DE OMMEGANG VAN JAN LEENKNEGT
EIGENHEID
VOOR DE
EEUWIGHEID
WAARIN RONSE SCHITTERT
Hoeveel emoties heeft de Ronsenaar in het hart zitten omtrent ‘zijn’ Fiertel? Ik ga gokken, Hermes: het is niet te schatten. Eenieder koestert zijn eigen Fiertel als een veelgelaagde edelsteen vol eigen onvergetelijke ervaringen. Jaar na jaar. Leven na leven. Eeuw na eeuw.
Er is de verwondering als kleine prins(es), het ongeduldig verlangen om snel door te groeien naar het moment waarop je zelf met je klasgenootjes voor het eerst de Kruissens op zal trekken.
Er is de vervloeking van de student om alle Fiertels in de examenperiode.
Er is het gesakker om, ’t is toch nie mogelijk da menen ze nie: verkiezingen op Drievuldigheidszondag.
Er is de pijn van de spijt bovenop die van de ziekte. Veel kan je als Ronsenaar dragen, maar de Fiertel die je niet ziet, hoort bij je lastigste te plaatsen verdriet.
Er is het heimwee naar de kwieke jaren toen de knoken nog mee wilden.
Er is de blijdschap van mooie Fierteldagen.
Er is het pure genoegen er nog maar eens bij te mogen horen achter de bellen. Weer of geen weer, niets houdt ons tegen.
Er is de terechte trots om het voorrecht, of is het heilige Ronsese plicht, drager te zijn van het schrijn.
Er is de blijheid toegelaten te worden tot de meest authentieke maatschappij van onze Ronsese ervaringswereld.
Er is de waardigheid om mee de traditie te torsen.
Er is de vastberadenheid om de Ronsese eigenheid te tonen en te bekrachtigen.
Er is de fierheid om als belleman dat unieke geluid door te geven aan volgende generaties.
Er is de bellenklank van de eigen Ronsese identiteit tegenover de uitholling, de leegte en de oppervlakkigheid.
Er is het knagend gemis voor Ronsenaars die de stad verlaten hebben.
Er is de hang naar herinnering vanuit verre buitenlanden.
Er is dat verlangen van Ronsenaars die ‘te ver van het schrijn zijn’ om die dag helemaal zichzelf te kunnen zijn.
De ‘Ommegang’ is onze Ronsese eigenheid. Onze oudste. Onze eeuwenlang overgeleverde. Het is onze identiteit die we als Ronsenaars van één dag of van vijf en meer generaties willen delen met allen die zoals wij van Ronse houden en onze essentie respecteren.
Een belleman.
Vier dragers die het schrijn torsen.
Het samenhorigheidsgevoel van alle Ronsenaars.
Meesterschap van een groot kunstenaar etaleert zich in het vermogen dat alles te sublimeren. De kunst om het sacrale te vatten dat elk mensenleven overstijgt, met of zonder god voor eigen gebruik.
Met zijn 'Ommegang' verwerft Jan Leenknegt definitief zijn stek in de galerij van grote kunstenaars die erin slagen op een mooie lentedag hun kunst te etaleren in pure schoonheid, met de perfecte evocatie van datgene wat door anderen gevoeld en in die kunst herkend wordt.
Jan Leenknegt tilt de Ommegang op tot wat hij was, is en altijd blijven zal. De diepe sacrale eigenheid van Ronse die de al te grijze alledaagsheid van verwarring en materiële illusies sublimeert en transcendeert.
Leenknegts 'Ommegang' is om dit alles een meesterwerk dat hemzelf en deze tijd trotseren zal. Het is een tijdloze hommage aan allen die de eigenheid van Ronse hebben uitgedragen en dat altijd zullen blijven doen.
Jan Leenknegt is lang geleden vanuit de ouderlijke thuis in de oude pastorie van de Kwaremont naar Ronse komen wonen. Hij heeft voor deze stad gekozen. Het had evengoed Siena kunnen zijn, waar het licht de paso doble danst doorheen zijn pure glaspoëzie. Maar neen dus. Hier bij ons in Ronse, aan de Ronsese ‘Savooie’ heeft hij met zijn onvermoeibare echtgenote Danielle van een stuk Ronsies industrieel erfgoed zijn eigen kunsttempel gemaakt. Hier in Ronse is zijn kunstenaarschap helemaal ten bloei gekomen. Jan schenkt Ronse vandaag het volle meesterschap van zijn kunst. Waarin deze stad schittert en straalt.
Jan Leenknegts ‘Ommegang’ kwam er op vraag van 'De Maatschappij der Dragers van Sint-Hermes.'
Het werk is vanaf nu te zien tot zaterdag 8 juni in LightCube Art Gallery. Sint-Martensstraat, 12. Ronse (tel 0497 754 763 of 055 60.06.30).
Het kunstwerk zal worden geveild en toegewezen aan de hoogste bieder. De opbrengst, waarvan een deel wordt afgestaan aan een goed doel ('Zonnelied', het werk van de kwetstbare kinderen van de werken vzw Glorieux) moet dienen om De Maatschappij der Dragers te ondersteunen voor de verdere bloei en initiatieven.
Meer info op de webstek: www.fierteldragers.be
De Maatschappij der Dragers kan je voortaan ook volgen op Facebook.
