EGOSTRIP (6)

Vorige maand ben ik opgebeld door Léon-Paul Vinois, helemaal uit het niets. De man is professor filosofie aan de universiteit van Ouagadougou, Burkina Faso. Het land ligt aan de Afrikaanse westkust, geklemd tussen Mali en Ghana. Of ik wist dat hij zijn studenten al zes academiejaren laat kennismaken met mijn roman ‘De Held van het vaderland’? Meer bepaald de psychologie van Achilles Musche, de man die rijk wou worden en het werd. Eerst dacht ik aan een zoveelste grap van mijn vriend Remi, de nefroloog zeg, maar nieroloog. Een paar geleden wou die me samen met een konvooi wielergekken door Burkina Faso laten fietsen voor het goede doel. Maar Léon-Paul Vinois bleek echt te bestaan. Nadere kennismaking leerde me dat hij het boek zes maal gelezen heeft, een keer per academiejaar. De psychologie van Mathilde Malander, de kronkels van Madelon Violon het kent voor hem allemaal geen geheimen meer. Van zijn studenten in Ouagadougou weet ik dat nog niet zo zeker .Wat moeten ze er ook mee? Hoe zou je zelf zijn.

Amor fati. Het leven omhelzen. (Nietzsche).

DE FIESTE EES GEDOEN

De fieste ees oest gedoen
Ge goet goen ôl vurst goen
G’het alemoele oor lief
Uik zienen hertendief

Tenees gien leiven zonder liefde
‘k zoe aliest wielen geiven voer oa
moer tenees ôl gien avance
en tees zonder oa da’k hier danse

De fieste ees noa gedoen
De zoone goet opstoen
Uik ziene wieg gegoen
Uik mei zien gerief
Moer iek bloave’hier stoen

De fieste ees noa gedoen
Den daag goet opstoen
De fieste ees noa gedoen
Ge zult goen ôl vurstgoen
Moer ik bloave ‘hir stoen

Tenees gien leiven zonder liefde
‘k Zoe aliest wielen geiven voer oa
Tenees gien leiven zonder liefde
‘k Zoe aliest wielen geiven voer oa
Tenees gien leieven zonder liefde
‘k Zoe aliest wielen geiven voer oa

Muziektip : ‘Le jour se lève.’ Esther Gallil.
Uit : ‘Tuupe’. Noo’n puite nieve lietsies

De wonderen zijn de wereld niet uit. Nieuwe, totaal toevallige ontmoeting met professor Léon-Paul Vinois, in de Standaardboekhandel alwaar mijn titels schitteren door afwezigheid. Vanwege van de markt. Vanwege niet herdrukt. Tja, maar straks dus wel voor een zevende academiejaar bestudeerd in Burkina Faso. God ‘n slaat niet of hij zalft. Léon-Paul vertrekt dra weer naar Ouagadougou meldt hij me. Ik trek me terug in mijn writer’s blog.

Noch tristesse om wat voorbij is
Noch angst om wat komen gaat.
In het heden leven. (Zeno).

Antalya. De lift naar het strand spuit Vader Abraham. Turkije is Europa. Helaas, voor Turkije.

Oostduinkerke. Het Seacod, je strandzeilclub bestaat nog altijd, Johan. Ik heb het nagetrokken. Je bent niet dood. Je goede vriend Jan zat er ook nog, in de schaduw van de Twenty One. Twintig jaar later. We hadden het over jou. We zouden samen Amerika verkennen. Jij je foto’s , ik mijn verhalen. Nu doe ik onze reis alleen op een ouwe BMW R60, zij het in een boek. ‘Zen en de kunst van het motorhoud’. (Robert M. Pirsig). Ik roep je wanneer de contactpuntjes het laten afweten. Blijf stand by. Altijd.