DE BENIEUWDE RONSENAAR
FACILITEITENBRIEF VAN BURGEMEESTER DUPONT
HET ANTWOORD VAN VOORZITTER PAUL CARTEUS
'NATASCHA EN TOM DOE EERST UW HUISWERK'
VLD RONSE HAALT OUDE TRUKEN BOVEN
Natascha Meeuws en Tom Deputter van Open VLD Ronse houden een pleidooi tegen het zogenaamde communautair opbod waar volgens hen Ronse dreigt in verzeild te raken.
Zij reageren hiermee tegen de brief van burgemeester Luc Dupont aan Yves Leterme t.g.v. de 11-julivieringen in Ronse. Daarin legt hij de nadelen van de faciliteiten uit en bepleit dan ook de afschaffing van deze. Wij zijn onze burgemeester dankbaar omdat hij de moed opbracht om de taalproblematiek van Ronse op de kabinetstafel van de eerste-minister te gooien.
In hun pleidooi stellen bovengenoemde Open VLD-ers dat de taalfaciliteiten werken als een rem (zelf als een wielklem) op de sociaal-economische ontwikkeling van Ronse. Applaus, maar… plots wordt de oude trukendoos bovengehaald van de sterke troeven van de tweetaligheid van deze stad. Schrijvers spreken zelfs over het schizofrene karakter van deze stad! Maar over een echte oplossing wordt met geen woord gerept. Nochtans zijn sociologen, economisten en demografen er rotsvast van overtuigd dat de huidige problematiek van Ronse veroorzaakt is door het taalstatuut. Mijn inziens heeft het geen zin om aan symptoombestrijding te willen doen als niet eerst het kankergezwel verwijderd wordt – in casu de faciliteiten afschaffen.
Trouwens, nu we het toch hebben over de rijkdom van de tweetaligheid. Waarom verkondigen jullie dit niet aan jullie Franstalige vrienden in Ronse? Dan zouden zij mee kunnen genieten van deze rijkdom, zouden zij eerbied krijgen voor onze cultuur en zou er geen verdeeldheid meer zijn! Misschien is het goed eens de situatie van enkele Waalse steden met faciliteiten voor Nederlandstaligen onder de loep te nemen: Comines/Komen, Mouscron/Moeskroen en Enghien/Edingen. Daar hebben de Nederlandssprekenden zich aangepast en geïntegreerd, trouw aan de visie van de taalwetgeving betreffende de faciliteiten!
Wat verder gaat het beschuldigende vingertje de hoogte in. Termen als communautair opbod, retoriek van eng nationalisme en verdeeldheid moeten de Ronsese burgers de stuipen op het lijf jagen. En, stel u voor, de bestuursmeerderheid durfde het aan om zelfs de baarlijke duivel naar Ronse te halen in de persoon van Michel Doomst.
Niet gehinderd door kennis van zaken
Beste voorzitter en fractieleider, als u uw politiek huiswerk in Ronse eens grondig zou maken, zou u leren dat de 11 juli feestelijkheden in Ronse georganiseerd worden door de Stedelijke Werkgroep Vlaanderen Feest, werkgroep die ressorteert onder de Stedelijke Adviesraad voor Cultuur. In deze werkgroep zetelen de vertegenwoordigers van culturele verenigingen en Vlaamsvoelende groeperingen.
De spreker op de academische zitting wordt door de leden van deze werkgroep aangeduid en uitgenodigd. Het gemeentebestuur heeft op geen enkele wijze inspraak bij de keuze. Zij nemen enkel ter kennisname. En de werkingsverslagen van de stedelijke werkgroepen en adviesraden liggen ten stadhuize en in de plaatselijke openbare bibliotheek ter inzage voor het publiek!
Maar Open VLD Ronse is in het verleden nooit erg gehinderd geweest door haar aanwezigheid op de 11-julifeesten in Ronse. Zij zou dan ook geweten hebben dat vorig jaar Willy De Waele, burgemeester van Lennik én Open VLD-er, op het spreekgestoelte stond en zelfs heel wat hardere taal sprak dan zijn collega Doomst dit jaar!
Stel u dus voor: het FDF krijgt een voorzet om communautaire heibel te veroorzaken. Ik dacht dat in een democratisch land ieder zijn mening mag verkondigen. Moesten wij misschien censuur toepassen om onze Franstalige landgenoten niet voor het hoofd te stoten?
