WRITERS IN RESIDENCE

Noenendal te Maarkedal

Als ik op deze heuvel sta
en zie wat ik zie
dan word ik geen pen
maar vijf penselen
en een ezel die balkt
dat hij ze niet hanteren kan.

Daarom sta ik hier nooit lang
en daal ik af.
De gezichten van de heuvel
smeedden mij tot wandelaar,
minnaar, twijfelaar –
Als tijd dit maakt
dan is tijd geen ezel.

Dat denk ik dan en bijna
word ik aangereden
door een ezel op een motorfiets.
Ik hijg terug mijn heuvel op
en tap mezelf wat troost –
de kelk tegen het avondlicht

op deze heuvel.

Charley Van Lanker.


Uit: Dichter bij de Vlaamse Ardennen
Een poëziewedstrijd van de bibs van de Vlaamse Ardennen.