27 oktober 2008

DE BENIEUWDE RONSENAAR

(Bijgewerkte versie)

HISTORISCHE STEMMING IN GEMEENTERAAD:

KRACHTIGE WISSELMEERDERHEID VAN
CD &V (8) VLAAMS BELANG (7) EN OPEN VLD (2)
VRAAGT AFSCHAFFING FACILITEITEN.














TUUPE VUIR ROONSE ZU SIMPOO DA’T EES…

Na veertig jaar heeft Ronse zijn trots terug. De Ronsese kopstukken van zowel Vlaams Belang als CD&V hebben zich in de gemeenteraad bijzonder meegaand opgesteld in het zoeken én vinden van een krachtig gemeenschappelijk standpunt over de faciliteiten. Als klap op de vuurpijl kon ook Open VLD zich tenslotte aansluiten bij de vraag om afschaffing, gekoppeld aan een concreet stappenplan.

‘Ba jok goa! Oos dat niet Tuupe vuir Roonse ees,’ lanceert een glunderende Erik Tack me tijdens een van de onderbrekingen, op mijn vraag of hij er bij de stemming zal voor gaan.

Eerder heeft hij al te kennen gegeven dat hij geen probleem heeft om zijn eigen motie terug te nemen. Hij wil best die van de CD&V steunen om aldus vanuit Ronse een duidelijk, eensgezind en krachtig signaal te geven aan de federale en Vlaamse overheid dat Ronse afwil van de faciliteiten.

Ook oppositiepartij Open VLD toont zich van zijn beste Ronsese kant en gaat – zij het na enige aarzeling - tenslotte toch mee in het enige ware Ronsese verhaal van de toekomst.

Pijnlijk geïsoleerd

Alleen bestuurspartner SP.a- Groen, in veelzeggend gezelschap van de tweetalige oppositiepartij Gemeentebelangen-Intérêts Communaux, probeert de motie nog vruchteloos weg te praten door het te houden op compensatiegelden voor de overlast veroorzaakt door de faciliteiten. Een tegelijk minimalistisch én flagrant contradictorisch standpunt dat door alle andere fracties volkomen ontoereikend wordt bevonden.

Vooral voor bestuurspartner Sp.a-Groen is de situatie biezonder pijnlijk en zielig om zien.. Zowel schepen Nedia Gmati Trabelsi, fractieleider Leander De Cauder als raadslid Christophe Stockman sturen hier gewoon hun kat. De kopstukken doen breedlachend en zichtbaar geforceerd alsof er geen vuiltje aan de lucht is en laten de nare klus klaren door de bloednerveuze jonge Björn Bordon die er zowaar zijn stemvolume bij inschiet.

Noch Dirk Deschaumes noch Erik Tack kunnen de Ronsese sfinx Gunther Deriemaker verleiden tot een woord uitleg omtrent het onbegrijpelijke forfait van de socialisten in deze nochtans fundamentele aanpak van de werkloosheid en de armoe in Ronse.

Zo pijnlijk wordt het, dat burgemeester Dupont sportief zijn geïsoleerde bestuurspartners na de stemming van zijn motie ter hulp snelt met de melding dat de wisselmeerderheid helemaal geen breuk van de coalitie betekent en dat hij met zijn bestuurspartner de stad naar best vermogen zal verder besturen. Niemand is dupe. Er is een diepe bres geslagen in deze coalitie.

(Luc Dupont heeft bij ons weten tenminste drie redenen om zijn totaal geïsoleerde bestuurspartner bij te springen.

Eén. Hoe en met wie moet hij Ronse anders voort besturen? Gesteld dat de meanders van de gemeentewet hem dat al zouden toelaten?
Twee. De kwestie stond niet in het bestuursakkoord met de socialisten. Dupont heeft zijn partners ook nooit betrokken bij enig overleg vooraf omtrent zijn 11 juli-brief. De socialisten hebben dan ook nu het volste recht het met hem in deze niet eens te zijn. De vraag is of ze daar, na de initiële bijtreding door Eerste Schepen Deriemaker voor de Franstalige camera's, wel goed aan deden.
Drie. Er staan de komende jaren grootse dingen voor Ronse te gebeuren. Dit bestuur staat voor heel grote uitdagingen. Denken we maar aan De Nieuwe Leie, De Kloef, de verdere renovatie van de binnenstad en de slechte cijfers van Ronse in ongeveer alle relevante leefbaarheidsstatistieken).