Schrijvers gaan verder en komen bij de essentie van hun betoog: moeten we wachten op Brussel om de koe bij de horens te vatten?
De kar voor het paard spannen
Wel in Ronse staat men niet stil. Bij het vorige en het huidige gemeentebestuur is een grote dynamiek ontstaan om ook op eigen kracht uit het dal te klimmen. In maart 2006 maakte de vorige bestuursmeerderheid van Ronse – waar toen ook Open-VLD Ronse toe behoorde – haar strategisch beleidsplan voor Ronse bekend. Een beleidsplan dat over verschillende legislaturen verder reikt naar de toekomst.
Dit planningsproces heeft de bedoeling om een visie op de toekomst van de stad te maken, een stadsprogramma waarbij bewoners, bedrijven en organisaties uit verschillende sectoren uitgenodigd worden om mee een rol te spelen. Dit plan kreeg als titel mee: Genieten midden in de groene heuvels. Dit is een zeer ambitieus programma waarbij Ronse inderdaad de koe bij de horens vat.
Ook de Ronsenaars, die houden van hun stad en de toekomst hoopvol tegemoet willen zien, werken mee aan de heropbouw van hun leefgemeenschap. Ik vermeld hier terloops gewoon één aspect als voorbeeld. Het uitgebreide cultuuraanbod, zowel georganiseerd door de Cultuurraad als door verenigingen, brengt gedurende het gehele jaar heel wat volk op de been en maakt van Ronse bijwijlen een echte bruisende stad, waar de buurgemeenten uit de Vlaamse Ardennen met enige afgunst naar opkijken.
Maar het remmende aspect van de taalfaciliteiten blijft. Enkel zelf de problemen aanpakken zonder de oorzaak, zoals schrijvers stellen, is als de kar voor het paard spannen.
Om vooruit te gaan moet je de wielklemmen (lees: de taalfaciliteiten) verwijderen. En dat kan Ronse zelf niet!. Dat moet in Brussel gebeuren!
Paul Carteus
Voorzitter Stedelijke Werkgroep Vlaanderen Feest, Ronse.
HET ANTWOORD VAN VOORZITTER PAUL CARTEUS
'NATASCHA EN TOM DOE EERST UW HUISWERK'
VLD RONSE HAALT OUDE TRUKEN BOVEN
Natascha Meeuws en Tom Deputter van Open VLD Ronse houden een pleidooi tegen het zogenaamde communautair opbod waar volgens hen Ronse dreigt in verzeild te raken.
Zij reageren hiermee tegen de brief van burgemeester Luc Dupont aan Yves Leterme t.g.v. de 11-julivieringen in Ronse. Daarin legt hij de nadelen van de faciliteiten uit en bepleit dan ook de afschaffing van deze. Wij zijn onze burgemeester dankbaar omdat hij de moed opbracht om de taalproblematiek van Ronse op de kabinetstafel van de eerste-minister te gooien.
In hun pleidooi stellen bovengenoemde Open VLD-ers dat de taalfaciliteiten werken als een rem (zelf als een wielklem) op de sociaal-economische ontwikkeling van Ronse. Applaus, maar… plots wordt de oude trukendoos bovengehaald van de sterke troeven van de tweetaligheid van deze stad. Schrijvers spreken zelfs over het schizofrene karakter van deze stad! Maar over een echte oplossing wordt met geen woord gerept. Nochtans zijn sociologen, economisten en demografen er rotsvast van overtuigd dat de huidige problematiek van Ronse veroorzaakt is door het taalstatuut. Mijn inziens heeft het geen zin om aan symptoombestrijding te willen doen als niet eerst het kankergezwel verwijderd wordt – in casu de faciliteiten afschaffen.
Trouwens, nu we het toch hebben over de rijkdom van de tweetaligheid. Waarom verkondigen jullie dit niet aan jullie Franstalige vrienden in Ronse? Dan zouden zij mee kunnen genieten van deze rijkdom, zouden zij eerbied krijgen voor onze cultuur en zou er geen verdeeldheid meer zijn! Misschien is het goed eens de situatie van enkele Waalse steden met faciliteiten voor Nederlandstaligen onder de loep te nemen: Comines/Komen, Mouscron/Moeskroen en Enghien/Edingen. Daar hebben de Nederlandssprekenden zich aangepast en geïntegreerd, trouw aan de visie van de taalwetgeving betreffende de faciliteiten!
