TUUPE VUIR RONSE
HERMANTJE EN ALEXANDERTJE
‘We zitten in het interbellum’, zegt me een Ronsese politicus die deel uitmaakt van de meerderheid. Wat volgt is een boekdelen sprekende grijns. Interbellum. Zoals gebruikelijk bij politiekers als ze met mediamensen praten, zit hij met dat statement ver onder de waarheid.
Van mediamensen gesproken: Herman De Croo vermag ze tegenwoordig gaarne ‘journalistjes’ te noemen. Maar we weten van waar het komt. Van een mediageile Brakelse hereboerenfamilie die vindt dat beenhouwerszonen beter geen advocaat worden kun je niks beters verwachten. Doch dit terzijde.
Wat het bestuur van Ronse betreft, zitten we niet echt tussen twee oorlogen maar in volle stellingengevecht. Twee tegen elkaar opbotsende visies op Ronse die zover uiteen lopen, dat de leden van het Ronsese schepencollege elkaar eigenlijk nog maar op één punt gedogen. Oogluikend toezien op mekaars stommiteiten, malkanders graaipolitiek, favoritisme en cliëntelisme incluis. Elkaars ontsporingen toedekken en ondertussen voortkabbelen op de bijwijlen lichtelijk stinkende walmen van de Meulebeek.
Elke Ronsese kiezer weet het onderhand wel: deze coalitie is al lang gecrasht. Dit is een bestuur van fout lopende zaken en elkaar opheffende beslissingen. Welles nietes faciliteitenbrief. Welles nietes verpampering van de quart mondiens. Welles nietes Vlaamse straatnamen.
Ook het paradepaardje van het Strategisch Plan is mislukt nog voor de verkoop goed en wel van stapel lopen kon. Met de beurs-en bankencrisis ziet het er niet echt naar uit dat 'De Stadstuin' dra vol woningen à 300.000 euro 'voor betere tweeverdieners' staat. Veeleer wacht ons een grotendeels lege werf, met hier en daar een doodlopend straatje. Opgeruimd door de ‘bevriende’ ruimers van dienst, dat spreekt vanzelf. Want ons kent ons in de schemerzone van dit bestuur en voor wat hoort wat. Wat een Hof van Eden moest zijn, dreigt aldus meer een doolhof te worden voor Dolle Kervel. Net zoals Socrates de gifbeker, zullen de bestuurders van Ronse die Kervel-kelk dienen te ledigen tot op de bodem. De Stadstuin kan nu alleen nog gered worden als het hele project wordt bijgespijkerd. Een groene long? Een 'Central Park?'
Hoewel, een park… Ronsenaars zijn tegenwoordig zeer op hun hoede voor open plaatsen. Want de openbare veiligheid blijkt hier niet echt meer wat ze was. Ook dat krijgt het bestuur maar niet onder controle. Er wordt gevochten en gepikt bij het leven. De onverlaten zijn rapper thuis dan de politiemensen die het rapport van de arrestatie moeten schrijven en de slachtoffers die in het ziekenhuis werden geklopt.
Het kanon van De Crem
Het Interbellum zou aldus voor CD&V en hun kameraden socialisten wel eens een Interregnum kunnen zijn. Veel hangt daarbij af van wat de partij van 'de slimste mens' ervan bakken zal hier in Ronse en met wie. Ze heeft haar komst al aangekondigd voor 4 september, met schaduwen. Erik Tack zal daar met zijn ziek Vlaams Belang alvast weinig last van ondervinden en genoeg die hards overhouden om de klokkenluider van Ronse te kunnen blijven. Maar De CD&V des te meer. Daar is de strijd al langer aan het woeden. Met als stoorzender en rondjesbetaler Pieter De Crem die zijn poulain Ignace Michaux pusht. De man die daarbij in de vuurlinie geduwd wordt is…gek genoeg Jan Foulon, uitgerekend de gedoodverfde opvolger van Luc Dupont. Vanwege 'niet goed te plaatsen binnen de familie' zogezegd. Je houdt het niet voor mogelijk. Wie hier dus gewoon wil gaan voor het algemeen belang van alle Ronsenaars tuupe wordt blijkbaar meteen partijpolitiek verdacht als 'concurrent in eigen partij' en 'inclassable' in de wereld van clans, kliekjes en onderlinge arrangementjes. Als de CD&V zichzelf in de voet wil schieten met het groot kanon van De Crem, dan moet ze weten dat ze zichzelf daarmee in Ronse opblaast.
