DE LAATSTE RODE BARON VAN RONSE
GUNTHER ZEGT SORRY
Op de blog van de Ronsese socialisten geeft Gunther Deriemaker toe dat hij in de fout is gegaan door de dag na de verkiezingen een gesprek te voeren met de lijsttrekker van N-VA Wim Vandevelde.
‘Achteraf gezien, besef ik dat ik nooit hierop had mogen ingaan zonder dit voorafgaandelijk met de partijvoorzitster te bespreken’ aldus Gunther Deriemaker in die excuses….die er bij nader toezicht geen blijken te zijn.
‘Na de uiterst moeizame gesprekken met CD&V de avond voordien, waren wij er echter van overtuigd dat wij een grotere kans hadden om ons programma te realiseren met een alternatieve meerderheid.'
(Let op de hierboven subtiel ingeschoven plotse pluralis majestatis. De 'wij' staat hier echter gewoon voor Gunther zelve).
‘We hebben echter de politieke betrouwbaarheid van de N-VA verkeerd ingeschat. Ik bied dan ook onze excuses aan de leden en kiezers die in het resultaat van onze campagne ontgoocheld zijn.’
Ontgoocheld zullen ze zeker zijn... met dat vrolijk goochelen van 'ik' naar 'wij' en vice versa. Voorzitster Machtelt Stroobants blijkt dus volgens deze publieke bekentenis van Gunther wel degelijk nièt op de hoogte te zijn geweest van zijn lang sologesprek met Wim Vandevelde.
Overigens is Gunther niet 'ingegaan' zoals hij het nu flauwtjes suggereert op een verzoek van N-VA: hij heeft er zèlf om gevraagd. Het verliep op zijn vraag in diens eigen bredere familiale privésfeer: achter mijn deur. Via Rudi Boudringhien die hem eerst het gsm-nummer van Vandevelde bezorgde.
Machtelt Stroobants eiste om dat partijtje soloslim het ontslag van Deriemaker, namens haar partijbestuur. Bij de hogere provinciale partij- instanties ving ze echter bot met haar verzoek. De (letterlijk en figuurlijk) opgelegde excuses van Deriemaker dienen volgens de zogeheten provinciale tuchtcommissie te volstaan. Voor Machtelt niet.
Want de Ronsese partijvoorzitster Stroobants, die hiermee dus compleet publiekelijk in de wind wordt gezet als marionetje van haar lijsttrekker, trekt daar haar conclusies uit en stapt op. Je zou voor minder. Wie de volgende voorzit(s)ter van de S.PA wordt zal wel twee keer nadenken en veel courage moeten hebben.
Eén mei..klokje.
In een schaamteloos bericht van ‘de Stationstraat’ klinkt het dan ‘dat voor haar de tijd nu aangebroken is dat iemand anders de fakkel overneemt zodat zij zich meer op haar gezin kan toeleggen’.
En alsof zoveel hyprocrisie nog niet volstaat, verglijdt de mededeling dan in het platste cynisme:
‘Onder haar bewind heeft de partij zich ontwikkeld tot een dynamische organisatie die ook talentvolle jongeren aantrekt en kansen biedt. De partij heeft verschillende sterke politieke acties ontwikkeld en knoopte met succes opnieuw aan met tradities zoals de 1 mei- avond. Binnen haar mandaat werd ook opnieuw toenadering gezocht met de socialistische vakbond en mutualiteit.’ U leest het goed.
C’est la faute aux autres
Met andere woorden Gunther zegt dan wel sorry...maar alle anderen zijn fout. De man die in zijn eentje achter de rug van zijn toch zo verdienstelijke partijvoorzitster op maandag een partijtje dubbelspel uitprobeert met de N-VA (jawel: die van de slogan ‘Laat Ronse niet Links Liggen!’) nadat hij al een princiepsakkoord heeft met Luc Dupont en CD&V-Groen maar eerst toch nog eventjes een Quickietje wil uitproberen in een wanhoopspoging om als mislukte challenger van Dupont toch nog burgemeester te worden van Ronse fileert nu in zijn sorrywoord doodgemoedereerd de politieke betrouwbaarheid van de N-VA.
Il faut (oser) le faire. Het enige wat vandaag in die mededeling van de partij klopt, is dat de socialistische kiezer heel fideel wél zijn ding gedaan heeft, present tekende in het verkiezingshokje en in alle vertrouwen trouw S-PA heeft gestemd. Met een sterk resultaat als gevolg. Zeker tegenover de burgemeestersbonus van Luc Dupont.
