OVER LEVEN VOOR GEVORDERDEN

‘Het beroep van romanschrijver draait niet – althans niet voor mij – om winst of verlies. Misschien gelden het aantal verkochte exemplaren, literaire prijzen of goede, dan wel slechte kritieken als criteria voor succes, maar essentiële kwesties kan ik dat niet noemen. Het allerbelangrijkste is de vraag of wat je geschreven hebt het niveau haalt dat je je had voorgenomen, en dat kun je niet zomaar wegredeneren. Tegenover anderen kun je altijd wel deze of gene handige uitleg verzinnen, maar jezelf kun je niets op de mouw spelden. In die zin lijkt een roman schrijven op een marathon lopen. Waar het in feite om gaat is dat een auteur een rustige, stabiele motivatie vindt in zichzelf, en er niet naar dient te zoeken in uiterlijk vertoon of externe maatstaven.

Hardlopen is voor mij altijd nuttige lichaamsbeweging en tegelijkertijd ook een doeltreffende metafoor geweest. Door dagelijks te trainen en steeds meer wedstrijden te lopen, legde ik de lat die mijn succes bepaalde steeds een klein beetje hoger en door er telkens overheen te springen tilde ik mezelf op een hoger plan. Dat was in ieder geval de opzet waarvoor ik me dag in dag uit heb ingespannen: mezelf op een hoger plan tillen.

Ik stel als hardloper natuurlijk niet veel voor. Ik ben van een heel gewoon niveau – zeg maar middelmatig. Maar dat is helemaal geen punt. Het is veel belangrijker dat ik uitstijg boven wie ik gisteren was, al is het maar een klein beetje. Want als er al een opponent is die je moet verslaan in het afstandslopen, dan is het wel je vroegere zelf.’

Haruki Murakami (1949), een van de meest toonaangevende auteurs van Japan en internationaal bekend als cultschrijver beleefde zijn doorbraak met ‘Norwegian Wood’, ‘Kafka op het strand’ en ‘Dans dans dans’. In 1982 verkocht hij zijn jazzclub om zich geheel aan het schrijven te wijden. Hij begon toen ook met hardlopen om zijn conditie op peil te houden. Al een jaar later rende hij in zijn eentje helemaal van Athene naar Marathon (het omgekeerde parcours dus, en dan nog in de bakkende hitte van de volle zomer…)

In ‘Waarover ik praat als ik over hardlopen praat' onderzoekt hij na tientallen wedlopen, triatlons en bejubelde boeken de invloed die sport heeft gehad op zijn leven en op zijn werk.

Murakami: ‘Het verlangen om alleen te zijn blijft constant in mij aanwezig. Daarom is het dagelijks uurtje hardlopen van cruciaal belang voor mijn geestelijke gezondheid. Het garandeert me een poosje stilte voor mezelf.’

Wie loopt wéét wat hij bedoelt. Wie schrijft ook. Wie loopt én schrijft wordt onweerstaanbaar een fan van deze eenzame lopende schrijvende man.

‘Over Leven Voor Gevorderden’.
‘Tetietatutes’. Virtueel Dagboek.
Copyright: Stef Vancaeneghem.