DE BENIEUWDE RONSENAAR
EEN DWERGKONIJN UIT
DE TOVERHOED VAN SINTERKLAAS
DE BRIEF VAN DUPONT: WIE VANGT DE BOOMERANG?
SMARTEGELD VOOR FACILITEITEN
EN BLIJVEN DWEILEN MET DE KRAAN OPEN…
Pol Kerckhove, voorzitter van het OCMW van Ronse en schepen van ambtswege start met een groepsaankoop van stookolie voor de Ronsese gezinnen die het moeilijk hebben met hun factuur van de verwarming. Kerckhove volgt hiermee het voorbeeld van zijn collega Kurt De Loor uit Zottegem. Die bestelde deze wee namens 1.433 gezinnen zo’n 2.264.350 op aanbesteding met als inzet de grootst mogelijke korting.
Ongetwijfeld een initiatief dat heel wat Ronsenaars die de taalgrens zijn komen oversteken om hier in Ronse onder de armoedegrens te duiken, zal verheugen.
Het probleem van de traditionele Ronsese socialistische machthebbers zoals Pol Kerckhove is dat ze aldus gewoon verder blijven dweilen met de kraan open.
Zonder de echte oorzaken van de brede en diepe Ronsese armoede onder ogen te zien en te willen aanpakken.
In Kerckhove’s OCMW Rustoord bezoek ik deze week een goede kennis. Vermits de onthaalruimte er op vrijdagmiddag blijkbaar niet bevolkt is en niemand me kan vertellen op welk verdiep en in welke kamer mijn kennis verblijft, word ik ontvangen door twee (lieve) Afrikaanse poetsvrouwen die me in het Frans breed lachend vertellen dat ze me helaas niet kunnen helpen.
Dit is een voorbeeld van pragmatische solidariteit. We helpen Nederlandsonkundige werkloze steun- en asielzoekers als Nieuwe Ronsenaars hier snel aan een of andere klus en dat is natuurlijk ok. Maar of we er Ronse, de koopkracht en de commerce van de Ronsenaars mee vooruit helpen, is maar zeer de vraag. Met de valse perceptie van tweetaligheid en onder de vlag van de solidariteit maakt men van Ronse aldus een Schemerland een nomansland voor aangespoelde gelukszoekers.
(Apropos, nergens lees ik een brief van dokter Louis dat de rechten van de oude of zieke mens en zijn Vlaamse bezoekers hier geschonden worden, doch dit terzijde).
De truc met de toverhoed
De traditionele Ronsese socialistische machtsclans en hun klanten-kiezers verschuilen zich achter het hoge woord van solidariteit om Ronse te laten zitten met de wielklem van de faciliteiten. Ze willen wel toegeven dat die faciliteiten een handicap zijn voor de stad. Maar afschaffen? Ronse vrij maken van wielklemmen? Nee dat willen ze niet.
Ze geloven niet in Sinterklaas zeggen ze. Maar ondertussen toveren ze zelf een konijn uit hun hoed: Zze willen er compensatiegeld voor. Smartgeld als het ware. Nog meer geld om te dweilen met de kraan open.
(Een ‘Vlaamse Reus is hun konijn helaas niet. Veeleer een dwergkonijntje om mee te spelen).
Willen de echte Vlaamse Progressieven opstaan?
‘Pleiten voor de afschaffing van de faciliteiten draagt een intolerante maatschappij naar voor’, aldus het jonge socialistische gemeenteraadslid Björn Gordon in zijn blog.
Helaas beste Björn, uitgerekend wat het bestrijden van de intolerantie betreft hebben we de oude traditionele ‘linkse’ loftmachthebbers van Ronse de jongste jaren vooral horen zwijgen en in alle talen…. Nu lessen geven in politiek correcte tolerantie in verband met de faciliteiten, dat is er over.
(In zijn analyse van de oorzaken van zijn verkiezingsuitslag herinnert Erik Tack, de kopman van Vlaams Belang, zich niet in zijn opmars gehinderd te zijn door de zelfverklaarde socialistische bestrijders van de intolerantie in Ronse… bezig als ze vooral waren met het stroomlijnen van hun eigen campagne tot meerdere eer en glorie van hun oude machtsclans en hun nazaten…Een machtsconcentratie die zich geruisloos voortzet in vele netwerken ).
