ERE WIE ERE TOEKOMT
ERESCHEPENEN VAN RONSE
SUZY & YVES MAAKTEN RONSE MOOIER
Suzy Arijs en Yves Deworm gaan voortaan door hun verdere bestaan als ere-schepen van Ronse. Een verdiende bekroning voor deze beide bescheiden schepenen die er nooit op uit waren de media te bespelen (wel integendeel) maar die altijd wel in de luwte van gedruis en geneuzel voortwerkten aan het mooier en beter maken van Ronse.
‘N BUUNTSIE VUIR SUZY
In de aanloop naar de verkiezingen verdween Suzy plots met stille trom van de socialistische lijst. Een weldoordachte beslissing. Want het feit dat je almaar voortwerkt in de schaduw aan niet altijd 'lekker mediatieke' projecten betekent daarom nog niet dat je je zomaar hoeft te laten vermalen door de machtsspelletjes voor de glorie van de anderen. En al helemaal niet als vrouw in de machowereld die politiek nog al te vaak is. Zie een paar geslaagde TV-series daarover.
Suzy zag de buien boven de Ronsese politiek al langer hangen. Zowel boven de Stationstraat als boven het stadhuis. Als geen ander voelde ze aan hoe het partnership tussen CD&V en SP.A gaandeweg totaal uitdoofde. Het gevoel, vooral het laatste jaar, binnen het schepencollege in de oppositie te zitten, was haar daarbij niet vreemd. Dat verweesde eilandgevoel op Sociale Zaken ver van het OCMW-‘gebeuren’ kwam er voor haar bovenop de tweestrijd Deriemaker-Kerckhove in eigen huis. Om nog te zwijgen van het duel, zeer zichtbaar sinds de brief van Dupont aan Leterme, tussen de burgemeester en diens uitdager voor de sjerp Deriemaker.
De wijze beslissing van Suzy om tegenover dit alles net op de valreep dan maar de eer aan zichzelf te houden, siert haar. Haar vertrek heeft echter, zwaarder dan men het hebben wil, doorgewogen op de uitslag. De SP.A geraakte in Ronse niet aan zet met alle gevolgen vandien. De burgemeestersbonus van ‘bekwame dossiervreter en alom geprezen’ Dupont zelf zeer zeker, de switch van ‘de enkele honderden’ Groene kiezers in het spoor van Wouter Stockman ook voor een stuk, maar niet in het minst het afhaken van Suzy Arijs hebben meegespeeld in het feit dat Gunther Deriemaker niet aan zet geraakte.
Dat Suzy nu geëerd wordt voor de talrijke sociale projecten die ze stuwde, vorm gaf en begeleidde in de schaduw van de 'grote jongens' is een mooie en dik verdiende bekroning van een fijne carrière ten dienste van àlle vaak hulpbehoevende Ronsenaars, zonder onderscheid van ras of rang of overtuiging.
Liever dan zich zichzelf te profileren in eindeloze machtsspelletjes hebben haar opvolgers binnen haar partij aan haar het voorbeeld van iemand die nog echt gedreven en bewogen, geheel in de traditie van Boontje en Daens, in de eerste plaats de broze gestruikelde door het systeem vermaalde en getackelde Ronsenaar heeft gediend.
Mijn eresaluut voor haar. Dat Erik Tack tegen haar verdiende eretitel stemde, volgens Het Nieuwsblad vandaag ‘omdat Suzy hem de hand niet geven wou', is te gek voor woorden. Het zegt meer over het 'fin de parcours' van Tack zelf in de Ronsese politiek dan over die van Suzy Arijs. De wietie is duidelijk niet diegene die door Tack als dusdanig aangeduid wordt. Als we hier dan toch even op het door hem gekozen schoolkoerniveau verwijlen, daar luidt dat in het Ronsies: ‘Aliest waaten daade zeegt, da zoade zuive’.
