OVER LEVEN IN RONSE

DRINGEND VEILIGHEIDSPROCEDURES
VOOR ALLE RONSESE SCHOLEN

Een man uit Oman mag geen stap meer zetten in het Sint-Antoniuscollege. Dat heeft de correctionele rechtbank van Oudenaarde beslist. De agressieve kerel nam het niet dat zijn dochter in korte broek moest turnen. Hij stapte op een dag de schoolgebouwen binnen, trok naar de sporthal en takelde er de sportleraar danig toe. Pas negen maanden en een zware operatie aan de schouder later kon de leraar weer aan de slag. Met blijvende handicap evenwel.

De rechter veroordeelde de agressieve vader nu (met uitstel van straf) tot twee jaar cel en een boete van 2.200 euro. Deze straffen gaan wel van kracht zodra de man zich nog één keer op het college vertoont. Er wacht hem bovendien nog een schadevergoeding aan de leraar van 6.500 euro. De verdediging van de agressieve vader had – tevergeefs- de vrijspraak gevraagd. Volgens haar ‘deed de school aan sfeerschepping en heeft niemand gezien dat de handgreep de aanleiding was tot een ontwrichte schouder’. Een argument dat door de rechtbank dus van tafel werd geveegd.

Opmerkelijk hierbij is ook het nieuws dat de leraar zich naar zijn zeggen nooit gesteund heeft gevoeld door inrichtende macht en directie van het Sint-Antoniuscollege zelf . Zij het wel door de collega's. Volgens de leraar heeft de directie de feiten integendeel altijd geminimaliseerd. Ofschoon de agressieve vader niet meer op het schoolterrein mocht, werd er volgens de turnleraar bijvoorbeeld ook niks ondernomen toen hij om de haverklap toch nog op school opdook tijdens de lessen.

Het wordt de hoogste tijd dat de inrichtende machten en schooldirecties dergelijke groeiende spanningen binnen ‘de nieuwe samengestelde’ Ronsese scholengemeenschappen ontzenuwen door ze om te beginnen correct in te schatten. Er dringen zich waterdichte veiligheidsprocedures op. Steeds vaker gaat het Ronsese onderwijspersoneel van beide netten zich machteloos voelen tegenover het almaar agressievere gedrag van ouders die wel hun kinderen aan de school willen toevertrouwen, maar tegelijk de reglementen ervan naar hun eigen hand willen zetten.

Het kan niet langer dat het Ronsese onderwijspersoneel zich, ook in vaak kwetstbare afgelegen campussen weerloos gaat voelen tegenover deze groeiende agressiviteit van vaders of moeders die hun eigen interpretatie van opvoeding en onderwijs aan lerarenkorps en onderwijzers willen opdringen met verbale en dus nu ook fysieke agressie. Dat het hier gaat om enkelingen maakt daarbij niet uit. Eén agressieveling kan voor schooldrama’s zorgen, dit hebben we elders al genoeg gezien.