BLOGBOEK

HET ORANJE JASJE VAN ACHNES
EN DEN BLACK BEERIE VAN GUNTHER

Ik doe een voorlopig gokje voor de top 5 van de lijst van CD&V voor 14 oktober, na het regnum van Buirgemiester Tavi. Kwestie van hun partijblog ‘Stekezot van Ronse' te voeden met ontkenningen. Voorlopig gokje, want de sleutel ligt in handen van Agnes Van Crombrugge. Als één van de meest populaire politici van Ronse kan zij meer dan een kant uit.

1.Luc Dupont
2.Brigitte Vanhoutte
3.Joris Vandenhoucke
4.Jan Foulon
5.Ignace Michaux.

CD&V Voorzitter Leo Verstichel staat daar dus zelf niet bij: hij wordt immers ‘uitgespeeld’ op de provincielijst.

En Agnes? Als ze dat zelf wil, kan ze als nog immer populaire politica die tweede – verplichte vrouwelijke plaats – claimen tegenover gemeenteraadslid Brigitte Vanhoutte. Het argument van lijstvernieuwing kan Agnes daarbij gemakkelijk van tafel mikken vermits de partij (of liever: Luc Dupont) zich voor de duwer op de lijst die hij trekt lijkt vast te klitten aan zijn mandatenverzamelaar uit het schepencollege.

Agnes kan ook gewoon een plaats in de top vijf opeisen en aldus Ignace Michaux een bank verder doen opschuiven. Het ligt binnen de verwachtingen dat de secretaris van minister De Crem zijn score fors kan doen aangroeien en daar alle middelen, de ene al beter dan de andere, zal voor aanwenden. Anders dan de vrijwel onzichtbare Vanhoutte (tenzij in selecte netwerkjes) tekent Michaux immers alomtegenwoordig in het verenigingsleven van Ronse. Hij schuwt daarbij de grove borstel en de geschenkjes (van een Defensie-bicje tot 'gratis' Navo-Griekenlandvluchten voor lokale perscorrespondenten en het hele machtsapparaat van 'zijn' minister) niet. Soms heb je zin om zo'n felle jongen tegen zijn eigen zichzelf te beschermen. En soms weer niet.

Al bij al krijgt de CD&V-lijst een behoorlijk sterke kop. Als Agnes zelf de lijstduwersstek vraagt, krijgt ze (de lijst bedoel ik) ook nog ‘ne schuunen stiert’. Agnes dient zich in haar claims namens haar nog altijd talrijk kiezerspubliek door niemand te laten imponeren. En zeker al niet door de hoogmoed van diegenen die zichzelf slimmer achten dan haar en al de rest. Overigens heeft de CD&V met Dupont & Foulon genoeg juristen in huis opdat het argument 'dat de partij ooit al Orphale Crucke heeft gemist' voor meester Vanhoutte deze keer steek zoude houden voor het opeisen van die vrouwelijke tweede stek. Vanhoutte is Crucke niet.

Deken Michel Tjoen is een schone, verdraagzame mens. Nadat hij al de hele avond (voluit lachend) zichzelf als - fictief - personage ten tonele had zien verschijnen en Donaat (alias ‘Den Deiken’) hem in één van zijn grootse variabele ‘zangstondes’ vanop het Tavi-podium tussendoor vroeg wie hij eigenlijk was, een dubbelganger misschien, diende de enige echte deken van Ronse hem uiterst gevat van antwoord met deze gevleugelde repliek:

‘Ik ben Donaat’.

Mooi Tavi-moment. De deken van Ronse kon de esbattementen van die collectie peruusjen en bende ongeregeld van Tavi overigens best helemaal smaken. Hij kwam ze na de memorabele vertoning dan ook persoonlijk feliciteren in de Volksbondcoulissen. Hoe schuune da Roonse tooch kan zoan. Een mens naar mijn hart. En een voorbeeld van openheid en tolerantie in tijden van verzuring en verstarring.

Goed nieuws voor de talrijke fans van kunstenaar Michel Provost. De Stad Ronse zal hem naar ik uit goede bron verneem graag eren met een retrospectieve expo in zijn thuisstad. Dit zal gebeuren na de ‘grote oversteek’ van de oude Muziekacademie naar de nieuwe ‘Ververij’ waar, in de gebouwen van de oude Textiles Belges (TB) aan de Beekstraat het nieuwe prestigieuze Cultureel Centrum van Ronse wordt opgetrokken. De veelzijdig begaafde Provost, die ook al bijzonder gesmaakte zegelreeksen maakte voor de Belgische Post, exposeert op dit moment in Galerij Beukenhof. Zijn werk is niet meer weg te denken uit het kleurrijke socio-culturele patchwork van Ronse.

Gunther Deriemaker heeft voor zijn theaterdebuut in de Volksbond dit weekend van zijn fans een opmerkelijk cadeautje gekregen. De flyer die Tavi na zijn nederdaling uit het paradijs aan zijn kiezers in de zaal uitdeelt. Maar dan wel met een variante erop: Tavi doorstreept, Gunther erover gedrukt. Theaterdebuut? Welk theaterdebuut? Daarvoor zit Gunther al een ietsepietsje te lang in de politiek, mijn gedacht.

Diezelfde Gunther redde Tavi zondag overigens wel van het zwarte gat. Toen hij, wachtend op zijn performance in de kleedkamer ‘downstairs’ zag dat het – oranje – theaterjasje van Agnes maar aan de kapstok bleef hangen en het moment waarop ze diende op te treden er al in ijltempo zat aan te komen belde hij haar zelf op : mei zienen blackbeerie. Agnes was zondag op vraag van ‘haren zoon Bart’ efkes naar Batibouw gaan kijken en lichtelijk abuis omtrent het uur van haar optreden . Op de stoep van de Zonnestraat werd ze dan maar opgevangen door de voltallige toneelmeesteressenploeg, op de trappen naar het podium alreeds van haar (boven)-kledij ontdaan en mèt oranje jasje op de planken gecatapulteerd. De diepe zucht en veelbetekende blik van Gunther (Ziedet noa zuive? Mei die tcheiven ees dat iet) verdient alvast een vermelding met stip in de petite histoire van het Ronsies Rariteitenboek. (Foto: Agnes hier ten stadhuize in gezelschap van zijn eminentie André Mutien enz. Leonard).

En iets zegt (‘dat zjournalistje daar van Ronse’, ik citeer hier vader De Croo mei zienen boerd oat Broekoo) dat de liberalen van Ronse in oktober dan toch voor de (Re) Unie zullen gaan. Tuupe.

Ien Ronse ees dat iet.

(Foto 'Tavi Buirgemiester': Yannic Vancaeneghem)