Dat Gunther niet bij machte is gebleken dat vertrouwen van de Ronsese socialistische kiezers op een correcte manier te verzilveren bij zijn vorige coalitiepartner met zijn sociaal programma voor Ronse, liever dan zijn kiezerskrediet te gaan verkwanselen omwille van de sjerp rondom zijn eigen navel, brengt zijn partij na 83 jaar macht in Ronse nu helemaal op ramkoers. Hij bekroont zichzelf hiermee alvast tot laatste Rode Baron van Ronse.
Andere en betere
Ja de voorzitster heeft goed gewerkt. Maar in dezelfde mededeling wordt wel meegegeven dat de verkiezing van haar opvolger of opvolgster in februari tegelijk zal worden aangegrepen om een keer en voorgoed de bastions van de macht binnen het bestuur te neutraliseren. Meer bepaald de macht van de wijkclubs zal nu worden teruggedrongen. Bijvoorbeeld Wijkclub Passerelle (Gunther Deriemaker ) en wijkclub Soudan ( Pol Kerckhove). Al zal er verder moeten gekeken worden dan de macht van de wijkclubs alleen. Ik ken een paar andere netwerken en die vergaderen nièt aan de verloederde Passerelle.
Het verplichte sorry nummertje van Gunther waarbij de schuld bij alle anderen gelegd wordt, zal hoe dan ook niet volstaan. Kan iemand die aldus zijn enorme politieke en sociale verantwoordelijkheid weglacht met een opgelegde sorry - als een soort retourquickie - en die zijn eigen partijvoorzitster publiek laat opdraaien voor zijn eigen blunders nog geloofwaardig doorgaan? Ik vraag het aan.
Er rest de SP.A nu maar één kans op overleving als grote progressieve partij van Ronse: weg met die Ronsese rode baronniën van de macht. Tijd voor een totaal nieuwe generatie die niet langer zogezegd 'Samen!' ijvert voor… één machtsfiguur maar die wel echt tuupe gaat voor een rechtvaardig Ronse.
Op de blog van de Ronsese socialisten geeft Gunther Deriemaker toe dat hij in de fout is gegaan door de dag na de verkiezingen een gesprek te voeren met de lijsttrekker van N-VA Wim Vandevelde.
‘Achteraf gezien, besef ik dat ik nooit hierop had mogen ingaan zonder dit voorafgaandelijk met de partijvoorzitster te bespreken’ aldus Gunther Deriemaker in die excuses….die er bij nader toezicht geen blijken te zijn.
‘Na de uiterst moeizame gesprekken met CD&V de avond voordien, waren wij er echter van overtuigd dat wij een grotere kans hadden om ons programma te realiseren met een alternatieve meerderheid.'
(Let op de hierboven subtiel ingeschoven plotse pluralis majestatis. De 'wij' staat hier echter gewoon voor Gunther zelve).
‘We hebben echter de politieke betrouwbaarheid van de N-VA verkeerd ingeschat. Ik bied dan ook onze excuses aan de leden en kiezers die in het resultaat van onze campagne ontgoocheld zijn.’
Ontgoocheld zullen ze zeker zijn... met dat vrolijk goochelen van 'ik' naar 'wij' en vice versa. Voorzitster Machtelt Stroobants blijkt dus volgens deze publieke bekentenis van Gunther wel degelijk nièt op de hoogte te zijn geweest van zijn lang sologesprek met Wim Vandevelde.
Overigens is Gunther niet 'ingegaan' zoals hij het nu flauwtjes suggereert op een verzoek van N-VA: hij heeft er zèlf om gevraagd. Het verliep op zijn vraag in diens eigen bredere familiale privésfeer: achter mijn deur. Via Rudi Boudringhien die hem eerst het gsm-nummer van Vandevelde bezorgde.
Machtelt Stroobants eiste om dat partijtje soloslim het ontslag van Deriemaker, namens haar partijbestuur. Bij de hogere provinciale partij- instanties ving ze echter bot met haar verzoek. De (letterlijk en figuurlijk) opgelegde excuses van Deriemaker dienen volgens de zogeheten provinciale tuchtcommissie te volstaan. Voor Machtelt niet.
