DE BENIEUWDE RONSENAAR

KRONIEK VAN DE GEMEENTERAAD

VAN BULDERENDE KOEIEN EN NICOLAS SARKOZY.

Erik Van der Eedt (GBIC) is er vanavond in zijn eentje in geslaagd een te verwachten one man show van Erik Tack rond het Minderhedenbeleidsplan van schepen Nedia-Gmati Trabelsi kordaat te stoppen. Gaandeweg zelfs helemaal te doen ombuigen tot een echt publiek debat op niveau rond de oprechte poging van alle politieke fracties om hier vreedzaam samen te leven.

Met één kordate tussenkomst verduidelijkte Van Der Eedt dat ook andere raadsleden dan Erik Tack ook wel een mening hadden omtrent de problemen die overal in deze geglobaliseerde wereld en dus ook in Ronse bestaan wanneer mensen vanuit een verschillende achtergrond hun geluk proberen te vinden op dezelfde plek van de planeet. De gemeenteraad werd daardoor vanavond een schitterend politiek forum rond integratie. Of hoe je inburgering ook noemen wil, zonder oeverloos over woorden te gaan vitten.

Ze heeft het

Nedia Gmati-Trabelsi had voordien niemands hulp nodig gehad om in haar eentje heel sereen en bijzonder gevat alle pogingen van Erik Tack te pareren die haar probeerde vast te rijden in zijn vrij voorspelbare oudbakken retoriek.

De oppositieleider slaagde er maar niet in haar ook maar één keer vast te prikken met zijn nogal schoolmeesterachtige seriële strikvragentactiek omtrent de meerwaarde van de multiculturele samenleving. Zelfs een steuntje van Dirk Deschaumes aan De Grote Leider kon niet meer verhinderen dat het echte debat ten gronde eindelijk op gang kwam.

Daartoe had schepen Suzy Arijs eerst een mooie aanzet gegeven door Tack te vragen om, als het niet geeft, alstublieft ook een keer te willen kijken naar de positieve dingen die hier in Ronse rond integratie of inburgering of diversiteit wél werken.

Erik Tack (tot schepen Suzy Arijs):‘Ik weet dat ge me niet gaarne ziet. Ge geeft mij zelfs geen hand.’
Schepen Nedia Gmati-Trabelsi (tot Tack): ‘Het gaat er hier niet om hoe graag we mekaar zien. Het gaat om respect.’

De Drie Zwitsers

Erik Tack was even van zijn melk, zoals ze dat in keurig Nederlands zeggen. Ging tenslotte helemaal naar af met een vraag of het niet goed zou zijn dat de allochtonen voortaan allemaal naar de VRT zouden kijken in plaats van naar al die vreemde zenders op hun schotelantennes. Eerder op de avond had deze soms bizarre man de goegemeente al verbaasd met zijn vraag om de subsidiëring van handelspanden voortaan afhankelijk te maken van… een verplichte Nederlandstalige winkelbenaming.

Verbijstering alom. Meer bepaald van Rudi Boudringhien.

‘Meneer Tack, we leven hier in Ronse nog altijd niet in een totalitair regime!

Inderdaad. Hierna misschien een paar suggesties voor subsidiëring door het Handelspandenfonds.

Les Trois Suisses: De Drie Zatte Zwitsers.
Le Furet du Nord: De fret van het Noorden.
La Vache Qui Rit. De Bulderende Koe.
Tartine & Chocolat: Nen Bauterham mei Chooco.
Galeries Lafayette: Galerij Failliet.

Tuupe is meer dan een hartekreet

Volgde daarop een debat waarbij alle pertinente vragen werden gesteld die elke Ronsenaar zich terecht stelt over de manier waarop we hier als één echte en hechte gemeenschap de komende jaren in vrede en wederzijds respect kunnen samenleven. Een debat waaruit vooral bleek dat de hele gemeenteraad van Ronse de tweedeling tussen Ronsenaars verwerpt om TUUPE te zoeken naar peis en vree.

Een debat dat er altijd al had moeten komen en dat er nu eindelijk op de valreep van 2008 ook echt kwam. Con brio verdedigde een ontspannen Nedia Gmati Trabelsi in optima forma haar beleid dat in deze fase in eerste instantie gebaseerd is op onderwijs, tewerkstelling en opleiding maar dat gaandeweg veel verder moet reiken dan dat.

Ze kreeg daarbij ook begrip voor het feit dat de Integratiedienst ten stadhuize de afgelopen jaren nogal wat personeelswissels moest dichtrijden. Door die tussenkomst van Erik Van der Eedt kwam dan het echte debat op gang waarbij ook Tom Deputter van VLD zijn bedenkingen formuleerde. Het gaf mooie momenten.

Pol & Tom: twee allochtonen?

‘Mijn vader komt van Oostende. Mijn moeder van Bergen. Ben ik een allochtoon of een Ronsenaar?’ vroeg Pol Kerckhove zich af, nu helemaal weer wakker door zoveel onzin over zogeheten 'etnische minderheden'.

‘Het komt me voor dat het woord allochtoon altijd gebezigd wordt voor mensen van Arabische afkomst. Is Sarkozy een allochtoon? En Di Rupo? Hoeveel generaties moet je er over doen om hier aanvaard te worden als je Mohammed heet?’

Schuune, wried schuune.

Tom Deputter zat met dezelfde vraag rond zijn identiteit: ‘Als kind van twee Oostendse ouders’.

En heu... ben je een echte Ronsenaar als je vier generaties eerder eigenlijk via Wortegem en Kwaremont van Kanegem komt en tot overmaat van ramp in Gent bent geboren?

Le mot de la fin kwam van Luc Dupont. De burgervader van alle Ronsenaars resumeerde de algehele goede wil om er Tuupe uit te komen.

Luc Dupont: We werken meer dan ooit aan de inburgering wat hetzelfde is als integratie. De goede wil moet daarbij van twee kanten komen. We pleiten voor meer openheid van beide zijden. Het is niet rechtvaardig om alle schuld aan één kant te leggen.’
*

Hij zei er niet bij welke kant. En dàt gaf zijn woorden nu net helemaal de kracht van de oprechte zoektocht naar wederzijds respect. Het was een mooi debat. De polarisatie tussen de Ronsenaars is doeltreffend teruggefloten door àlle raadsleden. Overheen de partijen. Tuupe vuir Ronse was vanavond méér dan een hartekreet. Mooi. Heel mooi.