dragers en bellemannen. Eregasten, ommegangen, brandweerfanfare, duivels.
We kunnen collecties in bruikleen tonen uit het Gentse Guislaininstituut (de waanzinbestrijding), kunstschatten uit Doornik, Fiertelfolklore, Fiertelkunst met Frans Tollenaere en zovele anderen die de Fiertel vereeuwigden.
We hebben een schitterende passende site. Het park kunnen we, net zoals de Square Mouroit stukken mooier maken met, naast de belleman, een esplanade naar het monument der doden.
Het Marktje kan Provençaalse allures krijgen. De trappen van Sint-Hermes vragen om een waardige vertrekplek voor de Fiertel. Met geïntegreerde elementen die verwijzen naar de Ommegang.
Dit is ronduit de mooiste plek van het oude Ronse. Dit is het kloppend hart van Hermes. Onder de toren. Daar waar de beiaard de tijd trotseert.
Geen burgemeester die er nog langer onderuit kan. Wil burgemeester Luc Dupont het werk afmaken zoals hij zegt, dan kan hij er niet meer omheen. Geef Hermes wat hem toekomt. We moeten hier geen Centrum met koersbroeken en petjes. Niet dat die koersbroeken ons te groenwit zijn. Maar Ronse torst zijn wielergeschiedenis hoe dan ook in wielerpalmaressen waar tien drinkbussenwinkels niks aan veranderen.
Ronse heeft nood aan een oord waar alles omtrent Ronse zelf samenvalt: de kunst, de geschiedenis, de mensen, het geloof, de geuzen, de gilden, de notabelen, de dragers, de marcheerders.
ONZE ONAANTASTBARE IDENTITEIT
Natuurlijk is het verwerpelijk dat het Vlaams Belang het heilige schrijn van Hermes zomaar banaliseert en politiseert door de Fierteldragers te tekenen op een achtergrond van de symbolen en tempels van andere godsdiensten.
We onderschrijven volkomen de brieven die de moedige Fierteldrager Wim Vandevelde daaromtrent in deze blog schrijft naar de voorzitter van het Vlaams Belang. We waren hier de eersten om deze schandalige politieke inpalming van het onaantastbare aan te klagen. We zullen dat blijven bestrijden. De oorverdovende stilte van het Fiertelcomité ontgaat ons niet. Die van de trotse Gilde en van de Kerkfabriek die zich anders zo gaarne moeit evenmin.
Want inderdaad beste Wim, veeleer dan ons te laten insluiten als bange wezels, zullen wij integendeel die nieuwe multiculturele wereld fier onze eigen schatten tonen, onze eigenheid, onze onaantastbare identiteit als Ronsenaars. En dat heeft dan àlles te maken met Hermes rond wiens verering Ronse ontstaan is. De wol en de wevers kwamen pas veel later.
Hermes heeft Ronse gemaakt. Hij en geen ander. Tijd dat we hem en zijn omgeving onvervaard het cachet geven dat hij verdient. Nu al zijn er mensen in de weer die uitkienen hoe ze deze zeer mooie droom van deken T’Joen op de meest efficiënte manier vorm kunnen geven.
Laat het nieuwe bestuur van Ronse daar voluit op inhaken, van de renovatie van de Hermes-site een prioriteit maken en van het Hermes-Centrum een must. Het is onze geschiedenis, onze fierheid, de harteklop van onze stad. Ons positief antwoord op het hatelijke do(e)mdenken.
.
posted by Stef Vancaeneghem at 23:23
<< Home