BLUE MOON

19.

‘Ik heb al de gazettenpraat over Hugo Claus bijeengelegd naast de pietjesbak.’

Voor de klandizie van de Silicon Valley koopt Kitty normaal alleen boekskes met foto’s erin van Paris Hilton zonder slipje. Vandaag is ze speciaal voor De Snukkende Snaren de kwaliteitskranten gaan halen in de Lottowinkel.

De drummer wil dat we onze repetitie starten met één minuut ‘stilte om het heengaan van De Meester’. De anderen vinden dat allemaal sentimentele zever.

‘We zijn de piepo’s van de Vlaamse Regering niet.’
‘Die hem zijn leven lang hebben gekloot’.
‘In de bak hebben ze hem bijkans gedraaid.’
‘Voor drie onnozele blote pietjes in zijn stuk’.
‘De Heilige Drievuldigheid in al haar naaktheid.’
‘Kaloten kloten was zijn lang leven.’

Volgens de chef van onze Snukkende Snaren is het schoonste eerbetoon dat we gewoon een extra loeihard lied voor hem spelen. We komen uit op Greensleeves. In de versie anno 1965 van The Scorpions, uit Manchester.

Geen simpel nummer op mijn didgeridoo. Om de aparte klank te bereiken van Muddy Waters in Mannish Boy monteer ik eerst zorgvuldig een Blues Blaster microfoontje van Hohner op het uiteinde van mijn instrument. Met elastiekjes. Aangesloten op mijn nieuw aangeschafte Fender Champion-ampli met buislampen geeft dat een overweldigende warme sound die het midden houdt tussen de lekkere klankkleur van 'While my Lady Sleeps' door John Coltrane en de pure schoonheid van 'The Queen of Palonia' door Dieter Limbourg op High Voltage.

Denk dus vooral niet dat we met onze Snukkende Snaren over ijs van een nacht gaan. Het voorprogramma van Blossom Toes en Frank Zappa op het Festival van Amougies krijg je niet zomaar in de schoot geworpen. Zoiets moet je verdienen met veel repeteren. Als Bowie belt voor studiowerk in The Factory in New York, of Lou Reed voor een support act in Altamont kun je die mensen niet ontgoochelen met oppervlakkig maakwerk.

‘T’es tied dat ut es.’
‘Hij zal niet moeten were komen den Hugo.’
‘De schoonste wijven in zijn sponde’.
‘Elly Overzier… man, man, man.’
‘De vlezige lippen van Marilyn’
‘De tetten van Anita Ekberg.’
‘Op een Vespa Gran Turismo door Vaticaanstad.’
‘Bella Donna’.
‘In Nukerke receptioneerde ze in blote mus.’
‘Waart ge‘r gij bij misschien?’
‘De Geruchten.’
‘De mortuis nihil nisi bene’
‘Gaat ge gewichtig doen?’
‘Nemo me impune lacessit’
‘Meneer spreekt Latijns.’
‘Kitty Courbois…..man, man, man’

(‘Heeft iemand mij geroepen?’
‘Nee Kitty maar geeft ons toch maar hetzelfde. Ge zijt hier nu toch.’)

‘Ik zie hem nog zitten achter zijn kaarske.’
‘Suite Flamande’
‘Als hij dan Het graf van Pernath voorzegt.’
‘Ge hoorde de muizekes copuleren’
‘Dan Suite Gourmande’
‘Château du Mylord’
‘Château Migraine’.

‘Mira, aan de brug van Kerkhove.’
‘Machtige cinema’
‘Billeke van Ammelrooy…
‘Man man man.’
‘De Leeuw van Vlaanderen’
‘Twee man en één paardenkop’
‘Vlàààànderen de Lèèèèuw!’
‘Ziet ge hem daar staan op de cocktail bij Boudewijn?’
‘Genoten van mijn Leeuw, sire?
‘Skone landschappen, meneer Claus. Wreed skone landskappen.’
‘Voor Boudewijn was hij een goddeloos mens. Den duivel zelf.’
‘Neem Vrijdag’.
‘Ewel, Georges, hoe is het nog met uw dochter?’
‘Mmmmgodverrrr...'
'Ziet dat ge er nu met uw poten afblijft hè, Georges.’

‘Liefde, poëzie, revolutie.’
‘De mens, existerend in al zijn beperkingen’
‘Broos gelijk het leven.’
‘Doch vol mededogen’.
‘Begin hier nu niet te zeveren gelijk den Dalai Lama.’
‘Een leeuw bekommert zich niet om de vlooien in zijn manen.'

'En? Wat schrijven al de grote Clauskenners in hun gazetten?’

('Ze liggen bij de pietjesbak heb ik u gezegd'.)

‘Vrijbuiter in de kunst’
‘Theater van de begeerte’
‘Beweeglijke verzen’
‘De Keizer’,
‘Gelijk Rik Van Looy’.

‘Wat vindt gij feitelijk van Hugo Claus, Kitty?’
‘Ja, gij als onze marraine?’
‘Als vrouw met uw voeten in ’t leven zelf?’
‘Wat ik van Hugo Claus vind?’
‘Ja, zeg het ons, Kitty.’
'Hij leerde zijn volk vogelen. En ik kan het weten.’

Het elastiekje rond mijn Blues Blaster knalt, vanwege de hevige trillingen. Onze chef redt mij met tape uit zijn speciale reparatiekit voor tamboerijnen en andere onmogelijke cowboy-instrumenten.

Morgen staan we geboekt in Sint-Blasius-Boekel, voor het Davidsfonds. We geven er muzikale omlijsting bij een causerie over Stijns Reimond, de grote schrijver der Vlaamse Ardennen. Van wie werk is vertaald over de gehele wereld. Tot in Silezië toe. Het stopt niet. Artiest zijn is Hard Labeur.

‘Blue Moon’. Roman.
Illustratie: ‘Morning has broken’
Copyright: Stef Vancaeneghem.

(De personages van deze roman zijn fictief. Bestaansrecht en persoonlijkheid hebben ze alleen in deze roman. In werkelijkheid bestaan ze niet en hebben ze ook nooit bestaan).