DE NIEUWE RONSENAAR (44)

Bekentenis

Je stal mijn hart heel lang geleden
stadje in het dal
lachen, wenen, rouwen
deed ik in je schoot meestal

Je hartslag hoorde ik constant
hij klonk mij als muziek in d'oren
er heerste luim maar ook soms wee
op een dag als nooit tevoren

Er was zelfs deernis her en der
toen je weefgetouwen zwegen
maar van de nood een deugd gemaakt
de jeugd zocht andere wegen

In dit oord van peis en vree
is het goed om thuis te komen
'k wil er leven, 'k wil er sterven
en vooral van dromen

Ga het nu maar rondbazuinen
hoe fel de zon hier schijnt in maart
opdat eenieder het zou weten
dat het licht de wijsheid baart

José Plume