DE NIEUWE RONSENAAR (163)

TUUPE VUIR ROONSE

‘t Kloert ien Roonse

hotel amour zet stoelen boaten
d’harmonie goe sebiet sloaten
den obelisk zit zoonder leucht
den bluten zeegt alien ne zeucht :
nen nieven daag
en ‘t kloert ien Roonse
joa ‘t kloert ien Roonse

en an de stoesie laacht de zoot
de flieken sloepen oop heur koot
de charcuterie liegt vui patei
de patisserie vui pistolei
nen nieven daag
en ‘t kloert ien Roonse
joa ‘t kloert ien Roonse

de weiver tert noer zie fabrieke
de klinieke liegt vui zieke
d’ambulance, de sireene
nen duu’n aachter de persieene
nen nieven daag
en ‘t kloert ien Roonse
joa ‘t kloert ien Roonse

de gruute kirke stoet te blenken
op ‘t klie moertsie zoan z’an ‘t schenken
kadeitsies luupen noer de schaule
d’ieffrauwe spelt op hier viaule
nen nieven daag
en ‘t kloert ien Roonse
joa ‘t kloert ien Roonse

kiekies, koes, geile ruzen
pijama’s uit grute duzen
dieke moossoos veese vies
tuilt oor guild ze zoan weire mies
nen nieven daag
en ‘t kloert ien Roonse
nen nieven daag
en ‘t kloert ien Roonse

(Naar Paris s’éveille. Jacques Dutronc).

Meen oes herte verlauren ien Roonse

meen oes herte verlauren ien Roonse
‘n vroegt oes nie woerom ‘t ees noa azu
zoade van hier, van de fluten oof va vuder
zie Roonse gieren, ge zoat uuk ne Roonseniere

mei de veilau, mei de mautau oof te voete
Roonse ees ôltuus vaan aale kanten schune
en op de Fietoo lupen me tupe aachter Keerie
moaskies, manekies en van tsjeussesuirte

m’heen oes herte verlauren ien Roonse
‘n vroegt oes nie woerom ‘t ees noa azu
‘t ees noa azuu…

(Naar Buena Sera Signorina, Louis Prima)


Tuupe vuir Roonse

me zoeme weure hier oest vergeiten
hoe schuune da Roonse tooch ka zoan
in de zoone oof in de reigen
hoe schuune da Roonse tooch ka zoan

ze zoen zeur oes noog doen vergeiten
hoe gruut dat t’ herte van ne Roonseniere ees
zie Roonse gieren, loet alemaan leiven
en ziet hoe schuune da Roonse tooch ees

ze zoen zeuder hoest nie mier weiten
da Roonse ‘n stad van de wierood ees
uik zie gedaacht, tuus azuu verbleiven
tuupe vuir Roonse, zu simpoo da ‘t ees

oh Roonse tooch oh Roonse tooch
joa Roonse tooch
roonse tooch Roonse tooch
joa Roonse tooch

geif moa nen bees
oest oa ziere
vuir da’t te loete ees

(Naar ‘Ik hou van jou’. Noordkaap.)