Wat verder gaat het beschuldigende vingertje de hoogte in. Termen als communautair opbod, retoriek van eng nationalisme en verdeeldheid moeten de Ronsese burgers de stuipen op het lijf jagen. En, stel u voor, de bestuursmeerderheid durfde het aan om zelfs de baarlijke duivel naar Ronse te halen in de persoon van Michel Doomst.
Niet gehinderd door kennis van zaken
Beste voorzitter en fractieleider, als u uw politiek huiswerk in Ronse eens grondig zou maken, zou u leren dat de 11 juli feestelijkheden in Ronse georganiseerd worden door de Stedelijke Werkgroep Vlaanderen Feest, werkgroep die ressorteert onder de Stedelijke Adviesraad voor Cultuur. In deze werkgroep zetelen de vertegenwoordigers van culturele verenigingen en Vlaamsvoelende groeperingen.
De spreker op de academische zitting wordt door de leden van deze werkgroep aangeduid en uitgenodigd. Het gemeentebestuur heeft op geen enkele wijze inspraak bij de keuze. Zij nemen enkel ter kennisname. En de werkingsverslagen van de stedelijke werkgroepen en adviesraden liggen ten stadhuize en in de plaatselijke openbare bibliotheek ter inzage voor het publiek!
Maar Open VLD Ronse is in het verleden nooit erg gehinderd geweest door haar aanwezigheid op de 11-julifeesten in Ronse. Zij zou dan ook geweten hebben dat vorig jaar Willy De Waele, burgemeester van Lennik én Open VLD-er, op het spreekgestoelte stond en zelfs heel wat hardere taal sprak dan zijn collega Doomst dit jaar!
Stel u dus voor: het FDF krijgt een voorzet om communautaire heibel te veroorzaken. Ik dacht dat in een democratisch land ieder zijn mening mag verkondigen. Moesten wij misschien censuur toepassen om onze Franstalige landgenoten niet voor het hoofd te stoten?
Schrijvers gaan verder en komen bij de essentie van hun betoog: moeten we wachten op Brussel om de koe bij de horens te vatten?
De kar voor het paard spannen
Wel in Ronse staat men niet stil. Bij het vorige en het huidige gemeentebestuur is een grote dynamiek ontstaan om ook op eigen kracht uit het dal te klimmen. In maart 2006 maakte de vorige bestuursmeerderheid van Ronse – waar toen ook Open-VLD Ronse toe behoorde – haar strategisch beleidsplan voor Ronse bekend. Een beleidsplan dat over verschillende legislaturen verder reikt naar de toekomst.
Dit planningsproces heeft de bedoeling om een visie op de toekomst van de stad te maken, een stadsprogramma waarbij bewoners, bedrijven en organisaties uit verschillende sectoren uitgenodigd worden om mee een rol te spelen. Dit plan kreeg als titel mee: Genieten midden in de groene heuvels. Dit is een zeer ambitieus programma waarbij Ronse inderdaad de koe bij de horens vat.
Ook de Ronsenaars, die houden van hun stad en de toekomst hoopvol tegemoet willen zien, werken mee aan de heropbouw van hun leefgemeenschap. Ik vermeld hier terloops gewoon één aspect als voorbeeld. Het uitgebreide cultuuraanbod, zowel georganiseerd door de Cultuurraad als door verenigingen, brengt gedurende het gehele jaar heel wat volk op de been en maakt van Ronse bijwijlen een echte bruisende stad, waar de buurgemeenten uit de Vlaamse Ardennen met enige afgunst naar opkijken.
Maar het remmende aspect van de taalfaciliteiten blijft. Enkel zelf de problemen aanpakken zonder de oorzaak, zoals schrijvers stellen, is als de kar voor het paard spannen.
Om vooruit te gaan moet je de wielklemmen (lees: de taalfaciliteiten) verwijderen. En dat kan Ronse zelf niet!. Dat moet in Brussel gebeuren!
Paul Carteus
Voorzitter Stedelijke Werkgroep Vlaanderen Feest, Ronse.
posted by Stef Vancaeneghem at 09:12
<< Home