Twee Leeuwen op de banken

De socialisten onthouden zich braafjes bij de stemming. Alleen de twee GBIC-raadsleden stemmen tegen. Fideel aan hun openlijke tweetaligheid. En met de 'Courrier de L’Escaut' in aanslag waarin de burgemeester van Frasnes zich andermaal met Ronse meent te moeten bemoeien door deze keer te schermen met een antwoord van Leterme op zijn venijnig gestook rond de brief van Dupont.

Erik Tack: ‘Zegt aan uwen Jean-Luc Crucke dat, als hij de faciliteiten toch zo’n goede zaak vindt, hij ze dan uitbreidt tot in Frasnes.’

Waarop de 'Courrier' haastig weer wordt opgeborgen. Niet nadat Dupont fijntjes gewezen heeft op het feit dat Yves Leterme hem in die krant op geen enkel punt tegenspreekt.

De stemming vindt plaats onder massale belangstelling én zowel zichtbaar als onzichtbaar politietoezicht. We noteren op de publieksbanken twee notoire Ronsese Vlaamse voorvechters van het eerste uur: gewezen OCMW-voorzitter en raadslid Frans De Ruyck die zijn claim van jaren in vervulling ziet gaan en gewezen schepen Bernard Van Den Daele, de man die ooit als eerste in Brussel de afschaffing van de faciliteiten in Ronse bepleitte.

Luc Dupont, Erik Tack en Tom Deputter bewijzen dat ze overheen de meerderheid en de oppositie Het Belang Van Ronse boven de eigen profilering kunnen plaatsen, waar nodig.

Het begin van het echte werk

Erik Tack doet overigens een niet onopgemerkte oproep tot Luc Dupont om ook in de toekomst samen voort te werken aan Ronse. Moet kunnen. Zeker als hij er mee ophoudt Luc Dupont in zijn blaadjes een leugenaar te noemen. Er is met andere woorden nog wel een weg te gaan. Maar het pad naar echte samenwerking is vanavond geëffend.

Het zal bijzonder interessant zijn om de komende maanden te zien of de twee fracties die elkaar nu vinden in de taalkwestie ook de problemen rond het maatschappelijke en sociale weefsel van deze stad samen willen aanpakken.


Wat voorts de taalkwestie betreft, geven we het hier maar al te graag toe: het siert Open VLD-fractieleider Tom Deputter en raadslid Patrick De Dobbeleer dat ze met hun liberale partij van Ronse uiteindelijk de weg van de redelijkheid inslaan in het algemeen belang van Ronse. Ze bewijzen aldus dat ze hun eigen weg kunnen gaan. Los van de druk van de krokodillen om hen heen uit Frasnes en Brakel hebben ze hun punt kunnen maken tussen de twee grote fracties in die de motie hebben gestemd. Mooi. Ook voor de liberale partij is dit een stemming van historische betekenis. Zeker in het licht van de lange bilinguïstische voorgeschiedenis in Ronse.

Rudi Boudringhien zal zich als verdienstelijke Ronsese politicus eens goed moeten beraden over het doodlopend spoor waarop hij zichzelf met zijn Belgicistische compaan nu heeft gemikt.

De bal ligt nu helemaal in het kamp van de federale en Vlaamse overheid. Ronse geeft een klaar signaal, waar niemand in Brussel nog aan voorbij kan. Ronse wil erbij horen. Helemaal. Er is bij dit alles maar één grote winnaar: Ronse. Schuune. Wried schuune. Het is nog maar een begin.

Tuupe vuir Roonse.