BRIEFGEHEIMEN

Ik zal het hier niet hebben over jouw vruchteloos mandaat in het Vlaams Parlement. De Ronsenaars zullen zelf oordelen wat het Vlaanderen heeft bijgebracht en wat daar de meerwaarde van was voor Ronse.

Ik zal het hier niet hebben over de kruiswoordraadsels die je er invult tot algemene risée in ruil voor je vele Vlaamse miljoenen en je vet parlementair pensioen.

Ik zal het hier niet hebben over jouw hardnekkige klachtencollectie die Ronse handenvol geld heeft gekost. Ondermeer in verband met de politiekazerne. Voor niksmendalle.

Ik zal het hier niet hebben over de parameters die je hanteert om te bewijzen dat ons Ronsies onderwijs niet deugt of toch minder dan dat van Oudenaarde of Schorisse. Dat onze kribbes nu al zoveel percent van die ‘je-weet-wel' tellen. Hoe je die cijfers extrapoleert, als een soortement ‘voortschrijdende kwaal’.

Ik zal het hier niet hebben over je vete gedrag tegenover Luc Dupont, de man op wiens stoel je had willen zitten.

Ik zal het hier wel hebben over de manier waarop je al die jaren stokken in de wielen (s)pookt van elke nieuwe Ronsese drijvende kracht.

Behalve je grote rivaal en geliefde pispaal burgemeester Luc Dupont zelf heb je aldus de sossen van Ronse jaar na jaar het vuur aan de schenen gelegd. Hun samenlevingsopbouw onderuit gehaald. Maar nu de N-VA het echte falen van de socialisten op de agenda heeft gezet (het verkwanselen van de sociale gedachte aan hun onderlinge machtsstrijd) verander je plots je schietgeweer van schouder en bak je zoete broodjes met de sossen.

Triestig om zien hoe je hen stiekem tipt over die ene – menselijke- beginnersfout in de voordrachtsakte voor het OCMW. Hoe je dat loskoppelt van de procedurefoutjes ten stadhuize zelf. Hoe je de sossen opsmijt om klacht in te dienen bij de Raad voor Betwistingen. Hoe je daarna zelf de andere kant opkijkt, een keer de sossen van pure ellende de door jou geschreven partituur spelen. Al was het maar om eventjes de aandacht af te leiden van hun eigen interne miserie. Ik zal je hier een primeur geven: hun partijvoorzitster heeft ontslag genomen. Gunther wordt na zijn dubbelspel op maandag 15 oktober 2012 noch gelyncht noch weggestemd.

Weet je wat mij als Ronsenaar steekt? Dat je er helemaal niks mee opschiet voor Ronse. Met al je klachten. Met al je opgeklopt chagrijn. Met je eeuwige doemdenken. Met je giftige tips aan de sossen.

Allicht zal je de geschiedenis ingaan als meest contraproductieve politieker van Ronse ooit. Hopelijk kan je daar mee weg. Als mens zou ik het nog zo niet weten.

Dat de socialisten van Ronse vandaag jouw spel spelen vind ik bijzonder bedroevend. Het staat totaal haaks op de wil van de Ronsese progressieven overheen de partijen om – samen met de nieuwe mensen aan het roer van Ronse naast Luc Dupont - een terugval van de sociale inspanningen van het warme hartelijke Ronse te verhinderen. Misschien moeten de sossen je helemaal uitnodigen in het Feestpaleis: als hun nieuwe president.

De eerste woorden van nieuwbakken OCMW-Voorzitter Wim Vandevelde geven inmiddels perfect aan waar elke Ronsenaar met het hart op de juiste plek oprecht voor gaat: 'We zijn hier bijeen om de nood van de mensen te lenigen.'

De Ronsenaar in nood is niet langer een potentiële kiezer maar een mens die, waar echt nodig, zelfredzaam verder geholpen wordt in zijn leven: met alle andere Ronsenaars tuupe.

Dat de nieuwe voorzitter bovengaande zinssnede in schoonschrift boven zijn bureau gaat hangen, siert hem bovendien als mens. Het geeft maar aan op welke planeet betrokken Ronsenaars leven, waar het hen in de eerste plaats gaat om het welzijn van de Ronsenaars en de Renaixance van Ronse.

De door jou stiekem naar je nieuwe ‘kameraadjes’ getelefoneerde klacht zal dat niet tegenhouden. Niets of niemand zal het alle Ronsenaars van goede wil beletten overheen hun verschillende politieke of filosofische overtuiging. Man man man. Ga toch liederen zingen op een rij in De Ververij.

Ik heb hier anders ook nog wel een boekske liggen met een Ronsies kruiswoordraadselke erin. Ronsies woord. Zes letters. Door jou gebruikt als scheldwoord. Door alle andere Ronsenaars als eretitel.

‘k Ga ’t zeggen, Kleine Erik.

(Aan Erik Tack. Vlaams parlementslid en Ronsies raadslid).