13 november 2009

BEDANKT LEZER!













Bedankt beste lezer voor uw overweldigende aanwezigheid op de presentatie van mijn tiende boek ‘De Nalatenschap’.

Mijn oprechte sorry voor al diegenen die vruchteloos buiten hebben staan wachten. Iedereen was dan wel welkom, maar helaas geraakte niet iedereen erin.

Noch uitgever Jan Van Damme van Beatrijs , noch onze lieve gastheren van Beukenhof-Phoenix Galleries Kluisbergen, noch ikzelf hadden zo’n rush verwacht.

Die grote drukte is eerlijk gezegd meteen na de presentatie zelf aan mij voorbijgegaan. In de uren daarop leek het er immers op of ik in die mooie signeerplek daar een populair kookboek had geschreven.

Hierboven enkele sfeerbeelden van de sprekers op die bewogen boekpresentatie die me door vriendelijke aanwezige gelegenheidsfotografen werden bezorgd.

1. Een tevreden uitgever Jan Van Damme van 'Beatrijs' introduceert de sprekers van de avond.

2. Joris Vandenhoucke, schepen van Cultuur van Ronse, geeft zijn best correcte visie weg omtrent mijn onvoorspelbaar bestaan als schrijvend verschijnsel en brengt de meanders van mijn pen op een heel eerlijke manier in kaart. Wederzijds respect tussen de beleidsman en de waarnemer: het kan dus echt.

3. Marc Peirs, chef duiding van de VRT radio, ontleedt mijn literair parcours tot op de bot. Marc blijkt veel meer van mij en mijn levenslange schrijfdrift af te weten dan ik zelf vermoeden kon. Een mens wordt er onwennig van. (Je kon er die avond helaas niet meer in, maar wegvluchten kon al evenmin).

4. Patricia Laevens (Theater Voor Taal en Volk) tracteerde me me eerder al op een schitterende vertolking in mijn theaterstuk ‘De Gok van Hermes’. Die avond zet ze een nieuwe glansprestatie neer met haar indrukwekkende inleving in wat de kleine Eric Zonneman (aan wie ik ‘De Nalatenschap’ opdraag) voelt en denkt net voor hij door de laatste nazi-soldaat in Ronse wordt neergekogeld in de Abeelstraat. Kippenvelmoment.

5. Koen Lauwereyns gaat door merg en been met zijn vertolking van de gevoelens die de Ronsese verzetsman ‘Theo’ nog kwijt kan in de laatste krabbels van zijn dagboek. Net voor de duisternis van het nazi-kamp hem definitief van zijn geliefd Ronse weghoudt. Koen was diegene die 'De Nalatenschap', toen hier nog een heel pril blogverschijnsel van een paar hoofdstukken ver, als allereerste onder de brede aandacht bracht van de lezers van 'Het Nieuwsblad'.

6. Luc Dupont is als burgemeester van Ronse steeds fideel present op mijn boekpresentaties. Deze keer voor een boek dat onze stad toont in tijden van totalitaire terreur en verknechting.

7. De nu al legendarische Jan Verroken (ik verklap zijn leeftijd niet, niemand die mij geloven zou omdat Jan tenminste een kwarteeuw jonger oogt), verlaat als mijn fideelste lezer even zijn verdoken stek in de duinen en komt voor de gelegenheid helemaal bovenop de Kwaremont, in het voormalige huis van zijn voormalige Kamer-collega, wijlen mijn minzame oom en voogd Michel.


En bij de hoopgevende bedenking dat het leven te mooi en te kort is om niet elke dag opnieuw hoffelijk en tolerant met elkaar om te gaan, ga ik monter weer aan de slag met mijn ouwe trouwe Pelikan.

Bedankt lezers en veel leesgenoegen met
‘De Nalatenschap’.