06 februari 2009

BLUE MOON













48.

‘Het geluk ligt in berusting’, zucht Solangeke. Ze gooit het nieuwste nummer van ‘Goedele’ op de schroeihete tegels, schuift behoedzaam in haar slepers van Rosetti (afgeprijsd: 500 euro), rolt de LFD Resort teakbank veertig centimeter verder weg van onder de schaduw van een pin parasol, perst een wit rupsje Factor 30 uit de tube Nivea, smeert het wellustig uit over haar kogelronde bips, vleit zich weer neer als roosterklaar gebraad voor de genadeloze zon die dra achter de semafoor bovenop de top van de Moyenne Corniche duiken zal om de overkant van de planeet te gaan wekken met een veelbelovende dageraad.

Tussen de lage palmen zingt vanuit onzichtbare luidsprekers Amy Mc Donald hoe mooi de zomers hier toch zijn. Mijn nieuwe kameraad Seal zingt een oud lied van Ben E.King.

Tante Tina kent haar wereld ofschoon die tegenwoordig ondersteboven staat. Ze is 69 en vindt haar draai niet meer. Met onze intieme entourage hangen we al dagen rond op het immens domein van onze Tante Tina, boven de Cap Ferrat. Ze heeft ons uitgenodigd om samen uit te vlooien hoe we tegelijk haar leven en haar carrière weer op het juiste spoor kunnen krijgen. Van Madonna heeft ze gehoord dat we bereid zijn om deze door god en klein pierke verlaten ster uit pure barmhartigheid in ons voorprogramma op te nemen nemen voor onze nieuwe ‘World Tour Tuupe’, om te beginnen in Werchter. Tante Tina rekent ook op ons voor een gelijkaardige relance. We zullen zien wat we voor haar kunnen doen. De besprekingen tussen ons management en het hare zijn volop aan de gang, in de koelte van haar snookerzaal.

*
Wij zelve hangen met de overige bandleden rond in de hangtuinen op het hoogste niveau van Tante Tina’s domein in terrasbouw. We kijken neer op haar Grieks amfitheater, waar ze haar nieuwe danspasjes instudeert met een hele cohorte strandjeannetten.

Rond het cascadezwembad, tussen het getinkel van ijskubusjes in gelige glazen met ‘Ricard’ erop in letters van ultramarijn, zwijmelen de pseudowijsheden van de dag er neder als mugjes op citronella.

In het water spelen Ron Wood en Keith Richards vrolijk als kinderen een partij waterpolo met als bal een pastèque. Charlie Watts en Ringo Starr doen onze drummer voor hoe hij zijn stokjes moet leren hanteren om niet langer te klinken als de schroeven van een versleten Seaking.

In een hangmat bekomt Bono van een bling-bling party met Nicolas & Carla. In de keuken snijdt Elton John ananas met het oog op het bereiden van een Croque Hawai voor zijn vriendje. Hij zet daarbij de Super Nova van Tante Tina in vuur en vlam. Uit de luidsprekers klinkt een oldie van Eric Charden.

L’été sera chaud
Dans les T-shirts
Dans les maillots.

Rond de pastis gaat de zoektocht naar de zin van het zijn onderwijl onverminderd voort. Denk vooral niet dat wij, wereldberoemde artiesten lichtzinnige wezens zouden zijn. Bijlange niet.

‘Wie de waarheid vinden wil…’
…moet aan alles twijfelen.’
‘God is een projectie..
‘..van alles wat de mens zou willen zijn.’
‘Wie weet, spreekt niet...’
‘wie spreekt , weet niet.’

Solangeke negeert de onzin. Als een nimfje in een schandaalverhaal van Vladimir Nabokov ontdoet ze zich van het laatste restantje ‘Banana Moon’ om haar lenige leden. Duikt tussen Keith en Ronnie in. Plukt de pastèque weg.

Wie hem hebben wil, moet haar pakken.
Wie haar hebben wil, moet hem pakken.

Ik ga terug naar de patio waar het koeler wezen zal. Mijn nieuwe maat Seal kijkt op uit een boek over dure Cubaanse sigaren.

‘Crazy’ zucht ik.

Hij neemt het schriftje met allemaal lege notenbalken erop dat hij altijd binnen handbereik houdt, krabbelt het driftig vol si bemollen en fa kruisen, gaat aan de vleugelpiano zitten tokkelen. Mmja het heeft wel wat, zeg ik. Half geïnteresseerd. Misschien nemen we ook Seal in ons voorprogramma. Al moet er aan zijn repertoire nog veel geschaafd worden. Schrijven is schrappen In de beperking toont zich het ware meesterschap.

‘Blijven oefenen, Seal’, zeg ik.
‘Blijven proberen.’
‘Niet plooien.’
‘Op een dag lukt het je.’
‘Kijk naar ons. ’

(Half geïnteresseerd, want de bloedmooie Heidi Klum komt nu de patio binnen schrijden).

Seal kust zijn vrouw op haar tattoo. ‘Crazy’, lees ik in een hartje op haar schouder. Je maakt wat mee als Marine Bandspeler van een wereldgroep. Ik zweer het je.

'Blue Moon’. Roman.
Illustratie: ‘Morning has broken’.
Copyright Stef Vancaeneghem.
(De personages zijn fictief, vertelpersonage incluis.)