OVER LEVEN IN RONSE

I sit and watch as kids go bye. Hoe schuune da Ronse tooch kan zoan. Vierhonderd Ronsiese schoolgaande kinderen van beide ‘netten’. Vrolijk uitgelaten onder begeleiding van hun sportprofs, leraren en juffen. Vierhonderd blije Ronsese kinderen die op een vrije woensdagmiddag hun toekomst tegemoet spurten. Dit alles in het zonovergoten decor van het nieuwe Ronsese Sportcomplex dat almaar levendiger wordt. Dit Rosco is van het mooiste wat in Ronse de afgelopen jaren is neergezet.

Mooi mooi. Maar allicht vraagt u zich of hij niet wat naïef is, die mooie droom die we voor hen, de Ronsiese kinderen ‘Tuupe vuir Ronse’ samen koesteren. Ronse als een hoffelijke, gastvrije, vredige stad met uitzicht op hun toekomst. U en ik weten ondertussen maar al te goed wat ze daar op het stadhuis van bakken. Hoe ze er hun totaal contrasterende visies op Ronse aan het doorduwen zijn: tegen mekaar in.

De ene met de blik op het Noorden. Op al de bespiegelingen van het betere tweeverdieners-Vlaanderen dat altijd al hautain heeft neergekeken op Ronse en dat nu zelfs meer dan ooit doet.

De andere met de blik op het kiezerspotentieel uit Brussels allochtonië en het Zuiden dat onze fabrieken weghaalt met subsidies en ons opzadelt met werklozen die hier gretig opgevangen worden met een cliëntelistische Sinterklaaspolitiek die stemmen dus persoonlijke macht garanderen moet.

De ene die met zijn herhaalde vraag of Ronse deel kan uitmaken van de Eurometropool en daarbij als burgemeester teruggefloten wordt ondermeer ‘omdat de Stad Ronse niet tot het werkgebied van een van de oprichtende intercommunales behoort’.

De andere die als schepen van Financiën en OCMW-voorzitter van datzelfde Ronse ondertussen vrolijk zetelt in één van die betrokken oprichtende Waalse Intercommunales. (Meer bepaald :de 'Intercommunale du Développement Tournai-Ath', kortweg 'Ideta'. U vindt ze als tweede van links op bovenstaand Eurometropoolverslag in ons bezit. Klik door voor detail.)

Tja, zo kunnen we nog lang blijven toezien hoe Ronse er maar niet in slaagt eindelijk eens eensgezind aan dezelfde kar te duwen of aan hetzelfde zeel te trekken. De dag dat ‘ze’ er ten stadhuize eindelijk mee ophouden mekaar te beduvelen met welles nietes een brief naar Leterme, welles nietes eentalige bordjes, welles nietes Stadstuinen voor betere tweeverdieners versus sociale woningbouw en nog meer leegstand dus marktimplosie, kortom met twee totaal verschillende visies op het Ronse van de toekomst, dan pas zullen Strategisch Plan en City Marketing écht werken.

Ronse wordt in tweeën gespleten door twee compleet verschillende visies op het Uitzicht van morgen. Voor de Ronsenaar is dat allicht niet leuk om lezen of horen maar ontkennen is op zijn beurt struisvogelpolitiek. In simpele termen van voorheen staat centrum-rechts Ronse diametraal tegenover links. Het Vlaams Belang mag Dupont daarbij desnoods zelfs aan een wisselmeerderheid helpen voor zijn brief aan Leterme. Dat zegt àlles.

Zelf zullen ze het weglachen, dat spreekt. Maar dit bestuur van Ronse is als een Mexicaans leger. Schieten in alle richtingen. Bestuurspartij tegen bestuurspartij. Bestuur tegen oppositie. En waar nodig: man tegen man, man tegen vrouw.

Tuupe vuir Ronse? Op het stadhuis van Ronse vooralsnog niet. Maar het kan verkeren. We geven niet op. Al die rennende kids op het Rosco verdienen niks minder dan dat we er samen voor gaan.

(Illustratie Michel Provost: 'Marcel Vandewattyne'.
Beste Ronsiese loper allertijden.)