RONSIES RARITEITENBOEK (14)
MOOTIE.
Wereldberoemd beiaardier, bekend van hier tot in Oostende en Sluis. Componeerde nièt 'Tineke Van Heule', noch 'Zie die boerinnekens de rokskens waaien' en wordt hierom biezonder gewaardeerd tot ver buiten de landsgrenzen.
Zijn (eerste) vrouw werd even beroemd als haar echtgenoot. Ze gaat de Ronsese geschiedenis in als ’t ‘Woaf vaan Mootie’. Zij was het die altijd vol toewijding rond de kerst zijn jingle bells deed rinkelen. Uit erkentelijkheid kreeg zij hiervoor een standbeeld aan de Square Mouroit.
De populariteit van Mootie kreeg bij de Ronsenaars een deuk toen uit een reportage bleek dat hij al die verheven beiaardconcerten als waren het evenvele frisse meiklokjes op Ronse neerliet in een nogal afgedragen lange onderbroek. Van toen af kreeg het standbeeld van ‘’t Woaf vaan Mootie’ de officiële naam ‘Huiselijke Zorgen’.
Le Professeur Delmotte liet zichzelve uitgebreid fêteren als ‘Fondateur’ van de Bommelsfeesten. In het jaar ’50 van de vorige eeuw organiseerde hij hiertoe voor het eerst een ‘Zotte Maandag’, met stoet en toverde hij de oude traditie van het gemaskerd huis aan huis-bommelen om tot een cortège met ‘Char du Roi Albert (Noël) et de sa Reine’. Een stoet waarin hij nu zelf jaar na jaar figureert als Reus van papier maché.
‘Bommels’ bleef hij tot op het laatst hardnekkig ‘Bonmoss’ noemen. Hij componeerde ook het ‘Bommelslied' dat de jongste jaren helaas steeds vaker de plaat(s) moet ruimen voor profane liederen als ‘Chef un petit verre on a soif!’, ‘Heb je even tijd voor mij?’ en ‘Laat de zon in je hart’.
Als je op een knopje duwt onderaan de 'Zottenmuur' aan de Vesten hoor je vooralsnog het Bommelslied. Hardnekkige geruchten als zou dit Bommelslied ook hier weldra worden weggedrukt door minaret-gezangen uit het land van Duizend en één nacht dienen met klem te worden afgedaan, als fabels uit de tajine van Alladin.
‘Mootie’ werd begraven onder beperkte belangstelling in volle congé payé. Alle Bonmoss bleken op de boemel aan de Costa Dorada.
Hij rust en geniet van zeer verdiende eeuwige Ronsiese roem in één van de mooiste graftombes aan ’t Oude Kerkhof.
Als je er op een knopje duwt tegen de boom ernaast hoor je hem schreeuwen:
‘NE DITES JAMAIS BOOMOOS
DITES TOUJOURS BONMOSS!’
Zijn ‘Fondation Delmotte’ aan de Elzelestraat is, alleen al als vitrinecuriosum, een verplaatsing waard. Kortingen voor zestig plussers die klant zij bij ING.
RONSIES RARITEITENBOEK
'Handleiding voor Ronse'.
Copyright Stef Vancaeneghem
(Illustraties: Jacques Vandewattyne & Michel Provost)
Wereldberoemd beiaardier, bekend van hier tot in Oostende en Sluis. Componeerde nièt 'Tineke Van Heule', noch 'Zie die boerinnekens de rokskens waaien' en wordt hierom biezonder gewaardeerd tot ver buiten de landsgrenzen.
Zijn (eerste) vrouw werd even beroemd als haar echtgenoot. Ze gaat de Ronsese geschiedenis in als ’t ‘Woaf vaan Mootie’. Zij was het die altijd vol toewijding rond de kerst zijn jingle bells deed rinkelen. Uit erkentelijkheid kreeg zij hiervoor een standbeeld aan de Square Mouroit.
De populariteit van Mootie kreeg bij de Ronsenaars een deuk toen uit een reportage bleek dat hij al die verheven beiaardconcerten als waren het evenvele frisse meiklokjes op Ronse neerliet in een nogal afgedragen lange onderbroek. Van toen af kreeg het standbeeld van ‘’t Woaf vaan Mootie’ de officiële naam ‘Huiselijke Zorgen’.
Le Professeur Delmotte liet zichzelve uitgebreid fêteren als ‘Fondateur’ van de Bommelsfeesten. In het jaar ’50 van de vorige eeuw organiseerde hij hiertoe voor het eerst een ‘Zotte Maandag’, met stoet en toverde hij de oude traditie van het gemaskerd huis aan huis-bommelen om tot een cortège met ‘Char du Roi Albert (Noël) et de sa Reine’. Een stoet waarin hij nu zelf jaar na jaar figureert als Reus van papier maché. ‘Bommels’ bleef hij tot op het laatst hardnekkig ‘Bonmoss’ noemen. Hij componeerde ook het ‘Bommelslied' dat de jongste jaren helaas steeds vaker de plaat(s) moet ruimen voor profane liederen als ‘Chef un petit verre on a soif!’, ‘Heb je even tijd voor mij?’ en ‘Laat de zon in je hart’.
Als je op een knopje duwt onderaan de 'Zottenmuur' aan de Vesten hoor je vooralsnog het Bommelslied. Hardnekkige geruchten als zou dit Bommelslied ook hier weldra worden weggedrukt door minaret-gezangen uit het land van Duizend en één nacht dienen met klem te worden afgedaan, als fabels uit de tajine van Alladin.
‘Mootie’ werd begraven onder beperkte belangstelling in volle congé payé. Alle Bonmoss bleken op de boemel aan de Costa Dorada.
Hij rust en geniet van zeer verdiende eeuwige Ronsiese roem in één van de mooiste graftombes aan ’t Oude Kerkhof.
Als je er op een knopje duwt tegen de boom ernaast hoor je hem schreeuwen:
‘NE DITES JAMAIS BOOMOOS
DITES TOUJOURS BONMOSS!’
Zijn ‘Fondation Delmotte’ aan de Elzelestraat is, alleen al als vitrinecuriosum, een verplaatsing waard. Kortingen voor zestig plussers die klant zij bij ING.
RONSIES RARITEITENBOEK
'Handleiding voor Ronse'.
Copyright Stef Vancaeneghem
(Illustraties: Jacques Vandewattyne & Michel Provost)
posted by Stef Vancaeneghem at 11:23
<< Home