10 juli 2012

OUDENAARDE: BETREDEN OP EIGEN RISICO

DE MEEST ONVEILIGE STAD
VAN DE HELE VLAAMSE ARDENNEN



Renaix-Les-Flots. Zondag 8 juli. Halfzes. Den Bluten Pompier. Een eeuw eerder speelde ik hier kotchekeduikie. Ruilde ik Panini’s voor marbollen. Nu loop ik hier als een kieken zonder kop door een doods park. Vechtend tegen de valkuilen van de tijd. Zelfs de beiaard laat het afweten. Mootie ees duud. Zijn Vier Weverkens zijn ter botermarkt naar Veurne.

Aan het bankske waar wij na de cinema onze sjieken van mond tot mond versasten voor een vergelijkende studie der smaken, geven kereltjes mekaar iets door wat totaal niet lijkt op de petarkies die wij tot ontploffing brachten tegen den Bloten zijn achterkant.

Het enige blauw is een streepje blauw dat boven de kop van den Bluten door de grijsheid van een godverloren zondag in juli breekt. Kan het dat ik ongemerkt een ietsepietsje sneller langs de kereltjes voorbij loop? Kan het dat ik daarbij een ietsepietsje té nadrukkelijk oogcontact vermijd? Ben ik esmet door de Staatssecretaris van Buitensmijterij die mij wil wijsmaken dat het bij de boerka’s van Kaboel als verstoten nowhere man veiliger is dan bij ons in de publieke parken?

Van parken gesproken.

Vrijdag. Bruul for Kids. Springpaleisjes, ijsjes, vrolijk tromgeroffel op verfdozen en erna alle liedekens die hummels kennen van Kapitein Winokio. Den Bruul. De Blijheid van Ronse. Petit Bonheur deviendra grand.

Zondag. Dezelfde Bruul. Twee kerels lopen op me af. Ik wil mijn akte van berouw zeggen, ben de tekst kwijt, oud worden ’t is iets, god de vader, het spijt me.

‘Tu as du feu?’

(Er heerst ter hoogte van het Bruulpark duidelijk een chronisch tekort aan vuurtjes bij mensen die je tutoyeren zonder je te kennen).

Kan het dat ik een ietsepietsje sneller langs de twee voorbij loop. Kan het dat ik iets te nadrukkelijk oogcontact vermijd?

‘Non’ zeg ik.

(Y a pas l'feu fieu, verman ik mezelf).

Niks aan de hand. Ze lopen door. Maar waarom draai ik me ik ter hoogte van de pijlen in de buik van Sebastiaan om als een bange wezel, tast ik naar mijn portefeuille?

*

Deisendaag in de gazeete. Paginavullend verhaal in 'Het Laatste Nieuws' over de nieuwste cijfers van de Federale Politie. In Oudenaarde waren er vorig jaar 8,7 criminele feiten per duizend inwoners. In Ronse maar 8,4. U leest het goed. Oudenaarde: 8,7 pro mille. Ronse: 8,4 pro mille. Door de parken van Ronse wandelen is 0,3 keer pro mille veiliger dan in het Centrum van de Ronde van Vlaanderen een koersmaillotje van Molteni te gaan halen.

‘OUDENAARDE MEEST ONVEILIGE STAD VAN DE VLAAMSE ARDENNEN!’

Zo staat het er. In koeien van letters. Als Ronsenaar blijft je die titel herlezen. Je zou hem wel inlijsten, van de veilige Ronsiese daken schreeuwen. Ware het niet dat er een - weliswaar kleine - domper zit op de binnenpret: voor één keer dat we met iets van Ronse voor Oudenaarde stonden. Dju toch. Weer iets dat we dus moeten afgeven aan de bunenklakers. Maar bon, oké. ’t Is met plezier afgestaan deze keer. Daar niet van. Het weze de Oudenaardisten gegund. Ze mogen die 0,3 pro mille criminele feiten meer helemaal hebben. Met wat minder gaat ook. We zijn dat als Ronsenaars gewoon. En je moet je buren wat gunnen.

Tweede kleine domper op onze feestvreugde. Onze politiechef relativeert meteen zelf de vooruitgang van Ronse en DE ACHTERUITGANG VAN OUDENAARDE (ik schrijf dit gaarne ne keer met majusculen, neem me niet kwalijk lezer).

Zegt daarover politiechef Patrick Boel, in 'Het Laatste Nieuws': 'Criminaliteit is geen exacte wetenschap. Ik kan niet meteen verklaren hoe het komt dat de misdaadcijfers zijn gedaald. Alleen weet ik wel, dat onze recherche een aantal daders heeft opgepakt, die nu een celstraf uitzitten. Dan krijg je automatische een daling. En we doen sterke inspanningen om met onze manschappen op straat zichtbaar aanwezig te zijn. Dat schrikt af.'

Oudenaarde doet het nu dus feitelijk slechter dan Ronse... omdat de misdadigers van Ronse in Oudenaarde in den bak zitten. Veilig achter tralies, welteverstaan. Want zomaar buiten lopen in Oudenaarde, meest onveilige stad... Neen. Te gevaarlijk!

Ik als Ronsenaar, ik zoude mijn kinderkens daar nooit naar de schole durven laten gaan in Oudenaarde bij al dat.. Om die twee madammen met een bontjas op AVS te parafraseren: 'OEIOEIOEI! EIKIES! In OUDENAARDE? DA MEEN DE NIE?'

(Nu schrijven naar Wouter Vandenhaute. Dat hij de Ronde van Vlaanderen. Om evidente veiligheidsredenen naar Ronse haalt. Met drie veilige passages langs de oude Kruissens)