DE BENIEUWDE RONSENAAR
KSK VERDIENT VEEL BETER
KSK Ronse bengelt tegenwoordig helemaal onderaan in tweede klasse. Totaal onverdiend. Wat ik zie tegen pakweg leider Lierse is schitterend voetbal. Met onwaarschijnlijk mooie saves van een superkeeper en een jonge moedige talentrijke ploeg die er helemaal voor gaat. Ronse zit sportief op dit moment in het verdomhoekje waarin manifest foute scheidsrechterlijke beslissingen het grote verschil maken tussen verdiende winst en pijnlijk onverdiend verlies. Tegen de domheid van het foute fluiten hebben zelfs de voetbalgoden geen verhaal. Zie de ontreddering daaromtrent van een Ariel Jacobs en Michel Preud'homme in eerste klasse.
Ronse zit nu eenmaal – tijdelijk zo blijven we hopen – in dat vermaledijde verdomhoekje waarin alle inspanningen van héél KSK (van ploeg en begeleiding tot voorzitterschap en beheer), hoe mooi en moedig ook, niet vertaald worden in rechtmatige resultaten op het scorebord en in de klassering.
And the winner takes it all.
Dit goed voetballend Ronse verdient het volkomen om zo snel mogelijk weg te geraken uit die onderste rangen. Ronse verdient het om met deze mooie ploeg in tweede klasse te blijven. Ronse verdient het om vanaf volgend jaar mee te genieten van ietwat billijker financieel soelaas, dat er door nieuwe verdeelsleutels der voetbalgelden zou zitten aan te komen.
Wat ik zie op KSK is een bijzonder goed omkaderde ploeg in een prachtig stadion dat vele steden ons benijden. Wat ik zie en hoor en voel is gezellige betrokkenheid van de onvoorwaardelijke spionkop in de kantine en een voluntaristische no-nonsense aanpak erboven, in de business seats. Ik zie heel veel goeds op KSK. Van beneden tot boven, omgekeerd en langs de zijlijn.
Wat ik zie is een voorzitter die in alle bescheidenheid altijd voort zijn eigen weg gaat. Ik zie nieuwe sponsors die er geld voor over hebben om ons als Ronsenaars het betere voetbal te gunnen dat Ronse op de nationale kaart zet, eivolle bussen naar Ronse haalt achter voetbalnamen aan zoals gisteren nog Eric Deflandre (als bankzitter), Tomasz Radzinski. En zie ik daar in Ronse langs de zijlijn de grote Van Meir?
David en Goliath
Ik heb te doen met een KSK-manager die met een zeer beperkt budget toch dat jonge voetbaltalent moet zien te vinden om mee te draaien in de hogere regionen, tussen de grote jongens van elders met hun megasalarissen.
Ik heb te doen met de voetbaljongens van Ronse die nu week na week van een kale reis terugkomen, ondanks – gisteren alvast - schitterend aanvallend voetbal, hun openingsgoal en al hun inspanningen. Met hun brute pech vanwege een hoogst betwistbare tegengoal en een eindstand totaal tegen het spelbeeld in.
Wie dit Ronse zijn stek in tweede niet gunt, heeft geen (sportief) hart dat klopt voor de Renaixance van onze stad. KSK Ronse draagt op een heel verdienstelijke manier bij tot de heropstanding van de stad.
Het is heel mooi om zien hoe op een zaterdagavond (ondanks de 'Helaasheid der Dingen' als film, de trendy restaurants, de schoolse Breugelavonden, het cocoonen ) niettemin vele Ronsenaars opdagen om op de tonen van ‘Ien Roonse ees dat iet’ hun ploeg steun te bieden tegen een glorieus team als Lierse. Deze gedoodverfde eerste klasser die vijf keer per week traint, in de voormiddag en de namiddag. Die een budget heeft boven de vier miljoen euro. Ter vergelijking: de jongens van Ronse trainen vier keer per week s’avonds na de dagtaak. Hun managers moeten het zien te rooien met een budget van vier keer minder.
Ik hoop oprecht dat dit mooie KSK in tweede blijft. Ik weiger mee te gaan met de doemdenkers die vinden dat ze dan beter naar derde kunnen zakken, vanwege minder kosten en verplichtingen enzo. Wat voor onzin. Je voetbalt om te winnen. Je gaat naar voetbal om je ploeg te zien scoren. Liefst zo veel mogelijk. Je wil fier kunnen zijn op je ploeg. We zich nu wentelt in leedvermaak of goedkope kritiek kan wat mij betreft het rugnummer van de spelers op.
Wat ik bij KSK zie is voetvaltalent en klasse ten allen kante. In een perfect uitgebalanceerde voetbalbiotoop, met voor elk wat wils: van staanplaats tot tribune. Maar wat me bij dit alles nog het meest charmeert, is de vreugde te zien van al die jonge KSK-jeugdvoetballertjes die de aftrap komen kleuren met hun puur voetbalplezier. Komaan KSK.
’t En ees noo nie gedoen.
Tuupe goeme der vuiren goen.