Wie vandaag opkomt voor de echte Vlaamse identiteit van Ronse als middel tegen achteruitstelling kan bezwaarlijk vastgepind worden op de dooddoener van ‘intolerantie’ of verwerping van de solidariteitsgedachte. Het lijkt veeleer op een pervertering van die nobele begrippen in functie van gemakkelijke kiezersbinding..voor de eigen carrière als ‘beroepspoliticus’.
Een volwaardig Vlaamse administratieve identiteit van Ronse zal integendeel de grootste taalhoffelijkheid, openheid en gastvrijhed van alle Ronsenaars tuupe voor mekaar, voor onze Waalse broeders, (klant, bezoeker of patiënt) en voor onze vrienden van het Eurodisctrict Ronse-Tournai-Lille-Kortrijk nooit in de weg staan.
Echte solidariteit over de grenzen heen werkt in twee richtingen en veronderstelt om te beginnen dat onze Waalse broeders ermee ophouden Ronsese fabrieken weg te plukken met Vlaamse transfersubsidies om ons dan hun werklozen te sturen.
Vier moeilijke jaren
De socialistische kopstukken die de partij in Ronse bestieren hopen hun twee stemmen achterstand goed te maken. Ze willen weer de grootsten worden. Dat is hun goed recht en pure machtslogica. In dat geval kunnen ze namelijk (weer) gaan voor het burgemeesterschap in de nieuwe meerderheid. Klein probleempje: voor de meerderheid kunnen ze dan niet zonder….de CD&V.
De faciliteitenkwestie keert dus nu al als een boomerang terug naar de meerderheid.
Het is nog niet echt duidelijk op wiens kop die boomerang terugkomt. Alvast niet op het hoofd van Luc Dupont die hem gooide. Want die is dan weg, heeft hij aangekondigd.
Een Vlaamse Progressieve Ronsenaar heeft vandaag dan ook nog andere zorgen. Als hij de Ronsese doos van Pandora opent trekt, ziet hij hier aan de horizon een gevaarlijke Vlaamse alliantie tot stand komen waarin de échte reactionaire intolerantie dan wél ’s een opening zou kunnen vinden naar een Vlaams bestuurfront….dat de socialisten ‘pragmatisch’ en ‘solidair’ isoleert en de woestijn instuurt.
Of willen de echte Vlaamse Progressieven van Ronse nu eindelijk eens opstaan en een komaf maken met de oude vastgeroeste netwerken van de macht?
DE TOVERHOED VAN SINTERKLAAS
DE BRIEF VAN DUPONT: WIE VANGT DE BOOMERANG?
SMARTEGELD VOOR FACILITEITEN
EN BLIJVEN DWEILEN MET DE KRAAN OPEN…
Pol Kerckhove, voorzitter van het OCMW van Ronse en schepen van ambtswege start met een groepsaankoop van stookolie voor de Ronsese gezinnen die het moeilijk hebben met hun factuur van de verwarming. Kerckhove volgt hiermee het voorbeeld van zijn collega Kurt De Loor uit Zottegem. Die bestelde deze wee namens 1.433 gezinnen zo’n 2.264.350 op aanbesteding met als inzet de grootst mogelijke korting.
Ongetwijfeld een initiatief dat heel wat Ronsenaars die de taalgrens zijn komen oversteken om hier in Ronse onder de armoedegrens te duiken, zal verheugen.
Het probleem van de traditionele Ronsese socialistische machthebbers zoals Pol Kerckhove is dat ze aldus gewoon verder blijven dweilen met de kraan open.
Zonder de echte oorzaken van de brede en diepe Ronsese armoede onder ogen te zien en te willen aanpakken.
In Kerckhove’s OCMW Rustoord bezoek ik deze week een goede kennis. Vermits de onthaalruimte er op vrijdagmiddag blijkbaar niet bevolkt is en niemand me kan vertellen op welk verdiep en in welke kamer mijn kennis verblijft, word ik ontvangen door twee (lieve) Afrikaanse poetsvrouwen die me in het Frans breed lachend vertellen dat ze me helaas niet kunnen helpen.
Dit is een voorbeeld van pragmatische solidariteit. We helpen Nederlandsonkundige werkloze steun- en asielzoekers als Nieuwe Ronsenaars hier snel aan een of andere klus en dat is natuurlijk ok. Maar of we er Ronse, de koopkracht en de commerce van de Ronsenaars mee vooruit helpen, is maar zeer de vraag. Met de valse perceptie van tweetaligheid en onder de vlag van de solidariteit maakt men van Ronse aldus een Schemerland een nomansland voor aangespoelde gelukszoekers.