Vraag het aan chauffeur Charles
De sleutel naar het nieuwe bestuur komt bij dit alles straks nog in handen van de liberalen. Al willen ze dat zelf niet beseffen. De Croo Père uit Michelbeke mag dan achter de schermen (in gezelschap van Marnic Demeulemeester jawel de burgemeester van godbetert Oudenaarde!) nog zo hard zijn best doen om in de Ronsese liberale familie eenieder te geven wat hij wil (Rudi Boudringhien de kop, Natascha Meeuws de tweede stek zo geraakt ze eindelijk eens verkozen en Patrick Dedobbeleer lijstduwer) er zitten daar blijkbaar nog altijd teveel ego’s bijeen om gewoon te doen wat voor de hand ligt: samen naar mogelijks zes tot zeven zetels en dan vanuit het bestuur verandering. Het water blijft te diep omdat er binnen het blauwe fabriekje in het verleden grove woordbreuk is gepleegd. En zoals wijlen mijn poes Mimine altijd zei, toen ze onderwijl mijn geschrijf op mijn schoot spinnen kwam: 'Chat échaudé craint l’eau froide'.
Benieuwd dus of 'Alexandertje' erin slaagt met zijn ongeschonden blazoen de verzoening te bewerkstelligen. Voor de Ronsese liberalen is het de laatste strohalm, willen ze niet totaal verdampen in de GBIC van Rudi Boudringhien . Misschien moet de Open VLD-voorzitter het eens aan zijn Ronsiese chauffeur Charles Huysman vragen. Ien Ronse ees dat iet.
(Foto: met dank aan David Stockman).
‘We zitten in het interbellum’, zegt me een Ronsese politicus die deel uitmaakt van de meerderheid. Wat volgt is een boekdelen sprekende grijns. Interbellum. Zoals gebruikelijk bij politiekers als ze met mediamensen praten, zit hij met dat statement ver onder de waarheid.
Van mediamensen gesproken: Herman De Croo vermag ze tegenwoordig gaarne ‘journalistjes’ te noemen. Maar we weten van waar het komt. Van een mediageile Brakelse hereboerenfamilie die vindt dat beenhouwerszonen beter geen advocaat worden kun je niks beters verwachten. Doch dit terzijde.
Wat het bestuur van Ronse betreft, zitten we niet echt tussen twee oorlogen maar in volle stellingengevecht. Twee tegen elkaar opbotsende visies op Ronse die zover uiteen lopen, dat de leden van het Ronsese schepencollege elkaar eigenlijk nog maar op één punt gedogen. Oogluikend toezien op mekaars stommiteiten, malkanders graaipolitiek, favoritisme en cliëntelisme incluis. Elkaars ontsporingen toedekken en ondertussen voortkabbelen op de bijwijlen lichtelijk stinkende walmen van de Meulebeek.
Elke Ronsese kiezer weet het onderhand wel: deze coalitie is al lang gecrasht. Dit is een bestuur van fout lopende zaken en elkaar opheffende beslissingen. Welles nietes faciliteitenbrief. Welles nietes verpampering van de quart mondiens. Welles nietes Vlaamse straatnamen.
Ook het paradepaardje van het Strategisch Plan is mislukt nog voor de verkoop goed en wel van stapel lopen kon. Met de beurs-en bankencrisis ziet het er niet echt naar uit dat 'De Stadstuin' dra vol woningen à 300.000 euro 'voor betere tweeverdieners' staat. Veeleer wacht ons een grotendeels lege werf, met hier en daar een doodlopend straatje. Opgeruimd door de ‘bevriende’ ruimers van dienst, dat spreekt vanzelf. Want ons kent ons in de schemerzone van dit bestuur en voor wat hoort wat. Wat een Hof van Eden moest zijn, dreigt aldus meer een doolhof te worden voor Dolle Kervel. Net zoals Socrates de gifbeker, zullen de bestuurders van Ronse die Kervel-kelk dienen te ledigen tot op de bodem. De Stadstuin kan nu alleen nog gered worden als het hele project wordt bijgespijkerd. Een groene long? Een 'Central Park?'