KSK Ronse bengelt tegenwoordig helemaal onderaan in tweede klasse. Totaal onverdiend. Wat ik zie tegen pakweg leider Lierse is schitterend voetbal. Met onwaarschijnlijk mooie saves van een superkeeper en een jonge moedige talentrijke ploeg die er helemaal voor gaat. Ronse zit sportief op dit moment in het verdomhoekje waarin manifest foute scheidsrechterlijke beslissingen het grote verschil maken tussen verdiende winst en pijnlijk onverdiend verlies. Tegen de domheid van het foute fluiten hebben zelfs de voetbalgoden geen verhaal. Zie de ontreddering daaromtrent van een Ariel Jacobs en Michel Preud'homme in eerste klasse. Ronse zit nu eenmaal – tijdelijk zo blijven we hopen – in dat vermaledijde verdomhoekje waarin alle inspanningen van héél KSK (van ploeg en begeleiding tot voorzitterschap en beheer), hoe mooi en moedig ook, niet vertaald worden in rechtmatige resultaten op het scorebord en in de klassering.
And the winner takes it all.
Dit goed voetballend Ronse verdient het volkomen om zo snel mogelijk weg te geraken uit die onderste rangen. Ronse verdient het om met deze mooie ploeg in tweede klasse te blijven. Ronse verdient het om vanaf volgend jaar mee te genieten van ietwat billijker financieel soelaas, dat er door nieuwe verdeelsleutels der voetbalgelden zou zitten aan te komen.
Wat ik zie op KSK is een bijzonder goed omkaderde ploeg in een prachtig stadion dat vele steden ons benijden. Wat ik zie en hoor en voel is gezellige betrokkenheid van de onvoorwaardelijke spionkop in de kantine en een voluntaristische no-nonsense aanpak erboven, in de business seats. Ik zie heel veel goeds op KSK. Van beneden tot boven, omgekeerd en langs de zijlijn.
Wat ik zie is een voorzitter die in alle bescheidenheid altijd voort zijn eigen weg gaat. Ik zie nieuwe sponsors die er geld voor over hebben om ons als Ronsenaars het betere voetbal te gunnen dat Ronse op de nationale kaart zet, eivolle bussen naar Ronse haalt achter voetbalnamen aan zoals gisteren nog Eric Deflandre (als bankzitter), Tomasz Radzinski. En zie ik daar in Ronse langs de zijlijn de grote Van Meir?
David en Goliath
Ik heb te doen met een KSK-manager die met een zeer beperkt budget toch dat jonge voetbaltalent moet zien te vinden om mee te draaien in de hogere regionen, tussen de grote jongens van elders met hun megasalarissen.
Ik heb te doen met de voetbaljongens van Ronse die nu week na week van een kale reis terugkomen, ondanks – gisteren alvast - schitterend aanvallend voetbal, hun openingsgoal en al hun inspanningen. Met hun brute pech vanwege een hoogst betwistbare tegengoal en een eindstand totaal tegen het spelbeeld in.
Wie dit Ronse zijn stek in tweede niet gunt, heeft geen (sportief) hart dat klopt voor de Renaixance van onze stad. KSK Ronse draagt op een heel verdienstelijke manier bij tot de heropstanding van de stad.
Het is heel mooi om zien hoe op een zaterdagavond (ondanks de 'Helaasheid der Dingen' als film, de trendy restaurants, de schoolse Breugelavonden, het cocoonen ) niettemin vele Ronsenaars opdagen om op de tonen van ‘Ien Roonse ees dat iet’ hun ploeg steun te bieden tegen een glorieus team als Lierse. Deze gedoodverfde eerste klasser die vijf keer per week traint, in de voormiddag en de namiddag. Die een budget heeft boven de vier miljoen euro. Ter vergelijking: de jongens van Ronse trainen vier keer per week s’avonds na de dagtaak. Hun managers moeten het zien te rooien met een budget van vier keer minder.
Ik hoop oprecht dat dit mooie KSK in tweede blijft. Ik weiger mee te gaan met de doemdenkers die vinden dat ze dan beter naar derde kunnen zakken, vanwege minder kosten en verplichtingen enzo. Wat voor onzin. Je voetbalt om te winnen. Je gaat naar voetbal om je ploeg te zien scoren. Liefst zo veel mogelijk. Je wil fier kunnen zijn op je ploeg. We zich nu wentelt in leedvermaak of goedkope kritiek kan wat mij betreft het rugnummer van de spelers op.
Wat ik bij KSK zie is voetvaltalent en klasse ten allen kante. In een perfect uitgebalanceerde voetbalbiotoop, met voor elk wat wils: van staanplaats tot tribune. Maar wat me bij dit alles nog het meest charmeert, is de vreugde te zien van al die jonge KSK-jeugdvoetballertjes die de aftrap komen kleuren met hun puur voetbalplezier. Komaan KSK.
’t En ees noo nie gedoen.
Tuupe goeme der vuiren goen.
posted by Stef Vancaeneghem at 14:51
<< Home