(Apropos, nergens lees ik een brief van dokter Louis dat de rechten van de oude of zieke mens en zijn Vlaamse bezoekers hier geschonden worden, doch dit terzijde).
De truc met de toverhoed
De traditionele Ronsese socialistische machtsclans en hun klanten-kiezers verschuilen zich achter het hoge woord van solidariteit om Ronse te laten zitten met de wielklem van de faciliteiten. Ze willen wel toegeven dat die faciliteiten een handicap zijn voor de stad. Maar afschaffen? Ronse vrij maken van wielklemmen? Nee dat willen ze niet.
Ze geloven niet in Sinterklaas zeggen ze. Maar ondertussen toveren ze zelf een konijn uit hun hoed: Zze willen er compensatiegeld voor. Smartgeld als het ware. Nog meer geld om te dweilen met de kraan open.
(Een ‘Vlaamse Reus is hun konijn helaas niet. Veeleer een dwergkonijntje om mee te spelen).
Willen de echte Vlaamse Progressieven opstaan?
‘Pleiten voor de afschaffing van de faciliteiten draagt een intolerante maatschappij naar voor’, aldus het jonge socialistische gemeenteraadslid Björn Gordon in zijn blog.
Helaas beste Björn, uitgerekend wat het bestrijden van de intolerantie betreft hebben we de oude traditionele ‘linkse’ loftmachthebbers van Ronse de jongste jaren vooral horen zwijgen en in alle talen…. Nu lessen geven in politiek correcte tolerantie in verband met de faciliteiten, dat is er over.
(In zijn analyse van de oorzaken van zijn verkiezingsuitslag herinnert Erik Tack, de kopman van Vlaams Belang, zich niet in zijn opmars gehinderd te zijn door de zelfverklaarde socialistische bestrijders van de intolerantie in Ronse… bezig als ze vooral waren met het stroomlijnen van hun eigen campagne tot meerdere eer en glorie van hun oude machtsclans en hun nazaten…Een machtsconcentratie die zich geruisloos voortzet in vele netwerken ).
Wie vandaag opkomt voor de echte Vlaamse identiteit van Ronse als middel tegen achteruitstelling kan bezwaarlijk vastgepind worden op de dooddoener van ‘intolerantie’ of verwerping van de solidariteitsgedachte. Het lijkt veeleer op een pervertering van die nobele begrippen in functie van gemakkelijke kiezersbinding..voor de eigen carrière als ‘beroepspoliticus’.
Een volwaardig Vlaamse administratieve identiteit van Ronse zal integendeel de grootste taalhoffelijkheid, openheid en gastvrijhed van alle Ronsenaars tuupe voor mekaar, voor onze Waalse broeders, (klant, bezoeker of patiënt) en voor onze vrienden van het Eurodisctrict Ronse-Tournai-Lille-Kortrijk nooit in de weg staan.
Echte solidariteit over de grenzen heen werkt in twee richtingen en veronderstelt om te beginnen dat onze Waalse broeders ermee ophouden Ronsese fabrieken weg te plukken met Vlaamse transfersubsidies om ons dan hun werklozen te sturen.
Vier moeilijke jaren
De socialistische kopstukken die de partij in Ronse bestieren hopen hun twee stemmen achterstand goed te maken. Ze willen weer de grootsten worden. Dat is hun goed recht en pure machtslogica. In dat geval kunnen ze namelijk (weer) gaan voor het burgemeesterschap in de nieuwe meerderheid. Klein probleempje: voor de meerderheid kunnen ze dan niet zonder….de CD&V.
De faciliteitenkwestie keert dus nu al als een boomerang terug naar de meerderheid.
Het is nog niet echt duidelijk op wiens kop die boomerang terugkomt. Alvast niet op het hoofd van Luc Dupont die hem gooide. Want die is dan weg, heeft hij aangekondigd.
Een Vlaamse Progressieve Ronsenaar heeft vandaag dan ook nog andere zorgen. Als hij de Ronsese doos van Pandora opent trekt, ziet hij hier aan de horizon een gevaarlijke Vlaamse alliantie tot stand komen waarin de échte reactionaire intolerantie dan wél ’s een opening zou kunnen vinden naar een Vlaams bestuurfront….dat de socialisten ‘pragmatisch’ en ‘solidair’ isoleert en de woestijn instuurt.
Of willen de echte Vlaamse Progressieven van Ronse nu eindelijk eens opstaan en een komaf maken met de oude vastgeroeste netwerken van de macht?
posted by Stef Vancaeneghem at 10:36
<< Home