VOOR DE
EEUWIGHEID
WAARIN RONSE SCHITTERT
Hoeveel emoties heeft de Ronsenaar in het hart zitten omtrent ‘zijn’ Fiertel? Ik ga gokken, Hermes: het is niet te schatten. Eenieder koestert zijn eigen Fiertel als een veelgelaagde edelsteen vol eigen onvergetelijke ervaringen. Jaar na jaar. Leven na leven. Eeuw na eeuw.
Er is de verwondering als kleine prins(es), het ongeduldig verlangen om snel door te groeien naar het moment waarop je zelf met je klasgenootjes voor het eerst de Kruissens op zal trekken.
Er is de vervloeking van de student om alle Fiertels in de examenperiode.
Er is het gesakker om, ’t is toch nie mogelijk da menen ze nie: verkiezingen op Drievuldigheidszondag.
Er is de pijn van de spijt bovenop die van de ziekte. Veel kan je als Ronsenaar dragen, maar de Fiertel die je niet ziet, hoort bij je lastigste te plaatsen verdriet.
Er is het heimwee naar de kwieke jaren toen de knoken nog mee wilden.
Er is de blijdschap van mooie Fierteldagen.
Er is het pure genoegen er nog maar eens bij te mogen horen achter de bellen. Weer of geen weer, niets houdt ons tegen.
Er is de terechte trots om het voorrecht, of is het heilige Ronsese plicht, drager te zijn van het schrijn.
Er is de blijheid toegelaten te worden tot de meest authentieke maatschappij van onze Ronsese ervaringswereld.
Er is de waardigheid om mee de traditie te torsen.
Er is de vastberadenheid om de Ronsese eigenheid te tonen en te bekrachtigen.
Er is de fierheid om als belleman dat unieke geluid door te geven aan volgende generaties.
Er is de bellenklank van de eigen Ronsese identiteit tegenover de uitholling, de leegte en de oppervlakkigheid.
Er is het knagend gemis voor Ronsenaars die de stad verlaten hebben.
Er is de hang naar herinnering vanuit verre buitenlanden.
Er is dat verlangen van Ronsenaars die ‘te ver van het schrijn zijn’ om die dag helemaal zichzelf te kunnen zijn.
De ‘Ommegang’ is onze Ronsese eigenheid. Onze oudste. Onze eeuwenlang overgeleverde. Het is onze identiteit die we als Ronsenaars van één dag of van vijf en meer generaties willen delen met allen die zoals wij van Ronse houden en onze essentie respecteren.
Een belleman.
Vier dragers die het schrijn torsen.
Het samenhorigheidsgevoel van alle Ronsenaars.
Meesterschap van een groot kunstenaar etaleert zich in het vermogen dat alles te sublimeren. De kunst om het sacrale te vatten dat elk mensenleven overstijgt, met of zonder god voor eigen gebruik.
Met zijn 'Ommegang' verwerft Jan Leenknegt definitief zijn stek in de galerij van grote kunstenaars die erin slagen op een mooie lentedag hun kunst te etaleren in pure schoonheid, met de perfecte evocatie van datgene wat door anderen gevoeld en in die kunst herkend wordt.
Jan Leenknegt tilt de Ommegang op tot wat hij was, is en altijd blijven zal. De diepe sacrale eigenheid van Ronse die de al te grijze alledaagsheid van verwarring en materiële illusies sublimeert en transcendeert.
Leenknegts 'Ommegang' is om dit alles een meesterwerk dat hemzelf en deze tijd trotseren zal. Het is een tijdloze hommage aan allen die de eigenheid van Ronse hebben uitgedragen en dat altijd zullen blijven doen.
Jan Leenknegt is lang geleden vanuit de ouderlijke thuis in de oude pastorie van de Kwaremont naar Ronse komen wonen. Hij heeft voor deze stad gekozen. Het had evengoed Siena kunnen zijn, waar het licht de paso doble danst doorheen zijn pure glaspoëzie. Maar neen dus. Hier bij ons in Ronse, aan de Ronsese ‘Savooie’ heeft hij met zijn onvermoeibare echtgenote Danielle van een stuk Ronsies industrieel erfgoed zijn eigen kunsttempel gemaakt. Hier in Ronse is zijn kunstenaarschap helemaal ten bloei gekomen. Jan schenkt Ronse vandaag het volle meesterschap van zijn kunst. Waarin deze stad schittert en straalt.
Jan Leenknegts ‘Ommegang’ kwam er op vraag van 'De Maatschappij der Dragers van Sint-Hermes.'
Het werk is vanaf nu te zien tot zaterdag 8 juni in LightCube Art Gallery. Sint-Martensstraat, 12. Ronse (tel 0497 754 763 of 055 60.06.30).
Het kunstwerk zal worden geveild en toegewezen aan de hoogste bieder. De opbrengst, waarvan een deel wordt afgestaan aan een goed doel ('Zonnelied', het werk van de kwetstbare kinderen van de werken vzw Glorieux) moet dienen om De Maatschappij der Dragers te ondersteunen voor de verdere bloei en initiatieven.
Meer info op de webstek: www.fierteldragers.be
De Maatschappij der Dragers kan je voortaan ook volgen op Facebook.
posted by Stef Vancaeneghem at 11:00
<< Home