DE NALATENSCHAP

Hoofdstuk 29.

Ronse. Nu. Op hun begrafenis ligt hun gestreept kampkostuum netjes gewassen en een laatste keer gestreken, bovenop hun kist. Rond hun lijkkist staan de afgevaardigden van de vaderlandse verenigingen met Belgische Vlaggen. Na de dienst weerklinkt de Brabançonne. Op tractaten na worden herinneringen opgehaald. Maar alles vervaagt. Alles is al zo vaak gezegd. Wie luistert er nu nog echt naar hen?

(Weer die nachtmerrie uit het kamp. Dat niemand hun verhaal nog horen wil).

Op het feest van de bevrijding touren er geallieerde nepsoldaten door de straten van de stad. In old timer-jeeps uit de Stock Américain. Heel onwezenlijk doorkruisen ze de drukte van het wekelijkse marktgebeuren. Niemand die omziet. Op de televisie is het beter.

Dezelfde stad. Dezelfde markt. Hetzelfde stadhuis. Maar alles zo heel anders nu.

Op een weide aan het Bois Joly hangen nep-nazi’s van het Afrikakorps in tenten van Historia Mundi. Hier en daar Belgische soldaten mèt vlag. Tussen Romeinen en krijgers van alle tijden. Het is maar een spel.

Politieke Gevangenenstraat.
Franklin Rooseveltplein.
Engelsenlaan.
Oudstrijderslaan.
Weggevoerdenstraat.

Konden stenen spreken. In de Abeelstraat, naast de vroegere bank, herinnert een vrijwel onzichtbaar plaatje aan de executie van de kleine Eric Zonneman. In de Ninovestraat lees je, als je goed kijkt ‘Brussel über Ninove’ van de muur af.

De gebeurtenissen hebben voor altijd hun sporen gelaten. In de stad, in de harten, in families. Op de gemeenteraad wordt bijwijlen met luide stemme gewaarschuwd tegen de gevaren van dictatuur en totalitarisme.

*

Ronse kan nooit nog dezelfde stad zijn als ervoor. Voor de gebeurtenissen. De Nalatenschap is zwaar om dragen. Voor alle betrokkenen.

Tussen verraad en verzet.
Tussen het wit en het zwart.
Voor altijd vooral veel grijs.

'De Nalatenschap’. Roman.
Copyright: Stef Vancaeneghem.

(Hoewel 'De Nalatenschap’ gebaseerd is op historische feiten en authentiek bronnenmateriaal, gaat het hier om een literaire interpretatie. Verantwoording van de bronnen cfr.9.08.2008.)