SCHUUNE TROTTOIRS MOER GLAAD
Yves Deworm stond op 14 oktober wel nog op de lijst van CD&V als lijstduwer. Hij zetelt dan ook vandaag nog steeds in de gemeenteraad. Voortaan tegelijk als raadslid en als ere-schepen. Een kwarteeuw lang werkte Yves Deworm aan de stadsrenovatie van Ronse. Tot zijn historisch belangrijke realisaties behoren de grondige hernieuwing van de Markt, de stadskern en de fraaie aanpak van De Stadstuin. Ook Yves Deworm verdient dan ook zeer zeker zijn Ronsese eretitel: laat daar geen enkele twijfel over bestaan.
Het feit dat Yves echter niet de allergrootste communicator is van de Ronsese politiek, zorgde onderweg wel eens voor onnodig geruis en storingen, niet in het minst in deze blog. Soms kan je echter als bestuurder gewoon beter zeggen waar het op staat. Ook als er al eens - zeer menselijke en niet eens echt onoverbrugbare fouten - zijn gemaakt. Liever dan je op te sluiten in je Grote Gelijk en de boodschapper her en der te verketteren. Maar goed, gedane zaken nemen geen keer. En fouten toegeven als politicus, het is en blijft jezelf in de voet schieten en je concurrenten een cadeau doen.Wie bovendien zelf nooit ’s heeft uitgegleden op natte gladde stenen van de stad die is geen echte Ronsenaar. Vandaag dient iedereen toe te geven dat Ronse onder de openbare werken van Yves Deworm op vele plekken een zoveel mooiere stad is geworden. Daarom ook aan Yves Deworm mijn welgemeend proficiat.
Yves blijft vanop zijn raadsstoel nog wel toekijken op de verdere vorderingen van de openbare werken, zo zegt hij het vandaag in de gazet. Zoude het betekenen dat hij Rudi Boudringhien, zijn voorlopige opvolger (voor 4 jaar) op het departement Openbare Werken, het voormalige boegbeeld van Gemeentebelangen-Intérêts Communaux, niet helemaal vertrouwt voor de voortzetting der werken? Tom Deputter, de inkomende schepen van Openbare Werken na Boudringhien kan al grote renovatiedossiers beginnen blokken. Liever dan elders te gaan uitglijden, op de ski's.
Ien Ronse ee dat iet.
SUZY & YVES MAAKTEN RONSE MOOIER
Suzy Arijs en Yves Deworm gaan voortaan door hun verdere bestaan als ere-schepen van Ronse. Een verdiende bekroning voor deze beide bescheiden schepenen die er nooit op uit waren de media te bespelen (wel integendeel) maar die altijd wel in de luwte van gedruis en geneuzel voortwerkten aan het mooier en beter maken van Ronse.
‘N BUUNTSIE VUIR SUZY
In de aanloop naar de verkiezingen verdween Suzy plots met stille trom van de socialistische lijst. Een weldoordachte beslissing. Want het feit dat je almaar voortwerkt in de schaduw aan niet altijd 'lekker mediatieke' projecten betekent daarom nog niet dat je je zomaar hoeft te laten vermalen door de machtsspelletjes voor de glorie van de anderen. En al helemaal niet als vrouw in de machowereld die politiek nog al te vaak is. Zie een paar geslaagde TV-series daarover.
Suzy zag de buien boven de Ronsese politiek al langer hangen. Zowel boven de Stationstraat als boven het stadhuis. Als geen ander voelde ze aan hoe het partnership tussen CD&V en SP.A gaandeweg totaal uitdoofde. Het gevoel, vooral het laatste jaar, binnen het schepencollege in de oppositie te zitten, was haar daarbij niet vreemd. Dat verweesde eilandgevoel op Sociale Zaken ver van het OCMW-‘gebeuren’ kwam er voor haar bovenop de tweestrijd Deriemaker-Kerckhove in eigen huis. Om nog te zwijgen van het duel, zeer zichtbaar sinds de brief van Dupont aan Leterme, tussen de burgemeester en diens uitdager voor de sjerp Deriemaker.
