OVER LEVEN IN RONSE

DE SLAG DER VERLOREN SPOREN

Flandre Profonde op zijn Ronsies. La pagaille des Eperons Dehors. Herdenken we bij deze de dag dat de Fransche Leliaerts in een snelkookpan van Piet Huizenprut werden gehakt. Kwestie van Hendrik Conscience een bestseller op te leveren en de ambtenaren van de Vlaamse Gemeenschap een vrije dag.

Alleen om zijn verwijfd jeannetterig romanpersonage heb ik altijd een bijzondere sympathie gekoesterd voor Jacques de Chatouillons).

Zoveel eeuwen later geeft dat in Ronse of all places 16 go-Karts door de naamloze straten van Hermes en Cyprianus. Met leuke muziekjes na op een Free Podium, in een bloedheet parfumpje als van die vergane Montmartrefeesten weleer. Maar dan met als enige brocanteurs de leden van de Cultuurraad, zwoegend met de nadarafsluitingen. Want er dienen morgenochtend alweer 7000 auto’s door een straat te razen met de vermoedelijke naam De Rorestraat - Rue de Rore. Dit laatste is niet duidelijk. Er hangt geen bordje. Of liever, er hangt er geen meer. De coalitiepartner van burgemeester Dupont heeft het doen weghalen. Maar nee hoor, wat schrijft ge nu Stef, er is he-le-maal geen vuiltje aan de lucht binnen ons bestuur van Ronse. Ze komen dus goed overeen. Zo verzekeren ze mij onder de toren bij wijlen Liban van ‘De Kleine Volksbond’. Wat zouden ze ruzie hebben? Ze weten zij van geen ruzie. Ze zijn zoals een kardinaal in den ambras,'ze kommen van Kannegem en ze weten zieder van niejet.'

Ondertussen worden de oude straatnaamborden niet vervangen en de nieuwe niet opgehangen. De socialisten plus Rudi Boudringhien willen de bordjes namelijk in beide landstalen. De Vaste Commissie voor Taaltoezicht ook. De minister van Vlaamse Binnenlandse Zaken wil ze in het Vlaams. De burgemeester van Ronse wacht op de mening van de ontslagnemende Federale minister van Binnenlandse Zaken. Die wachtte tot gisteren op de informateur. Vanaf vandaag wacht ze op de mening van de pre-formateur. Die wacht om zichzelf te benoemen tot formateur op het ‘oui’ van zijn vriendin, madame ‘non’. Dan gaan we het weten. Of het Ronse wordt dan wel Ronse-Renaix blijft. Kan u nog volgen, neen? ’t Geeft niet, niemand volgt nog.

Het belangrijkste is dat ze binnen het bestuur van Ronse pour la façade zogezegd goed overeen komen en ondertussen uw gps goed werk levert als ge in Ronse een oude of nieuwe straat zoekt. (Gunther Deriemaker in de pers: 'de spelletjes van CD&V moeten stoppen' Doch dit terzijde...)

Voor de rest zijn er voor deze Vlaemsche hoogdagen in Ronse ook gezellige vertellingen voorzien in de crypte. Gegarandeerd gothic-ambiance. Met diep in de onderaardse gang naar de Karolingische kerk een echt skelet. En wie weet, een verrassingslingerieshow van 'The Best of Oudenaarde' op barkrukken .

Want met mijn jonge Tuupe Vuir Ronse-trawant Jonathan Jouret (foto) weet ge het nooit. Jonathan, organisator van de jaarlijkse Breucqfeesten is nu lid van de Cultuurraad en staat al met stip genoteerd op het verlanglijstje van de djeven voor politieke recup. Oewe zullen zien, zoals Reynders Didier zeggen zoude.

Vlaanderen Zingt. En Ronse beuroot. Vanavond: ‘Cecilia you’re breaking my heart’. En andere typisch Vlaamse liekens. Verboden te gaan zitten of te plassen. Zingen voor Vlaenderen zult ge, gedomme! Een gelegenheidskoor met, as usual 25 man van VTV en 5 van ’t Podium.

(Beide theaterverenigingen voor dezelfde subsidie van 2500 euro. Doch dit zal veranderen. Vanaf nu zullen ze hun spaarpunten echt moeten gaan verdienen. Gelijk destijds de ‘Timbres Valois’. De eerste 50 euro spaarpunten krijgen ze wel nog cadeau van ons, de Ronsese belastingbetalers. Ha bon!)

En dan zondag, als finale in Heynsdaele ‘bauvoonop de Koermont’ een gezonde marsj van de Maarniksers die dan maar zelf Vlaanderen in Ronse en Ronse in Vlaanderen organiseren…te Kluisbergen. Met een Bourgondische BBQ en volksche Ronsiese chansons van de ‘Gevluigoode Mandolienen’. Zoals de Gevuigoode in betere kringen gefatsoeneerd door ’t leven gaan. Dit alles in de hovingen rond Heynsdaele. En hopelijk dan tegen de avondschemeringe:

Als de zonne
onder den
kiem duikelt in
’t klaveren land
van Streuvels
Stijn
den blauwen luchte
oranje kleurt
Devenijns Dries
den Tour wint
zij het
omgekeerd
waar zit trouwens
den kampioen
van 't Belgenland
Devolder
Stijn?
In 't recreatieoord
mèt identificatiepas
zoals het hoort.

na een poëtische Gezellige bevlogen bevlieginge, ook een groot scherm om te tuupe te kijken hoe onze Groot-Nederlandse stambroeders die ons ooit zo goed geholpen hebben om de Spaanse inquisiteurs uit onze konterijen te verdrijven door mijn voetbalidolen van Barcelona naar het land van Willem-Alexander worden gesjot. ‘Le coeur en poche et la bîte sous le bras’, zoals Brel zingen zoude. Die van ‘Les Flamingants’ en ‘Le Plat Pays’. Ge moet als Vlaming uw klassiekers kennen. Als kroon op het werk van dit alles: een roemloos ter ziele gegaan 11 Juli-Comité met Vlaamse Ronsenaar Number One Paul Carteus die dan maar van miserie over de bemoeinissen van Jean-Luc Crucke omtrent Ronse gaat ‘klappen’ in Oudenaarde.

De Slag der Verloren Sporen. Zo lijkt het wel. Ik vind dit alles alleszins veel grappiger dan slaapverwekkende speeches voor snurkende toehoorders ten stadhuize door één of andere Vlaamse Brussel-Halle-Vilvoorde- burgemeester. Of een stuntelige brief van de Ronsese burgemeester naar die Standardsupporter (ik vergeet zijn naam altijd en hij het Belgisch volkslied) met de vraag om asjeblief de faciliteiten af te schaffen die de eigen toenmalige CVP Ronse in 1963 cadeau heeft gedaan. Kwestie van die prochie van 9000 zielkens daar van Welden en Melden daarna vrolijk bijeen te knijpen tot fusie-hoofdstad der Vlaemsche Ardennen. Dit alles om tegelijk de socialisten hier groot en Ronse petit te houden.

Doch het belangrijkste is dus dat ze als Ronsese politiekers goed overeen komen, nietwaar. Anders verzeilen we nog in een sukkelstraatje. Zonder naam.

(Foto weghalen straatbord met welwillende toestemming van
Peter Malaise/Het Nieuwsblad. Illustratie Sint Hermes: Kunstenaar Pïerre Ponnet)