02 maart 2007

DE BENIEUWDE RONSENAAR (89)


HOOG BEZOEK

BIJ

TEATER VTV


WIE N’EESTER

DE KAMPIOEN

VAN DE

KUULIES?




Teater VTV krijgt vanaf morgenavond de Kampioen der Kuulies op bezoek. Dat blijkt noch prins Laurent, noch zijn broer de troonopvolger.
De kuulie van dienst is de - niets vermoedende - genodigde van de grootste klootzak allertijden.

Met zijn rijke arrogante vrienden speurt die week na week immers naar de grootste snul, nodigt dan de ‘con’ uit voor een diner. Wie van de snobvrienden aldus de grootste oetlul strikt, die wint.


De Benieuwde Ronsenaar volgde voor u gisteravond de generale repetitie.

Wie deze komedie van Francis Veber (spreek uit Veebeir) al zag in de filmversie met Thierry Lhermitte als arrogante zak, Jacques Villeret als con van dienst en Daniel Prevost als belastinginspecteur, weet al wat hem wacht: een hilarisch avondje puur pretentie amusement.


Bitterzoete societyschets

Hoewel, zo pretentieloos nu ook weer niet. De generale repetitie van gisteravond toont je andermaal hoe Veber zijn beroemde creatie quasi ongemerkt dansen doet op de slappe koord tussen komedie en diepmenselijke tragiek.

De steeds wisselende situatieschetsen, dat voortdurend balanceren tussen het schrijnend isolement van de Kuulie en de wrede gemaakte gastvrijheid van zijn gastheer, geven het geheel de bitterzoete bijsmaak van een helaas maar al te rake societyschets.

We kennen allemaal wel de schone schijn van dergelijke ‘onschuldige’ diners. We beleven wekelijks wel van die tafelgesprekken waar altijd wel slachtoffers vallen van ogenschijnlijk onschuldige maar in wezen dodelijk kwetsende cynische humor. Stoer doen aan tafel ten koste van de ander.

Onder elke dolkomische repliek van Veber schuilt genadeloos afmaken van die ander in onze gemaakte maatschappij vol schone schijn. L’enfer c’est les autres.

Wie zich echter gewoon laat drijven op de eerste laag heeft daar allemaal geen last van. Die lacht zich gewoon een avondje gezond. De kracht van het stuk zit ook in de schijnbaar achteloze manier waarop de con van dienst door telkens weer nieuwe stommiteiten zijn gastheer tot wanhoop drijft.

Tragische komiek

De film van Veber heeft er overigens een tragische dubbele bodem bij. Het leven strikte de supergetalenteerde Jacques Villeret gaandeweg in een - echt - onomkeerbaar isolement. De topacteur eindigde als een biezonder tragische eenzaat die niemand nog redden kon.

Je kan het leven dus wel vrolijk weglachen, het fatum zet niettemin onveranderlijk lukrake kruisjes achter namen. In de wereld van de Franse humor hield dat lot overigens al goed kot: Maurice Biraud (zelfmoord), Thierry Leluron (vroege ziekte), Coluche (putain de camion), Pierre Desproges (vroege kanker). Je zou bang worden om het leven weg te lachen. Doch zo lang het het ons gegund weze: mieux vaut en rire.

Puur plankenplezier

En ons eens goed doen lachen, dat is waartoe Greetje Backeland, Stefanie Bruneau, Yves Lenoir, Werner de Ruyck, Fabrice Donckerwolcke, Donaat Deriemaeker en Wim Van Coppenolle ons in deze nieuwe regie van Geert Desmytere in een schitterend kunstig decor uitnodigen.

Donaat Deriemaeker speelt de arrogante zak. Je moet echt al de schitterende acteur zijn die hij is om, als de ingoede mens die eenieder in hem kent, het omgekeerde van jezelf zo acceptabel op de planken te zetten.

Wie zijn directe tegenspeler Wim Van Coppenolle bezig zag als Tavi, weet al hoe hij met één mimiek en twee frasen volle zalen op stelten zet. Je ziet bij hem tegelijk de tragiek van Bourvil, al eens een ‘fruute’ van Louis de Funes (ma non troppo, mooi) en een mimiek van Fernandel. Wim Van Coppenolle heeft dat allemaal in hem zitten. Tegelijk Tavi en Hermes kunnen zijn : het is weinigen gegeven. Pas con du tout, ce type!

Teater VTV houdt hier voor zijn breed publiek nog eens zo’n onvervalste kaskraker in petto waarvan het de cocktailrecepten perfect beheerst.
Een aanrader.

‘Le Dîner de cons’. 3-9-10-16-17 maart om 2O uur. Reservatie gewenst. VTV reservatielijn: 0478 888 444 of via www.teatervtv.be