Hoewel, een park… Ronsenaars zijn tegenwoordig zeer op hun hoede voor open plaatsen. Want de openbare veiligheid blijkt hier niet echt meer wat ze was. Ook dat krijgt het bestuur maar niet onder controle. Er wordt gevochten en gepikt bij het leven. De onverlaten zijn rapper thuis dan de politiemensen die het rapport van de arrestatie moeten schrijven en de slachtoffers die in het ziekenhuis werden geklopt.
Het kanon van De Crem
Het Interbellum zou aldus voor CD&V en hun kameraden socialisten wel eens een Interregnum kunnen zijn. Veel hangt daarbij af van wat de partij van 'de slimste mens' ervan bakken zal hier in Ronse en met wie. Ze heeft haar komst al aangekondigd voor 4 september, met schaduwen. Erik Tack zal daar met zijn ziek Vlaams Belang alvast weinig last van ondervinden en genoeg die hards overhouden om de klokkenluider van Ronse te kunnen blijven. Maar De CD&V des te meer. Daar is de strijd al langer aan het woeden. Met als stoorzender en rondjesbetaler Pieter De Crem die zijn poulain Ignace Michaux pusht. De man die daarbij in de vuurlinie geduwd wordt is…gek genoeg Jan Foulon, uitgerekend de gedoodverfde opvolger van Luc Dupont. Vanwege 'niet goed te plaatsen binnen de familie' zogezegd. Je houdt het niet voor mogelijk. Wie hier dus gewoon wil gaan voor het algemeen belang van alle Ronsenaars tuupe wordt blijkbaar meteen partijpolitiek verdacht als 'concurrent in eigen partij' en 'inclassable' in de wereld van clans, kliekjes en onderlinge arrangementjes. Als de CD&V zichzelf in de voet wil schieten met het groot kanon van De Crem, dan moet ze weten dat ze zichzelf daarmee in Ronse opblaast.
Vraag het aan chauffeur Charles
De sleutel naar het nieuwe bestuur komt bij dit alles straks nog in handen van de liberalen. Al willen ze dat zelf niet beseffen. De Croo Père uit Michelbeke mag dan achter de schermen (in gezelschap van Marnic Demeulemeester jawel de burgemeester van godbetert Oudenaarde!) nog zo hard zijn best doen om in de Ronsese liberale familie eenieder te geven wat hij wil (Rudi Boudringhien de kop, Natascha Meeuws de tweede stek zo geraakt ze eindelijk eens verkozen en Patrick Dedobbeleer lijstduwer) er zitten daar blijkbaar nog altijd teveel ego’s bijeen om gewoon te doen wat voor de hand ligt: samen naar mogelijks zes tot zeven zetels en dan vanuit het bestuur verandering. Het water blijft te diep omdat er binnen het blauwe fabriekje in het verleden grove woordbreuk is gepleegd. En zoals wijlen mijn poes Mimine altijd zei, toen ze onderwijl mijn geschrijf op mijn schoot spinnen kwam: 'Chat échaudé craint l’eau froide'.
Benieuwd dus of 'Alexandertje' erin slaagt met zijn ongeschonden blazoen de verzoening te bewerkstelligen. Voor de Ronsese liberalen is het de laatste strohalm, willen ze niet totaal verdampen in de GBIC van Rudi Boudringhien . Misschien moet de Open VLD-voorzitter het eens aan zijn Ronsiese chauffeur Charles Huysman vragen. Ien Ronse ees dat iet.
(Foto: met dank aan David Stockman).
posted by Stef Vancaeneghem at 11:33
<< Home