De wijze beslissing van Suzy om tegenover dit alles net op de valreep dan maar de eer aan zichzelf te houden, siert haar. Haar vertrek heeft echter, zwaarder dan men het hebben wil, doorgewogen op de uitslag. De SP.A geraakte in Ronse niet aan zet met alle gevolgen vandien. De burgemeestersbonus van ‘bekwame dossiervreter en alom geprezen’ Dupont zelf zeer zeker, de switch van ‘de enkele honderden’ Groene kiezers in het spoor van Wouter Stockman ook voor een stuk, maar niet in het minst het afhaken van Suzy Arijs hebben meegespeeld in het feit dat Gunther Deriemaker niet aan zet geraakte.
Dat Suzy nu geëerd wordt voor de talrijke sociale projecten die ze stuwde, vorm gaf en begeleidde in de schaduw van de 'grote jongens' is een mooie en dik verdiende bekroning van een fijne carrière ten dienste van àlle vaak hulpbehoevende Ronsenaars, zonder onderscheid van ras of rang of overtuiging.
Liever dan zich zichzelf te profileren in eindeloze machtsspelletjes hebben haar opvolgers binnen haar partij aan haar het voorbeeld van iemand die nog echt gedreven en bewogen, geheel in de traditie van Boontje en Daens, in de eerste plaats de broze gestruikelde door het systeem vermaalde en getackelde Ronsenaar heeft gediend.
Mijn eresaluut voor haar. Dat Erik Tack tegen haar verdiende eretitel stemde, volgens Het Nieuwsblad vandaag ‘omdat Suzy hem de hand niet geven wou', is te gek voor woorden. Het zegt meer over het 'fin de parcours' van Tack zelf in de Ronsese politiek dan over die van Suzy Arijs. De wietie is duidelijk niet diegene die door Tack als dusdanig aangeduid wordt. Als we hier dan toch even op het door hem gekozen schoolkoerniveau verwijlen, daar luidt dat in het Ronsies: ‘Aliest waaten daade zeegt, da zoade zuive’.
SCHUUNE TROTTOIRS MOER GLAAD
Het feit dat Yves echter niet de allergrootste communicator is van de Ronsese politiek, zorgde onderweg wel eens voor onnodig geruis en storingen, niet in het minst in deze blog. Soms kan je echter als bestuurder gewoon beter zeggen waar het op staat. Ook als er al eens - zeer menselijke en niet eens echt onoverbrugbare fouten - zijn gemaakt. Liever dan je op te sluiten in je Grote Gelijk en de boodschapper her en der te verketteren. Maar goed, gedane zaken nemen geen keer. En fouten toegeven als politicus, het is en blijft jezelf in de voet schieten en je concurrenten een cadeau doen.Wie bovendien zelf nooit ’s heeft uitgegleden op natte gladde stenen van de stad die is geen echte Ronsenaar. Vandaag dient iedereen toe te geven dat Ronse onder de openbare werken van Yves Deworm op vele plekken een zoveel mooiere stad is geworden. Daarom ook aan Yves Deworm mijn welgemeend proficiat.
Yves blijft vanop zijn raadsstoel nog wel toekijken op de verdere vorderingen van de openbare werken, zo zegt hij het vandaag in de gazet. Zoude het betekenen dat hij Rudi Boudringhien, zijn voorlopige opvolger (voor 4 jaar) op het departement Openbare Werken, het voormalige boegbeeld van Gemeentebelangen-Intérêts Communaux, niet helemaal vertrouwt voor de voortzetting der werken? Tom Deputter, de inkomende schepen van Openbare Werken na Boudringhien kan al grote renovatiedossiers beginnen blokken. Liever dan elders te gaan uitglijden, op de ski's.
Ien Ronse ee dat iet.
posted by Stef Vancaeneghem at 10:31
<< Home