Want de Ronsese partijvoorzitster Stroobants, die hiermee dus compleet publiekelijk in de wind wordt gezet als marionetje van haar lijsttrekker, trekt daar haar conclusies uit en stapt op. Je zou voor minder. Wie de volgende voorzit(s)ter van de S.PA wordt zal wel twee keer nadenken en veel courage moeten hebben.
Eén mei..klokje.
In een schaamteloos bericht van ‘de Stationstraat’ klinkt het dan ‘dat voor haar de tijd nu aangebroken is dat iemand anders de fakkel overneemt zodat zij zich meer op haar gezin kan toeleggen’.
En alsof zoveel hyprocrisie nog niet volstaat, verglijdt de mededeling dan in het platste cynisme:
‘Onder haar bewind heeft de partij zich ontwikkeld tot een dynamische organisatie die ook talentvolle jongeren aantrekt en kansen biedt. De partij heeft verschillende sterke politieke acties ontwikkeld en knoopte met succes opnieuw aan met tradities zoals de 1 mei- avond. Binnen haar mandaat werd ook opnieuw toenadering gezocht met de socialistische vakbond en mutualiteit.’ U leest het goed.
C’est la faute aux autres
Met andere woorden Gunther zegt dan wel sorry...maar alle anderen zijn fout. De man die in zijn eentje achter de rug van zijn toch zo verdienstelijke partijvoorzitster op maandag een partijtje dubbelspel uitprobeert met de N-VA (jawel: die van de slogan ‘Laat Ronse niet Links Liggen!’) nadat hij al een princiepsakkoord heeft met Luc Dupont en CD&V-Groen maar eerst toch nog eventjes een Quickietje wil uitproberen in een wanhoopspoging om als mislukte challenger van Dupont toch nog burgemeester te worden van Ronse fileert nu in zijn sorrywoord doodgemoedereerd de politieke betrouwbaarheid van de N-VA.
Il faut (oser) le faire. Het enige wat vandaag in die mededeling van de partij klopt, is dat de socialistische kiezer heel fideel wél zijn ding gedaan heeft, present tekende in het verkiezingshokje en in alle vertrouwen trouw S-PA heeft gestemd. Met een sterk resultaat als gevolg. Zeker tegenover de burgemeestersbonus van Luc Dupont.
Dat Gunther niet bij machte is gebleken dat vertrouwen van de Ronsese socialistische kiezers op een correcte manier te verzilveren bij zijn vorige coalitiepartner met zijn sociaal programma voor Ronse, liever dan zijn kiezerskrediet te gaan verkwanselen omwille van de sjerp rondom zijn eigen navel, brengt zijn partij na 83 jaar macht in Ronse nu helemaal op ramkoers. Hij bekroont zichzelf hiermee alvast tot laatste Rode Baron van Ronse.
Andere en betere
Ja de voorzitster heeft goed gewerkt. Maar in dezelfde mededeling wordt wel meegegeven dat de verkiezing van haar opvolger of opvolgster in februari tegelijk zal worden aangegrepen om een keer en voorgoed de bastions van de macht binnen het bestuur te neutraliseren. Meer bepaald de macht van de wijkclubs zal nu worden teruggedrongen. Bijvoorbeeld Wijkclub Passerelle (Gunther Deriemaker ) en wijkclub Soudan ( Pol Kerckhove). Al zal er verder moeten gekeken worden dan de macht van de wijkclubs alleen. Ik ken een paar andere netwerken en die vergaderen nièt aan de verloederde Passerelle.
Het verplichte sorry nummertje van Gunther waarbij de schuld bij alle anderen gelegd wordt, zal hoe dan ook niet volstaan. Kan iemand die aldus zijn enorme politieke en sociale verantwoordelijkheid weglacht met een opgelegde sorry - als een soort retourquickie - en die zijn eigen partijvoorzitster publiek laat opdraaien voor zijn eigen blunders nog geloofwaardig doorgaan? Ik vraag het aan.
Er rest de SP.A nu maar één kans op overleving als grote progressieve partij van Ronse: weg met die Ronsese rode baronniën van de macht. Tijd voor een totaal nieuwe generatie die niet langer zogezegd 'Samen!' ijvert voor… één machtsfiguur maar die wel echt tuupe gaat voor een rechtvaardig Ronse.
posted by Stef Vancaeneghem at 09:05
<< Home