EGOSTRIP (17)

Een bruggepensioneerde is iemand die zich zijn leven lang inzet voor zijn bedrijf, na vijfentwintig jaar een medaille opgespeld krijgt, gunstige evaluaties bijeenwroet en op een dag van de personeeslchef een brief krijgt waarin staat dat hij vanwege een zoveelste herstructurering behoort tot de personeelsleden die te oud zijn (lees te duur, vanwege de navenante anciënniteitsverhogingen) om nog langer voltijds in dienst te kunnen blijven.
Goed, hij mag wel nog een klein beetje deeltijds blijven. Maar dan dient hij datgene weer af te geven waarvoor hij zich de afgelopen dertig jaar uit de naad heeft gewerkt.Geen kandidaat-bruggepensioneerde die zo gek zal zijn om bij wijze van fin de carrière in zijn bedrijf voortaan door het leven te gaan als gemuilband klusjesman onder de leiding van de jonge collega’s die hij net zelf heeft opgeleid en geëvalueerd. Profiteur van het systeem ? Met een noodgedwongen halvering van het inkomen waarvoor je dik de helft zelf dertig jaar aan dat systeem hebt afgedragen? Met een spookstatuut waarbij je een habbekrats mag bijverdienen onder streng gecontroleerde voorwaarden. Tot overmaat van ramp blijk je voor de buitenwereld een soort Win for life-winnaar te zijn. In werkelijkheid wordt hier je hele professioneel leven brutaal afgenomen, ben je economisch dood verklaard en word je in een maatschappelijk zwart gat geduwd..
Pleidooi pro domo ? Vergeet het. Ook het leven van een bruggepensioneerde is wat hij er zelf van maakt. Wat mij betreft duurde het afkicken van de krantengroep waar ik werkte als redactiechef hooguit drie maanden. Daarna volgde een ander nieuw rijk gevuld leven waarvan u hier dagelijks flarden gepresenteerd krijgt. Maar bruggepensioneerden afschilderen als de gelukzaligen van het systeem, grof. Emotioneel krijg je een dreun, ze nemen je immers een stuk van je leven af. Financieel krijg je een klap want wie een beetje doorrekent, weet dat wat hem wordt afgenomen precies datgene is wat hem zijn beste tijd had moeten bezorgen nu de kinderen het huis verlaten hebben, nu dat huis eindelijk afbetaald is, nu de dure studies met Erasmusverblijven in het buitenland achter de rug liggen.
Zonder de solidaire werknemerswereld waren bruggepensioneerden vandaag helemaal de zondebokken van een sociaal blind kapitalistisch systeem op zoek naar maximale winst waar ook ter wereld.
Daens herbekijken om te zien waartoe dat laatste leidt.